Bugün, ekranlar her yerde ve
bireyler dünya ile ilgili her şeye, istedikleri zaman erişebiliyorlar. Yeni
teknolojiler sayesinde, aynı zamanda, çeşitli faaliyetlerde bulunabilirler:
birbirleriyle iletişime girip, her konu üzerine fikir beyan edebilirler;
dünyadaki olaylardan haberdar olabilirler; kendi fotoğraflarını paylaşıp,
başkalarınınkine de tek bir klik aracıyla bakıp beğenebilirler. Yeni iletişim
teknolojileriyle gelen bu tür etkileşimler, yeni “bakış” biçimlerini meydana
çıkarttı: artık, İnternette her birey, kendini ortaya koyan ve bakışları
üzerine toplamak isteyen bir faile dönüşmektedir. Fakat sanal âlemde göz,
birçok uyarıcıya maruz kaldığından dolayı, dikkatini toplayamaz ve gördüğünün
derin anlamını kavrayamaz. Bu durumda, bakış yavaş yavaş insandışılaştırılır ve
bazı durumlarda birey için tehlikeli olabilecek yeni davranışlara (siber taciz
gibi) yol açar.
Today, screens are everywhere and allow individuals to see and be in contact constantly with the world. New technologies have allowed them to ubiquitously display themselves. They can be everywhere at the same time, sharing opinions and photos, appreciating or hating, seeing and being seen by the other, even from a faraway country, with just one click. Through these interactions, new forms of viewing seem to have emerged: new technologies make the image into a thing that is looked at as at a staged actor. The eye is distracted by what it sees on the surface and does not seek to capture the image’s deeper meaning. Communicational fluctuations lead, little by little, to dehumanization of the gaze which gives way to new behaviors that may be, in certain cases, tragic for the individual.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Nisan 2016 |
Gönderilme Tarihi | 29 Nisan 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 19 Sayı: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Sosyoloji Araştırmaları Dergisi / Journal of Sociological Research
SAD / JSR