A Research on Agricultural Enterprises in the Dimension of Cultural Intelligence

Yıl 2022, , 39 - 47, 30.06.2022

Halil Özcan Özdemir

https://doi.org/10.51764/smutgd.1053646

Öz

Cultural intelligence is defined as the ability of individuals to adjust their behaviors regarding their communication with other cultures and to adapt to cultural diversity. This study aims to investigate the effect of cultural intelligence in agricultural enterprises in terms of some parameters and to determine the situation. It has been observed that there are no studies on cultural intelligence in agricultural enterprises. The sample of the study consists of the immigrant villages in the Yalvaç district of Isparta province and of the managers of agricultural enterprises in some villages of Hüyük district of Konya province, which have received immigration.Within the scope of the research, a questionnaire consisting of demographic questions created by the author and pre-developed scales for cultural intelligence was used. When the research results are examined in general; A statistically significant difference was found between cultural intelligence and its sub-components, excluding metacognitive intelligence, and the reasons for engaging in farming. As the level of cultural intelligence increases, it is seen that geographical conditions together with physical capital are effective in the reasons for farmers to engage in farming. In individuals with a low level of cultural intelligence, ancestral experiences and habits come to the fore more in dealing with farming. It is thought that this study will shed light on both the literature and the researchers with the aspect of agriculture.

Anahtar Kelimeler

Cultural intelligence, agricultural enterprises, organizational behavior.

Kültürel Zekâ Boyutunda Tarım İşletmelerine Yönelik Araştırma

Öz

Kültürel zekâ, bireylerin diğer kültürlerle olan iletişimleri konusunda davranışlarını ayarlayabilmesi ve kültürel çeşitliliklere uyum sağlayabilme yeteneği olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışma, tarım işletmelerinde kültürel zekânın etkisine bazı parametreler açısından bakmayı ve durum tespiti yapmayı amaçlamaktadır. Tarım işletmelerinde kültürel zekâ üzerine çalışmaların olmadığı görülmüştür. Araştırmanın örneklemini Isparta ili Yalvaç ilçesindeki göç almış köyler ve Konya ili Hüyük ilçesine bağlı göç almış bazı köylerdeki tarım işletmeleri yöneticileri oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında yazar tarafından oluşturulmuş demografik sorulardan ve kültürel zekâya yönelik önceden geliştirilmiş hazır ölçeklerden oluşan soru formu kullanılmıştır. Araştırma sonuçları genel olarak incelendiğinde üstbilişsel zekâ hariç kültürel zekâ ve alt unsurları ile çiftçilikle uğraşma nedenleri arasında istatistiki olarak önemli fark bulunmuştur. Kültürel zekâ seviyesi yükseldikçe üreticilerin çiftçilikle uğraşma nedenlerinde fiziki sermaye ile birlikte coğrafi şartların etkili olduğu görülmektedir. Kültürel zekâ seviyesinin düşük olduğu bireylerde çiftçilikle uğraşmada atadan kalan deneyim ve alışkanlıklar daha fazla ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmanın gerek literatüre gerekse de araştırmacılara tarım yönü ile ışık tutacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kültürel zeka, tarım işletmeleri, örgütsel davranış.

Kaynakça

• Altunişik, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık, 7-253.
• Ang, S., Van Dyne, L., Koh, C., Ng, K.Y., Templer, K.J., Tay, C., Chandrasekar, N.A. (2007). Cultural intelligence: Its measurement and effects on cultural judgment and decision making, cultural adaptation and task performance, Management and Organization Review, 3(03), 335–71.
• Ang, S., Van Dyne, L. (2008). Conceptualization of cultural intelligence: definition, distinctiveness, and nomological network. In S. Ang, L. Van Dyne (Eds), Handbook of cultural intelligence: theory, measurement, and applications, 3-15: New York: M.E. Sharpe, Armonk.
• Boz, İ., Akbay, C. Orhan, E., Candemir, S. (2004). Çiftçilerin tarımsal faaliyetlerde kullandıkları bilgi kaynaklarının belirlenmesi ve tarımsal yayım açısından değerlendirilmesi. Türkiye VI Tarım Ekonomisi Kongresi, 16-18 Eylül 2004, Tokat s:596-603.
• Earley, P.C., Ang, S. (2003). Cultural intelligence: Individual interactions across cultures. Palo Alto, CA: Stanford University Press.
• Erdoğan, Ö. (2016). Kentsel Yaşam ve Yozlaşma. Anadolu Bil Meslek Yüksekokulu Dergisi, (41), 13-33.
• Hasdemir, M., Hasdemir, M., Gül, U., Yaşan Ataseven, Z. (2014). Türkiye’de Jeotermal Seracılığın Mevcut Durumu İle Karar Verme Süreçlerinde Etkili Olan Faktörlerin Analizi. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü. TEPGE Yayın No: 227, Ankara.
• İlhan, M., Çetin, B. (2014). Kültürel Zekâ Ölçeği'nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29-2), 94-114.
• Kan M., Kan A., Doğan H. G. (2018). Kırsal Alanda Tarımda Yaşlanmayı Önlemek İçin Genç Çiftçi Desteği Perspektifinden Bir Bakış. Uluslararası Katılımlı XIII. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 1(1): 44-44.
• Kan M., Tosun F., Kan A., Doğan H.G., Uçum İ., Solmaz C. (2019). Young Farmers in Agriculture Sector of Turkey: Young Farmers Support Program, Journal of Agricultural Science and Technology, 21(1): 15-26.
• Kan, M., Kan, A., Nizam, D., Perkin, A.Y., Everest, B., Taşçıoğlu, Y. (2020). Dünyada Ve Türkiye’de Kırsal Kalkınma Uygulamalarındaki Mevcut Durum ve Gelecek. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Türkiye Ziraat Mühendisliği IX. Teknik Kongresi, 13-17 Ocak 2020, Bildiriler Kitabı 2, s:687-710, Ankara.
• Koksal, O., Altunkaynak, B., Ataseven, Y. Cevher, C., Yasan Ataseven, Z., Gül Yavuz, G., Gül, U. (2018). Evaluating Factors Affecting Farmers Information Sources in Agricultural Production Practices in Turkey, Journal of Environmental Protection and Ecology, 19(1): 338–349.
• Özdemir H.Ö., Kan M. 2020. Tarım İşletmelerinin Yönetiminde Kullanılan Tarımsal Bilgi Kaynakları: Kırşehir İli Örneği, Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 7(2), 500-509.
• Özdemir H.Ö., Kan M., Doğan H.G., Kan A. 2020. The Factors Affecting Psychological Empowerment Levels of Entrepreneurs in Agricultural Holdings of Kirsehir Province, Turkey, Pakistan Journal of Agricultural Sciences, 57(3), 911-920., Doi: 10.21162/PAKJAS/20.10005
• Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: Integrating theory and practice. Sage yayıncılık.
• Şahin, F., Gürbüz, S., Köksal, O., Ercan, Ü. (2013). Measuring Cultural Intelligence in the Turkish context, International Journal of Selection and Assessment. 21(2), 135-144.
• Thomas, D. C., Inkson, K. (2005). People skills for a global workplace. Consulting to Management, 16(1), 5.
• Vatandaş, C. (2002). Küreselleşme sürecinde toplumsal kimlikler ve çok kültürlülük. İstanbul: Değişim Yayınları.
• Yeşil, S. (2010). 21. Yüzyılın küresel örgütleri için kültürel zekâ, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 147-168.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, (9.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık