Amaç: Amaç: Yapılan araştırmada Bilgi İletişim Teknolojilerinin geleneksel altyapılarla birleştirildiği ve yeni dijital teknolojiler kullanılarak entegre edildiği bir şehir olarak tanımlanan akıllı kent imajı ile Türkiye’deki 81 ilde Bilgi İletişim Teknolojilerinin nimetlerinden eşit olarak yararlanılmaması sonucu meydana gelen dijital bölünmenin beraberinde getirdiği toplumsal faktörlerin incelenmesi amaçlanmaktadır.
Metodoloji, yöntem ve değişkenler: Araştırmada 81 ilden oluşan gözlem ile akıllı kentleşme ve dijital bölünmenin alt yapısını oluşturan unsurlardan yola çıkılarak mekânsal bir model kurulmuştur. Analizde akıllı kent modeli için bağımlı değişken olarak, akıllı kent göstergelerinden biri olan akıllı mobiliteyi temsilen illere göre mobil genişbant ile internete erişim sağlayan hanelerin oranı kullanılmış bağımsız değişken olarak ise illerde kişi başına düşen GSYİH, illerin toplam nüfusu ve toplam üniversite öğrenci sayısı kullanılmıştır. Çalışmada ele alınan ikinci model olan dijital bölünme için bağımlı değişken olarak illere göre genişbant ile internete erişim sağlayan hanelerin oranı kullanılırken bağımsız değişken olarak ise illerde kişi başına düşen GSYİH, nüfus yoğunluğu ve bin kişi başına düşen üniversite öğrenci sayısı kullanılmıştır.
Araştırmanın etkileri: Çalışmada kullanılan değişkenlerden yola çıkılarak gelir, eğitim düzeyi ve nüfus değişkenlerinin akıllı kentleşme üzerinde pozitif etkisi olduğu görülürken gelir artışının dijital bölünmeyi azalttığı, nüfus yoğunluğunun ve eğitim düzeyindeki farklılaşmanın dijital bölünmeyi arttırdığı sonucu elde edilmiştir.
Özgün değer: Daha önceki çalışmalarda ele alınan konuya yönelik herhangi bir çalışma incelenmemiş olmasından dolayı bu çalışmanın yapılacak çalışmalarda yol gösterici ve ufuk açıcı olacağı düşünülmektedir.
Akıllı Kentleşme Dijital Bölünme Türkiye 81 Şehir Mekânsal Veri Analizi.
Purpose: In the research, the smart city image is defined as a city where Information Communication Technologies is combined with traditional infrastructures and integrated using new digital technologies, and the social factors brought about by the digital divide that occurred as a result of the 81 provinces in Turkey not benefiting equally from the blessings of Information Communication Technologies is intended to be examined.
Methodology, method, and variables: In the research, a spatial model will be established based on the observations consisting of 81 provinces and the elements that constitute the infrastructure of smart urbanization and digital division. In the analysis, as the dependent variable for the smart city model, the percentage of households accessing the internet via mobile broadband, representing smart mobility, which is one of the smart city indicators, is used as the independent variable GDP per capita in the provinces, the total population of the provinces and the total number of university students. As the dependent variable, the ratio of households accessing broadband and internet by provinces was used as the independent variable, while the GDP per capita in the provinces, population density, and the number of university students per thousand people were used.
Effects of the research: Based on the variables used in the study, it was concluded that income, education level, population variables have a positive effect on smart urbanization, income increase reduces the digital divide, and the differentiation in population density and education level increases the digital divide.
Original value: Since no study on the subject discussed in previous studies has been examined, it is thought that this study will be guiding and stimulating in future studies.
Smart City Digital Divide Turkey 81 Cities Spatial Data Analysis
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kent ve Bölge Planlama |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2021 |
Gönderilme Tarihi | 22 Aralık 2020 |
Kabul Tarihi | 4 Ağustos 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 02 Sayı: 02 |