2. Bahar Ayini Diaghilev’in Bale Tarihindeki Epik Macerası

Yıl 2017, Sayı: 5, 16 - 31, 11.07.2017

Ayda Tuna

Öz

XIX. yüzyıl sonlarına doğru Avrupa’da sanatsal anlamda çöküşe geçen klasik bale XX. yüzyıl başlarında Sergei
Diaghilev Rus Bale Topluluğu’nun Avrupa ve Amerika’da neo-klasik tarzda verdiği eserler sayesinde yeniden
canlanmıştır. Topluluğun 1913’te Paris’te sahnelemesi için İgor Federoviç Stravinski’nin müziği üzerine Vaslav
Nijinski’nin koreografisini yaptığı Bahar Ayini isimli eser, ilk sergilendiği günden itibaren sanat dünyasında büyük
tartışmalara yol açmıştır. Klasik bale eserlerine alışkın Avrupa seyircisinin karşısına çarpıcı, yeni ve farklı bir eser

olarak çıkan Le Sacre du Printemps (Bahar Ayini), bestecisi ve koreografı tarafından Rus Pagan geleneklerinden

esinlenerek yaratılmıştır. Bu eserle ilgili kimilerince ortaya atılan devrim niteliğindeki yorumlar,

abartılı yorumlardan çok yaratıcılarının eser için niteledikleri özgünlük ifadesi, eserin ve topluluğun bale tarihi

zgün eserin yaratım süreci incelenmiş, popüler ve içerisindeki önemi vurgulanmaya

bizzat eserin yaratıcıları tarafından kabul görmemiştir. Çalışmada ö
çalışılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Sergei Diaghilev, İgor Federoviç Stravinski, Vaslav Nijinski, Bahar Ayini

Kaynakça

• BATUR, E. (2013). “Klasik Müziğe İnananlar Bahar Ayini İle Sarsıldı”. İstanbul NTV Tarih Haziran sf 77.
• BEAUMOUNT, C.W (1964). Kısa Bale Tarihi, İstanbul: Ersa Matbaacılık.
• BEAUMOUNT, C.W (1937). Complete Book Of Ballets, Great Britain: Wyman & Sons, Ltd, London, Fakenham and Reading.
• BRINSON, P. &PRAAGH, P.V (1963). The Choreographic Art, London: Adam & Charles Black.
• CLARKE, M. & CRISP, C. (1976). Introducing Ballet, ,Great Britain: BAS Printers Limited, Wallop, Hampshire Bound by Webb & Son Company Ltd.
• CRISP, C. (2001). “Marie Rambert And Nijinsky’s Le Sacre Du Printemps”. Dance Research, The Journal of The Society For Dance. Vol: 19, No.1. pg.3-8.
• EVCİ, M. (2002). Dans Daima, Ankara: Şahin Matbaası. The Magic Of Dance, (1980) London: British Broadcasting Corporation.
• GRANT, G. (1995). Bale Sözlüğü, İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
• GRIFFİTHS, P. (2010). Batı Müziğinin Kısa Tarihi, İstanbul: Kitap Matbaacılık.
• GUEST, I.(1986). Bale Tarihi, İstanbul: Afa Matbaacılık.
• HARVEY, D. (2012). Paris, Modernitenin Başkenti, İstanbul: Yaylacık Matbaası.
• HOBSBAWN, E. (2014). Kısa 20. Yüzyıl 1914-1991 Aşırılıklar Çağı, İstanbul: Everest Yayınları.
• KAYA, Betül (2012). Rusya’da Paganizm, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Batı Dilleri ve Edebiyatları Rus Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı.
• KOEGLER, Horst (1977). The Concise Oxford Dictionary Of Ballet, London: Oxford University Press.
• LYNTON, N. (1980). Modern Sanatın Öyküsü, İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları. MILLE, A.D. (1963). The Book of the Dance, London: Paul Hamlyn Ltd. 315. Sayı Temmuz/2017 Erişim: 18 Nisan 2016  ÇEVİK, Melahat. (2013). Tarihsel Gelişim Süreci İçinde Ballets Russes’in Sahne Tasarımına Yansıması, Doktora Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Sahne Sanatları Anasanat Dalı