Öz
Bu çalışma, ilgili bazı tarihsel ve antropolojik bulgular yanında Güney Mezopotamya’daki ilk devlet
ve uygarlıkların yükselişine atfen, muhalifleri toptan yok etmeye azmetmiş bir “Hükümdar”ın
karşılaşacağı başlıca sınırlılıklara odaklanmaktadır. Böyle bir Hükümdar, büyük ölçüde yargı, emniyet
ve yeniden dağıtım gibi merkezi devlet işlevlerinden gelen bu sınırlamaların ötesine geçme gereği
duyar. Dolayısıyla bu yüksek maliyetli projenin mahkemeler, emniyet-ordu ve mali-ekonomik
kurumların özgün amaçlarından saptırılmasıyla başarılabileceğini öne sürmekteyiz. Hükümdar bu
amaçla, önce üzerinde durduğu meşruiyet zeminini yıkmak için diyalektik olarak kendi karşıtı bir
karakteri benimsemeli (1), plan ve senaryolarını “devlet kurma” temelinde geliştirmeli (2), basit
takipçilerden daha fazlası olan bağımlılarla etkileşiminde “gastro-politik”in rehberliğinden, büyücü ve
rahiplerin ilhamlarından yararlanmalıdır (3). Yine de yazılı ve arkeolojik kayıtlar, bütün bunların söz
konusu amaca ulaştırdığına dair çok az, Hükümdar’ın yıkıcı eğilimlerini dengeleyen bir muhalefetin
varlığına dair daha fazla bilgi sağlamaktadır. Dahası, kayıtlar Hükümdar’ın hala gerçek bir hükümdar
olarak kalmaktansa bu yolda kendisini bazı gangster tarzı becerilerle donatması gerektiğini ima
etmektedir. Buna dayanarak, herhangi bir rejimdeki Hükümdar’ın iktidarının doğası ve kapsamı
üzerinde düşünmenin, böylesine iddialı bir hedefin maruz bulunduğu olası meydan okumaları ve
başarı derecesini anlamamızı mümkün kılabileceğini öne sürmekteyiz.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Appadurai, A. (1981). Gastro-politics in Hindu South Asia. American Ethnologist, 8 (3), 494-511
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Karşılaştırmalı Siyasi Hareketler |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 2 Temmuz 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |