Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 25, 9 - 15, 31.07.2018

Öz

İş güvenliği kültürü, iş sağlığı ve güvenliğinin
öncelikli olarak hedef alındığı bir yaşam şeklidir. Güvenliğin temelinde bilgi
vardır ve yaşam biçimi haline getirilmiş bu bilgi ise güvenlik kültürünü
oluşturmaktadır. Bu kültürün içselleştirilemediği ortamlarda ise iş kazası ve
meslek hastalığı kaçınılmaz hale gelmektedir. Ayrıca bir kurumun güvenlik
kültürü, kurumda görev yapan çalışanların iş sağlığı ve güvenliği açısından
olaylara vermiş olduğu tepki ve davranışları ortaya koymaktadır. Bu
perspektiften bakıldığında hem üniversite çalışanlarına hem de öğrencilerine
benimsetilmiş olan söz konusu kültür, üniversitelerin güvenlikli açıdan
işleyişine yol açmakla birlikte mezun olan öğrencilerin çalışmış olduğu
kurumlardaki öğrenilmiş davranışlarını pozitif yönde etkileyecektir ki çalışma
hayatı da bu konuda daha olumlu bir seviyeye kavuşacaktır.

Kaynakça

  • Amponsah-Tawiah, K. & Dartey-Baah, K., 2011; “Occupational Health and Safety: Key Issues and Concerns in Ghana”, Int. J. Of Business and Social Science, 2(14), pp119-126.
  • ACS (American Chemical Society), 2012; Creating Safety Cultures in Academic Institutions, p57.
  • Aytaç, S., 2011, “İş Kazalarını Önlemede Güvenlik Kültürünün Önemi”, Türkmetal Dergisi, Ekim 2011
  • EU-OSHA, 2011, “Occupational Safety and Health culture assessment-A review of main approaches and selected tools, Luxembourg, p77
  • EU-OSHA, 2017, “Work Related Accidents and Injuries Copst EU 476 Billion Euros a Year according to New Global Estimates, 04.09.2017, Luxembourg, Hamalainen, P., Takala, J. & Kiat, T.B., 2017, “Global Estimates of Occupational Accidents and Work-Related Illness 2017”, Workplace Safety and Health Institute, Finland, 921
  • Fleming, M., 2001; “Safety Culture Maturity Model (OTO 2000-049), HSE Books, 2001
  • Fleming, M., 2005, “Patient Safety Culture Measurement and Improvement: A “How to Guide”, Healthcare Quaterly Vol. 8, Special Issue, October 2005, pp14-19
  • Guldenmund, F.W., 2010; “Understanding and exploring safety culture”, PhD Thesis, Delft University
  • Health & Safety Executive (HSE), 1993, Organising for Safety –Third Report, Advisory Committee on the Safety of Nuclear Installations
  • Health and Safety Executive (HSE), 2005, “ A review of safety culture and safety climate literature for the development of safety culture inspection toolkit (RR 367)
  • Pala, K., 2005; “İSG Politikası ve Güvenlik Kültürü”, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, No.25, pp18-22
  • Pekşen, Y. & Canbaz, S., 2005; İş Sağlığı ve Güvenliği Politikası ve Güvenlik Kültüründe Sosyal Diyalogun Rolü”, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, No.25, pp12-15
  • Pidgeon, N.F., 1991; “Safety culture and risk management in organisations”, Journal of Cross-Cultural Psychology, 22, pp129-140
  • Reason, J., 1998, “Achieving a safe culture theort and practice”, Work and Stress, 12(3), 293-306
  • Wiegmann, A.D., Zhang, H., Thaden, T.V., Sharma, G. & Mitchell, A., (2002), Safety Culture: A Review, Technical Report prepared for Federal Aviation Administration Atlantic City International Airport, NJ, May 2002, p20

OCCUPATIONAL SAFETY CULTURE AND UNIVERSITIES

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 25, 9 - 15, 31.07.2018

Öz

The safety culture is a life style targeting
occupational health and safety with a top priority. There is knowledge in base
of safety and this knowledge transformed into a style of living forms the
safety culture. In the case of not interiorizing the safety culture, work
related accidents will be inevitable. Furthermore, an institution’s safety
culture reflects the behaviours and attitudes of its occupants towards the job
based hazards. From this perspective, the safety culture espoused to the
personnel and the students of a university may cause the university to work in
accordance with the safety culture as well as it affects its graduates
positively in their inbred behaviours at the institutions for which they are to
work in the future resulting in the working life retrieving to a better level.
This paper examines the safety culture together with the contribution supplied
by the universities.

Kaynakça

  • Amponsah-Tawiah, K. & Dartey-Baah, K., 2011; “Occupational Health and Safety: Key Issues and Concerns in Ghana”, Int. J. Of Business and Social Science, 2(14), pp119-126.
  • ACS (American Chemical Society), 2012; Creating Safety Cultures in Academic Institutions, p57.
  • Aytaç, S., 2011, “İş Kazalarını Önlemede Güvenlik Kültürünün Önemi”, Türkmetal Dergisi, Ekim 2011
  • EU-OSHA, 2011, “Occupational Safety and Health culture assessment-A review of main approaches and selected tools, Luxembourg, p77
  • EU-OSHA, 2017, “Work Related Accidents and Injuries Copst EU 476 Billion Euros a Year according to New Global Estimates, 04.09.2017, Luxembourg, Hamalainen, P., Takala, J. & Kiat, T.B., 2017, “Global Estimates of Occupational Accidents and Work-Related Illness 2017”, Workplace Safety and Health Institute, Finland, 921
  • Fleming, M., 2001; “Safety Culture Maturity Model (OTO 2000-049), HSE Books, 2001
  • Fleming, M., 2005, “Patient Safety Culture Measurement and Improvement: A “How to Guide”, Healthcare Quaterly Vol. 8, Special Issue, October 2005, pp14-19
  • Guldenmund, F.W., 2010; “Understanding and exploring safety culture”, PhD Thesis, Delft University
  • Health & Safety Executive (HSE), 1993, Organising for Safety –Third Report, Advisory Committee on the Safety of Nuclear Installations
  • Health and Safety Executive (HSE), 2005, “ A review of safety culture and safety climate literature for the development of safety culture inspection toolkit (RR 367)
  • Pala, K., 2005; “İSG Politikası ve Güvenlik Kültürü”, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, No.25, pp18-22
  • Pekşen, Y. & Canbaz, S., 2005; İş Sağlığı ve Güvenliği Politikası ve Güvenlik Kültüründe Sosyal Diyalogun Rolü”, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, No.25, pp12-15
  • Pidgeon, N.F., 1991; “Safety culture and risk management in organisations”, Journal of Cross-Cultural Psychology, 22, pp129-140
  • Reason, J., 1998, “Achieving a safe culture theort and practice”, Work and Stress, 12(3), 293-306
  • Wiegmann, A.D., Zhang, H., Thaden, T.V., Sharma, G. & Mitchell, A., (2002), Safety Culture: A Review, Technical Report prepared for Federal Aviation Administration Atlantic City International Airport, NJ, May 2002, p20
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm 25. Sayı Cilt I
Yazarlar

Cem Şensöğüt

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2018
Gönderilme Tarihi 1 Şubat 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 25

Kaynak Göster

APA Şensöğüt, C. (2018). İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi, 1(25), 9-15.
AMA Şensöğüt C. İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER. Soma MYO Teknik Bilimler Dergisi. Temmuz 2018;1(25):9-15.
Chicago Şensöğüt, Cem. “İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER”. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi 1, sy. 25 (Temmuz 2018): 9-15.
EndNote Şensöğüt C (01 Temmuz 2018) İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi 1 25 9–15.
IEEE C. Şensöğüt, “İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER”, Soma MYO Teknik Bilimler Dergisi, c. 1, sy. 25, ss. 9–15, 2018.
ISNAD Şensöğüt, Cem. “İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER”. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi 1/25 (Temmuz 2018), 9-15.
JAMA Şensöğüt C. İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER. Soma MYO Teknik Bilimler Dergisi. 2018;1:9–15.
MLA Şensöğüt, Cem. “İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER”. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi, c. 1, sy. 25, 2018, ss. 9-15.
Vancouver Şensöğüt C. İŞ GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ VE ÜNİVERSİTELER. Soma MYO Teknik Bilimler Dergisi. 2018;1(25):9-15.