Bu yazıda Abdülhak Şinasi Hisar’ın başta romanları olmak üzere eserlerinde insan konusu
tematik açıdan ele alınmaktadır. Yazıda yöntem olarak, temeli dilbilimci Ferdinand de Saussure’e
(1857-1913) dayandırılan ikili karşıtlıklardan2
yararlanarak bir tasnif çalışmasında bulunulmaktadır.
Hisar’ın eserlerinde geçmişi tekrar yaşamak ve yaşatmak isteyen, güvenme ve inanma
ihtiyacı içindeki insanda zamanla, ebediyet arzusu yerini ölüm ve yokluk korkusuna, hayaller hakikate,
hülyalar ümitsizliğe, özlemler endişelere, manevî sevgi iklimi maddî kuruluğa ve yalnızlığa, itikatlar
şüphelere bırakır. Çocukluk ve ilk gençlik dönemleri, hatıralara dönüşmüş kayıp cennet zamanlara
dönüşür. Hâlden kaçtıkça insan rüyaya, hayale, hatıraya, geçmiş zamanlara sığınır. Bekleyiş ve arayış
içindeki insan anlaşılmaz olur; yanlış anlaşılır, aldanır; avunmalar ve hayal kırıklıklarıyla bir ömür
sürer; kendini cennetten kovulmuş bir sürgün olarak hisseder; bazen de insanî bir ihtiyaç, iklim ve
estetik değer olarak dine yönelir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk Dili ve Edebiyatı (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Nisan 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 |