COMPARATIVE AND COMPREHENSIVE ANALYSIS OF GLOBAL CITY PERFORMANCES

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 2, 104 - 133

Tayfun Varnalı

https://doi.org/10.38004/sobad.1528861

Öz

Global cities are developing strategic plans and management strategies to achieve economic growth, environmental sustainability, and social welfare goals. This article aims to compare and analyze the performance of global cities from a multi-dimensional perspective, focusing on sustainability, infrastructure quality, security, and quality of life criteria. The study utilizes a comprehensive review of existing literature, including international performance indices and reports. This analysis highlights the strengths and weaknesses of cities, providing insights for strategic planning processes. Cities such as Tokyo, London, New York, Paris, and Singapore stand out for their high quality of life and environmental sustainability. In contrast, Vienna, Copenhagen, Zurich, Melbourne, and Sydney excel in health and education opportunities. Additionally, cities like Istanbul, London, and Paris attract significant tourism, while Abu Dhabi and Doha offer high security standards. These findings support the development of policy recommendations to enhance global competitiveness, improve quality of life, and achieve sustainable development goals.

Anahtar Kelimeler

Global Cities, Sustainability, Quality Of Life

KÜRESEL ŞEHİR PERFORMANSLARININ KARŞILAŞTIRMALI VE KAPSAMLI İNCELENMESİ

Öz

Küresel şehirler, ekonomik büyüme, çevresel sürdürülebilirlik ve sosyal refah hedeflerine ulaşmak için stratejik planlamalar ve yönetim stratejileri geliştirmektedir. Bu makalenin amacı, küresel şehirlerin performansını sürdürülebilirlik, altyapı kalitesi, güvenlik ve yaşam kalitesi gibi kriterlere göre karşılaştırmak ve analiz etmektir. Çalışma, mevcut literatürü derleyerek uluslararası performans endeksleri ve raporlarından elde edilen verileri kullanmaktadır. Şehirlerin güçlü ve zayıf yönlerini belirlemeye yönelik yapılan bu analizler, stratejik planlama süreçlerinde kullanılacak içgörüler sunmaktadır. Tokyo, Londra, New York, Paris ve Singapur gibi şehirler, yüksek yaşam kalitesi ve çevresel sürdürülebilirlik ile öne çıkarken; Viyana, Kopenhag, Zürih, Melbourne ve Sydney sağlık ve eğitim olanakları ile dikkat çekmektedir. Ayrıca, İstanbul, Londra ve Paris gibi şehirler turizm açısından önemli rol oynarken, güvenlik performansları bakımından Abu Dabi ve Doha yüksek güvenlik standartları sunmaktadır. Bu bulgular, şehirlerin küresel rekabet avantajlarını artırmak, vatandaşlara yüksek yaşam kalitesi sunmak ve sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşmak için gerekli stratejilere yönelik politika önerileri geliştirilmesini sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Küresel Şehirler, Sürdürülebilirlik, Yaşam Kalitesi

Kaynakça

• Akay, H. (2024). Gençlerin Kariyer Planlamasında Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolleri. Ekonomi İşletme Siyaseti Ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 10(1), 1-19.
• Akyurt, N. (2015). Yaşam Kalitesi’nin Sosyo-Demografik Özellikler ile İlişkisi: “Tıbbi Görüntüleme Teknikleri Programı” Öğrencileri Örneği. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 5(5), 146-154.
• Aschauer, D. A. (1989). Is Public Expenditure Productive?. Journal of Monetary Economics, 23(2), 177-200. https://doi.org/10.1016/0304-3932(89)90047-0
• Aven, T., & Renn, O. (2010). Risk Management and Governance: Concepts, Guidelines and Applications. Springer. DOI: 10.1007/978-3-642-13926-0
• Başpınar, N. (2021). Application of Balanced Results Card Adapted to Local Governments and Küçükçekmece Municipality Example. Journal of Life Economics, 8(3), 389-400.
• Bebbington, J. (2001). Sustainable Development: A Review of the International Development, Business and Accounting Literature. Accounting Forum, 25(2), 128-157. DOI: 10.1111/1467-6303.00059
• Behn, R. D. (2003). Why Measure Performance? Different Purposes Require Different Measures. Public Administration Review, 63(5), 586-606. DOI: 10.1111/1540-6210.00322
• Bouckaert, G., & Halligan, J. (2008). Managing Performance: International Comparisons. Routledge.
• Bozeman, B. (2002). Public Value Failure: When Efficient Markets May Not Do. Public Administration Review, 62(2), 145-161. DOI: 10.1111/0033-3352.00165
• Brundtland, G. H. (1987). Our Common Future—Call for Action. Environmental Conservation, 14(4), 291-294. Carter, N. T., & Keeler, A. G. (2008). Life-cycle Cost Analysis of Storm-water Management. Journal of Water Resources Planning and Management, 134(6), 556-559. DOI: 10.2202/1547-7355.1732
• Cinel, E. A. (2021). Türkiye’de Eğitim Harcamaları ve Sürdürülebilir Büyüme İlişkisi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8(2), 210-227.
• Comparethemarket (2023). The World’s Most Sustainable Cities https://www.comparethemarket.com.au/energy/features/worlds-most-sustainable-cities/ Erişim Tarihi:20.05.24
• Costanza, R., Fisher, B., Ali, S., Beer, C., Bond, L., Boumans, R., ... & Snapp, R. (2007). Quality of Life: An Approach Integrating Opportunities, Human Needs, and Subjective Well-being. Ecological Economics, 61(2-3), 267-276. DOI: 10.5194/sapiens-1-11-2008
• Cozens, P., Saville, G., & Hillier, D. (2005). Crime Prevention through Environmental Design (CPTED): A Review and Modern Bibliography. Property Management, 23(5), 328-356. DOI: 10.2202/1547-7355.1732
• Cummins, R. A. (2000). Objective and Subjective Quality of Life: An Interactive Model. Social Indicators Research, 52(1), 55-72. DOI: 10.1023/A:1007027822521
• Cutter, S. L., Burton, C. G., & Emrich, C. T. (2008). Disaster Resilience Indicators for Benchmarking Baseline Conditions. Journal of Homeland Security and Emergency Management, 5(1), 1-22.
• Çakıcı, K. ve Kızılboğa Özaslan, R. (2021). Birleşmiş Milletler 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarının Akıllı Kent Uygulamalarındaki Karşılığı: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 209-233. https://doi.org/10.36362/gumus.829733
• Demir, S. ve Kartal, B. (2021). Belediye Hizmetleri Memnuniyet Araştırması: Ünye Belediyesi. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(13), 50-81. https://doi.org/10.34086/rteusbe.938159.
• Demirel, D. (2020). Yerel Yönetimlerde Orta ve Üst Düzey Yöneticilerin Performans Değerlendirme Yöntemlerine Dair Nitel Bir Araştırma: Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Örneği. Uluslararası Kültürel Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(1), 60-69.
• Diener, E., & Suh, E. M. (1997). Measuring Quality of Life: Economic, Social, and Subjective Indicators. Social Indicators Research, 40(1-2), 189-216. DOI: 10.1023/A:1006859511756
• Dilfiruz, B. (2022). Doğrudan Vatandaş Katılımının Yerel Yönetsel Kapasiteye Etkisi. Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 3(2), 65-83.
• Dyllick, T., & Hockerts, K. (2002). Beyond the Business Case for Corporate Sustainability. Business Strategy and the Environment, 11(2), 130-141. DOI: 10.1002/bse.323
• Dziegielewski, B., & Baumann, D. D. (1992). Benefits of Optimizing Water Use Efficiency. Journal of the American Water Works Association, 84(10), 37-47.
• Eberts, R. W. (1990). Public Infrastructure and Regional Economic Development. Economic Review, 26(1), 15-26.
• Eid, M., & Diener, E. (2004). Global Judgments of Subjective Well-being: Situational Variability and Long-term Stability. Social Indicators Research, 65(3), 245-277. DOI: 10.1023/B:SOCI.0000003801.89195.bc
• Elkington, J. (1998). Cannibals with Forks: The Triple Bottom Line of 21st Century Business. New Society Publishers.
• Eroğlu, H. T. (2019). Bitmeyen Senfoni: Belediyelerde Performans Denetimi. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(3), 546-556. https://doi.org/10.33712/mana.657297
• Euromonitor (2023). Euromonitor International’s report reveals world’s Top 100 City Destinations for 2023. https://www.euromonitor.com/press/press-releases/dec-2023/euromonitor-internationals-report-reveals-worlds-top-100-city-destinations-for-2023 Erişim Tarihi:18.05.24
• Felson, M., & Clarke, R. V. (1998). Opportunity Makes the Thief: Practical Theory for Crime Prevention. Police Research Series, Paper 98.
• Godschalk, D. R. (2003). Urban Hazard Mitigation: Creating Resilient Cities. Natural Hazards Review, 4(3), 136-143. DOI: 10.1061/(ASCE)1527-6988(2003)4:3(136)
• Grigg, N. S. (1988). Infrastructure Engineering and Management. Wiley.
• Grigg, N. S. (2003). Water, Wastewater, and Stormwater Infrastructure Management. CRC Press.
• Güler, M. A. (2023). Türkiye’de Asgari Ücretin Araçsallaştırılması: 2002-2022 Dönemi Üzerine Bir İnceleme. Politik Ekonomik Kuram, 7(2), 155-171. https://doi.org/10.30586/pek.129655
• Happy-City (2024). Happy City Index 2024. https://happy-city-index.com/ Erişim Tarihi:17.05.24 Iese (2022).IESE Cities in Motion Index 2022.https://www.iese.edu/media/research/pdfs/ST-0633-E.pdf Erişim Tarihi:06.08.24
• Innovation-Cities (2023). Innovation Cities Index 2022-2023: Global 500 World’s Most Innovative Cities. https://innovation-cities.com/worlds-most-innovative-cities-2022-2023-city-rankings/26453/ Erişim Tarihi:06.08.24
• İğdeli, A. ve Ay, M. (2021). Boşanmanın Sosyo-Ekonomik Belirleyicileri: Türkiye İçin Bölgesel Panel Veri Analizi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1), 1-22. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.670198 Jorgenson, A. K., & Clark, B. (2010). Assessing the Temporal Stability of the Population/Environment Relationship in Comparative Perspective: A Cross-National Panel Study of Carbon Dioxide Emissions, 1960–2005. Population and Environment, 32(1), 27-41. DOI: 10.1007/s11111-010-0117-x
• Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1992). The Balanced Scorecard—Measures that Drive Performance. Harvard Business Review, 70(1), 71-79.
• Kaplan, S., & Garrick, B. J. (1981). On the Quantitative Definition of Risk. Risk Analysis, 1(1), 11-27.
• Karabetça, A. R. (2021). Ormanlar Gibi Sürdürülebilir ve Dirençli Şehirler Tasarlanabilir mi?. Türkiye Çevrimiçi Tasarım Sanatı ve İletişim Dergisi, 11(2), 334-346.
• Kaşıkırık, A. (2023). Stratejik Planlarda Kadınlar: Büyükşehir Belediyelerinin 2020-2024 Stratejik Planlarında Toplumsal Cinsiyet Eşitliğinin İzini Sürmek. Anadolu Strateji Dergisi, 5(1), 125-159.
• Kaya, H. E. ve Taylan Susan, A. (2020). Sürdürülebilir Bir Kentleşme Yaklaşımı Olarak, Ekolojik Planlama ve Eko-Kentler. İDEALKENT, 11(30), 909-937. https://doi.org/10.31198/idealkent.533730
• Kelling, G. L., & Coles, C. M. (1996). Fixing Broken Windows: Restoring Order and Reducing Crime in Our Communities. Simon and Schuster.
• Koç, C. (2022). Entegre Kentsel Su Yönetimi, Kentsel Su Güvenliği ve Değerlendirme Yöntemi Üzerine Bir Çalışma.. Avrupa Bilim Ve Teknoloji Dergisi, ( 38 ), 282-295. https://doi.org/10.31590/ejosat.1104414 Livewirecalgary (2024). The Global Liveability Index 2024. https://livewirecalgary.com/wp-content/uploads/2024/06/The-Global-Liveability-Index-Summary-Report-final.pdf Erişim Tarihi:15.05.24
• Mileti, D. S. (1999). Disasters by Design: A Reassessment of Natural Hazards in the United States. Joseph Henry Press. DOI: 10.17226/5782
• Mitchell, R. C., & Carson, R. T. (1989). Using Surveys to Value Public Goods: The Contingent Valuation Method. Resources for the Future.
• Morim-Foundation (2023). Global Power Ctiy Index. https://mori-m-foundation.or.jp/pdf/GPCI2023_summary.pdf Erişim Tarihi:20.05.24
• Morlok, E. K., & Chang, D. J. (2004). Measuring Capacity Flexibility of a Transportation System. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 38(6), 405-420. DOI: 10.1016/j.tra.2004.03.001
• Neely, A., Adams, C., & Kennerley, M. (2002). The Performance Prism: The Scorecard for Measuring and Managing Business Success. Financial Times/Prentice Hall.
• Noll, H. H. (2004). Social Indicators and Quality of Life Research: Background, Achievements and Current Trends. In Noll (Ed.), Social Indicators Research (Vol. 87). Springer. DOI: 10.1007/978-3-663-09215-5_7
• Numbeo (2024). Quality of Life Index by City 2024 Mid-Year. https://www.numbeo.com/quality-of-life/rankings.jsp Erişim Tarihi:15.05.24
• Öksüz, M. (2023). Eğitim Harcamaları ile Cinsiyete Göre Genç İşsizlik İlişkisi: Türkiye Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 21(49), 459-481. https://doi.org/10.35408/comuybd.1250348
• Özaslan, A. (2023). Sürdürülebilir Kalkınma Yolunda Yeşil Büyüme Stratejilerinin Kentlere Yansıması. Sağlık ve Sosyal Refah Araştırmaları Dergisi, 5(1), 98-113. https://doi.org/10.55050/sarad.1183810
• Parmenter, D. (2015). Key Performance Indicators: Developing, Implementing, and Using Winning KPIs. John Wiley & Sons.
• Pomeroy, R. S., Watson, L. M., Parks, J. E., & Cid, G. A. (2006). How is Your MPA Doing? A Methodology for Evaluating the Management Effectiveness of Marine Protected Areas. Ocean & Coastal Management, 49(5-6), 485-502. DOI: 10.1016/j.ocecoaman.2005.05.004
• Poyraz, F. (2024). Yerel Yönetimlerde Stratejik Planlama: Bir Literatür Araştırması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 22(52), 366-395. https://doi.org/10.35408/comuybd.1374732
• Rankingroyals (2023a). Top 10 Greenest Cities in the World. https://rankingroyals.com/travel/top-10-greenest-cities-in-the-world/ Erişim Tarihi:18.05.24
• Rankingroyals (2023b). World’s Richest Cities by GDP (Nominal). https://rankingroyals.com/infographics/worlds-richest-cities-by-gdp-nominal/ Erişim Tarihi:20.05.24
• Rankingroyals (2023c). Safest Cities In The World (424 Cities Ranked) https://rankingroyals.com/infographics/safest-cities-in-the-world-424-cities-ranked/ Erişim Tarihi:20.05.24
• Rankingroyals (2023d). Most Dangerous Cities in the World. https://rankingroyals.com/infographics/most-dangerous-cities-in-the-world/ Erişim Tarihi:20.05.24
• Reiss, A. J. (1985). Policing a City's Central District: The Oakland Story. National Institute of Justice.
• Rogers, P., & Hall, A. W. (2003). Effective Water Governance (Vol. 7). Global Water Partnership.
• Rose, A. (2004). Defining and Measuring Economic Resilience to Disasters. Disaster Prevention and Management: An International Journal, 13(4), 307-314. DOI: 10.1108/09653560410556528
• Schalock, R. L. (2004). The Concept of Quality of Life: What We Know and Do Not Know. Journal of Intellectual Disability Research, 48(3), 203-216. DOI: 10.1111/j.1365-2788.2003.00558.x
• Sirgy, M. J. (2001). Handbook of Quality-of-Life Research: An Ethical Marketing Perspective. Springer. DOI: 10.1007/978-94-015-9837-8
• Süklüm, N. (2022). Çevresel Sürdürülebilirliğin Önemli Aktörlerinden Belediyelerde Çevresel Maliyetler: Büyükşehir Belediyeleri Özelinde Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 17(1), 60-74.
• Şener, S. (2022). Legatum Refah Endeksi Göstergeleri ve Verileri Kullanılarak Refahın Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri İle Değerlendirilmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 17(1), 46-70. https://doi.org/10.17153/oguiibf.981581
• Şimşek, B. ve Mete, M. (2023). Türkiye’de Sağlık Hizmetlerine Erişimin Sağlık Coğrafyasına Dayalı Mortaliteye Etkisi. Selçuk Üniversitesi Akşehir Meslek Yüksekokulu Sosyal Bilimler Dergisi(15), 133-154.
• Theworldtravelindex (2024). The Cities With the Best Infrastructure in The World. https://theworldtravelindex.com/en/cities/infrastructure-index. Erişim Tarihi:20.05.24
• UN-Habitat. (2007). Enhancing Urban Safety and Security: Global Report on Human Settlements 2007. Earthscan.
• Veenhoven, R. (2000). The Four Qualities of Life: Ordering Concepts and Measures of the Good Life. Journal of Happiness Studies, 1(1), 1-39. DOI: 10.1007/978-94-007-5702-8_11
• WCED (World Commission on Environment and Development). (1987). Our Common Future. Oxford University Press.
• Wilkinson, R. G. (2001). Mind the Gap: Hierarchies, Health and Human Evolution. Weidenfeld & Nicolson.
• William-Russell (2023a). Global Transport Index: Where In The World Has The Best Public Transport? https://www.william-russell.com/blog/global-transport-index/ Erişim Tarihi:20.05.24