Bu makalede edebiyatta farklı patronaj formları incelenmektedir ve Osmanlı İmparatorluğu’nda edebiyatın patrimonyal esaslarına odaklanmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı Osmanlı şairlerinin edebi eser üretirken ne ölçüde bağımsız oldukları sorusunu ele almaktır. Örnek çalışma olarak ise Taşlıcalı Yahya Bey'in mersiyesi, padişah ve bürokratların etrafındaki edebiyat çevrelerine erişim sağlamak ve patronajın rolünü anlamak için incelenmektedir. Aynı zamanda edebi himayenin bir parçası olmanın edebi eserlerde özgünlük açısından bir dezavantajı olup olmadığı sorusuna da değinilmektedir.
This article discusses the various forms of literary patronage and focuses on the patrimonial foundation of literature in the Ottoman Empire. The main aim of this study is to address the question of to what extent the Ottoman poets were independent in producing their literary pieces. As a case study, Taşlıcalı Yahya’ Bey’s elegy is the focal point for understanding the role of patronage in gaining access to the literary circles around the sultan and bureaucrats. It will also address the question of whether there was a disadvantage, in terms of the quality of work, to being a part of literary patronage.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı, Osmanlı Kültür ve Sanatı |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2024 |
Gönderilme Tarihi | 3 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 4 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 15 Sayı: 2 |