Kalite Bağlamında Sağlık Personeli Eğitimi

Yıl 2018, , 157 - 169, 26.03.2018

Selma Altındiş , Aysun Ergin

https://doi.org/10.31832/smj.395950

Cited By: 5

Öz

Sağlık
kuruluşlarının kalitesi, bünyelerinde istihdam edilen çalışanların ne ölçüde
bilgili, nitelikli ve verimli olduğu ile ölçülmektedir. Bu anlamda sağlık
çalışanı yanı sıra teknik, yemek, temizlik personeli gibi kurum bünyesindeki
tüm çalışanların katılımıyla uygun hizmet içi/dışı ve teknoloji temelli
eğitimlerle, yetkinlikleri desteklenmelidir. Bu bağlamda da eğitime yapılan
yatırım; bireye, örgüte aynı zamanda topluma yapılan yatırım olarak
değerlendirilmektedir. Bu çalışmada kalite temelinde sağlık personelinin
eğitimi ve sağlık profesyonellerine yönelik eğitim yöntemleri irdelenecektir.   

Anahtar Kelimeler

Sağlık personeli, personel eğitimi, kalite

Health Personnel Education in Quality Context

Öz

The quality of the health institutions
is measured by the degree of knowledge, qualified and efficiency of the health
workers employed in the organizations. Therefore, the competence of employees
with appropriate in-service training, non-service training, and
technology-based trainings should be supported with the participation of all
employees within the institution, such as technical, food, cleaning personnel
as well as health workers. In this context, the investment made in the training
is evaluated as investment in the individual, organization and society. In this
study, based on quality, training methods of health personnel and education for
health professionals will be examined.

Anahtar Kelimeler

Health personnel, staff training, quality

Kaynakça

• Özdemir MS. Öğretim Süreçlerinde Toplam Kalite İlkelerinin Uygulanmasının Öğrencilerin Tutumlarına Ve Başarılarına Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi 2007;15(2):521–536.
• Zerenler M ve Öğüt A. Sağlık Sektörüne Algılanan Hizmet Kalitesi ve Hastane Tercih Nedenleri Araştırması: Konya Örneği. Selçuk Ünversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2007; (18): 501-519. doi:10.1017/CBO9781107415324.004
• Özgen H. Sağlık Bakım Hizmetlerinde Kalite Nedir Hasta Tatmini Boyutuyla İlgili Bir Değerlendirme.pdf. Toplum ve Hekim Dergisi 2007;10(69–70): 47–53.
• Sevimler S. Toplam Kalite Yönetimi Unsurları ve Unsurlarından Biri Olan Eğitim İle İşletme Performansı Arasındaki İlişki. Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya, 2010
• Kaya S. Sağlık Hizmetlerinde Kalitenin Ölçülmesi. Sağlık Kurumlarında Kalite Yönetimi içinde (1. bs., ss. 60–89). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. 2013
• Aktan CC. Organizasyonlarda Toplam Kalite Yönetimi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi 2012;4(2): 235–262.
• Ulaş S. Toplam Kalite Yönetiminde İnsan Kaynaklarının Rolü: Liderlik Üzerine Bir Uygulama. Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü, 2002
• Institute of Medicine. Medicare: A Strategy for Guality Assurance. (K. N. Lohr, Ed.) National Academy Press (C. 1). Washington, DC: National Academy Press.1990. doi:10.1097/00001786-199107000-00013
• Spath P. Introduction To Healthcare Quality Management. Health Administration Press and AUPHA Press. 2009
• Wolfe A. Institute of Medicine Report: Crossing the Quality Chasm: A New Health Care System for the 21st Century. Policy, Politics, & Nursing Practice 2001;2(3): 233–235. doi:10.1177/152715440100200312
• Maxwell R J. Dimensions of quality revisited: from thought to action. Quality and Safety in Health Care 1992;1(3): 171–177. doi:10.1136/qshc.1.3.171
• Erturgut R.Toplam Kalite Yönetimi ve Liderlik (1. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2012.
• Halis M. Toplam Kalite Yönetimi Perspektifinden İşletme Performansi. “İş,Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi 2007;9(4): 47–65.
• ISO. Quality Management Principles. International Organizationfor Standardization. Genava, İsviçre.2015. https://www.iso.org/iso/pub100080.pdf adresinden erişildi.
• Şimşek M. Toplam Kalite Yönetimi (5. bs.). İstanbul: Alfa Yayınları. 2007
• Anderson JC ve Rungtusanatham M. A theory of quality management underlying the Deming Management Method. Academy of Management Review 1994;19(3): 472–509. doi:10.5465/AMR.1994.9412271808
• Çolakoğlu MH. Kobi Rehberi. Ankara: Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği.
• Turaman C. Eski Törene Yeni Kılık :Kalite. Toplum ve Hekim Dergisi 1997;12(77), 26–33.
• Ercan İ, Ediz B ve Kan İ. Hastaların Sosyo-Ekonomik Durumlarına Göre Sağlık Hizmetlerinden Memnuniyetlerinin İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2004;11(3), 161–167.
• Doğanay P. Kaizen- Sürekli İyileştirme İle Hastanelerde İnsan Kaynaklarının Geliştirilmesi. Gazi Üniversitesi. 2008
• Uzunçarşılı Ü, Toprak M ve Ersun O. Şirket Kültürü ve İş Prensipleri. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası. 2000
• Çetin C, Arslan ML ve Dinç E. İnsan Kaynakları Yönetimi (3. bs.). İstanbul: Beta Yayınları. 2004
• Levski Y. Augmented Reality and Healthcare: The Future is Now. 18 Ocak 2018 tarihinde https://appreal-vr.com/blog/augmented-reality-for-healthcare/ adresinden erişildi.
• Ziv A, Small SD ve Wolpe PR. Patient Safety and Simulation-Based Medical Education. Medical Teacher 2000; 22(5): 489–495. doi:10.1080/01421590050110777
• Baraz B. İnsan Kaynakları Yönetimi. R. Geylan ve Z. H. Tonus (Ed.), İnsan Kaynakları Yönetimi içinde (1. bs., ss. 84–110). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi. 2013
• Uygun H. İnsan Kaynakları Yönetiminde Eğitim ve Geliştirme Faaliyetlerinin Çalışan Motivasyonuna Etkileri ve Sağlık Sektöründen Bir Vaka Analizi. İstanbul Gelişim Üniversitesi. 2015
• Tekkol İA ve Demirel M. Öğretmen Adaylarının Öz-Yönetimli Öğrenme Becerilerine İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi 2016;6(12): 151–168.
• Mesleki Eğitim Kanunu. 1983
• Şimşek MŞ ve Öge HS. İnsan Kaynakları Yönetimi (4. bs.). Konya: Eğitim Kitabevi. 2011
• Özpulat F. Sağlık Bakanlığı Ankara Dışkapı Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Çalışmakta Olan Sağlık Personelinin Hizmet İçi Eğitim Programına İlişkin Görüşlerinin Saptanması. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanat Dergisi, Sempozyum Özel Sayısı. 2010
• Ho W, Chang CS, Shih Y ve Liang R. Effects of Job Rotation and Role Stress Among Nurses on Job Satisfaction and Organizational Commitment, 2009;9(8): 1–10. doi:10.1186/1472-6963-9-8
• Tutum C. Personel Yönetimi. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları. 1976
• Dikici MF ve Yarış F. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Beceri Eğitiminde Standardize ve Simüle Hasta Programı. Türkiye Klinikleri J Med Sci 2007; 27; 738–743.
• Noe RA. İnsan Kaynaklarının Eğitimi ve Geliştirilmesi. (C. Çetin, Ed.) (4. bs.). İstanbul: Beta Yayınları. 2009
• Durmaz A. Hemşirelik Öğrencilerinin Ameliyat Öncesi ve Sonrası Hasta Bakım Yönetimini Öğrenmesinde Bilgisayar Destekli Simülasyon Tekniğinin Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi. 2012
• Simulation Center.Florida Atlantic University - Charles E. Schmidt College of Medicine. 2013. 21 Ocak 2018 tarihinde http://med.fau.edu/sim/ adresinden erişildi.
• Özsoy E. Stratejik İnsan Kaynakları Uygulamalarından Hizmet İçi Eğitim Faaliyetlerinin İşgücü Devir Oranına Etkisi: Sağlık Sektöründe Bir Vaka Araştırması. Başkent Üniversitesi. 2017
• De Vinci KM. How Does Sensitivity Training Of Health Care Workers Impact Patient Satisfaction? Capella University.2010
• Şenviren B. Hizmet İçi Eğitim, Türleri Ve Sağlık Kurumlarında Hizmet İçi Eğitim. Beykent Üniversitesi. 2014
• Baykara ZG, Çalışkan N ve Karadağ A. (2014). Vaka Analiz Yönteminin Hemşirelik Öğrencilerinin Etik Sorun Değerlendirme Becerilerine Etkisi. International Journal of Human Sciences 2014;11(1): 236–255. doi:10.14687/ijhs.v11i1.2769
• Probleme Dayalı Öğrenim.Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi.2015. 21 Ocak 2018 tarihinde http://www.medicine.ankara.edu.tr/2015/06/04/probleme-dayali-ogrenim/ adresinden erişildi.
• Kaptan F ve Korkmaz H. Fen Egitiminde Probleme Dayalı Ögrenme Yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2001;20: 185–192.
• Yıldırım H. Probleme Dayalı Öğrenme Ve Proje Tabanlı Öğrenme Yöntemlerinin İlköğretim Öğrencilerinin Başarılarına Ve Tutumlarına Etkisi. Selçuk Üniversitesi. 2011
• Altınok M. Toplam Kalite Yönetimi İlkeleri Çerçevesinde İşletmelerde Eğitim İhtiyaçları Tespiti Ve Uygulamalı Bir Örnek. Balıkesir Üniversitesi. 2005
• Şenol Y, Yardım S ve Başarıcı İ. Öğrencilerin Standart Hasta Uygulaması Hakkındaki Görüşleri: Birinci Yıl Sonuçları. Tıp Eğitimi Dünyası 2014; 41: 19-26.
• Sarıkoç G, Özcan C ve Elçin M. Psikiyatri Hemşireliği Eğitiminde Standart Hasta Uygulamasının Öğrencilerin Klinik Uygulamalarına Etkisi: Öğrenci Görüşleri. Gülhane Tıp Dergisi 2016; 58: 404–410. doi:10.5455/gulhane.223106
• Dişcigil G, Dikici M, Yarış F ve Başak O. Tıp Öğrencilerinin Klinik İletişim Becerilerinin Standardize Hastayla Değerlendirmesi İle İlgili Görüşler. Turkiye Aile Hekimligi Dergisi 2009; 13(1): 23–26. doi:10.2399/tahd.09.023
• Walsh K. The Future of E-Learning in Healthcare Professional Education: Some Possible Directions. Ann Ist Super Sanità 2014; 50(4): 309–310. doi:10.4415/ANN
• Aktuna M. İnsan Kaynakları Yönetimi Eğitim Fonksiyonunun Örgütsel Güvene Etkileri ve Bir Uygulama. Dumlupınar Üniversitesi.2007
• Şahin ÖY, Saltan H, Alp AT, Özel B ve Sanatçı S. Eğitimde Sanal Gerçeklik ve Arttırılmış Gerçeklik. 2016. https://www.kodyazar.net/tr/egitimde-sanal-gerceklik-artirilmis-gerceklik/ adresinden erişildi.
• Güler E. Mobil Sağlık Hizmetlerinde Oyunlaştırma. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi 2015; 1(2): 82–101. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/auad/article/view/5000136272 adresinden erişildi.
• Taş D. Sağlık Hizmet Kalitesinin Ölçümüne İlişkin Bir Araştırma. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi 2012;(4): 79–102.
• Eraslan N. İstanbul İlindeki Kamu ve Özel Hastanelerde Kalite Yönetim Sisteminde Sürekli İyileştirme (Kaizen)’ Nin, İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine Etkileri. Okan Üniversitesi.2014
• Hoş C. Sağlık Sektöründe Zoru Başarmak: Sağlık Sektöründe Akreditasyon. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (CİEP Özel Sayısı), 2016;499–533.