DOĞANIN RUHUNDAN İNSANIN KENDİSİNE 1 TEKVİRİ

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 1, 45 - 65, 02.01.2018

Emine Kef

https://doi.org/10.1501/sbeder_0000000148

Öz

Adını onu oluşturan her şey ve her şeyin birlikteliğinden alan doğada, hiçbir varlık tek
başına bu adla çağrılmamaktadır. Çünkü çoklukta her varlık tabiatta oynayacağı role
göre suret kazanır, adını alır ve fakat doğa bütün unsurlarıyla birlikte varlığı dile
getirir. Dolayısıyla, doğaya ve pek tabii doğanın herhangi bir unsuruna egemen
olmak eşyanın tabiatına aykırıdır. Eşref–i mahlukat olan insanın dahi varlığa
egemen değil, sadece memur olmasına müsaade edilmiştir. İnsanın aksini
düşündüğünde ise gerçekleştirdiği şey, karşısına aldığı her şeyi ötekileştirerek
yeryüzündeki ahengi bozmak olmuştur. Öyle ki, doğayla başladığı ötekileştirmeye
kendi türüyle devam etmiş ve bunun en aşırı halini toplumsal cinsiyette göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Tahakküm, Ruh–Beden, Toplumsal Cinsiyet

Kaynakça

• Aristoteles (1997). Gökyüzü Üzerine, çev. Saffet Babür, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.