Özellikle 19.yüzyılın
ikinci yarısından 20.yüzyılın başlarına kadar Çeşme ve çevresinde nüfusun
çoğunluğunu Rumlar oluşturmaya başlamakla kalmamış, üretim ve ticarette de
ağırlıkları artmıştır. Yerleşim yerleri bakımından kasaba ve köyler adeta Türk
ve Rum yerleşimleri olarak şekillenmiştir.
Germiyan köyü,
bölgedeki ender Türk yerleşimlerinden biri olmakla birlikte Çeşme, Alaçatı ve
Reisdere gibi Rumların ağırlıkta olduğu beldelerle sürekli etkileşim içinde
olmuştur. Bu dönemde, Rumlarla Türkler çeşitli açılardan komşuluk ilişkileri
sürdürmüşlerdir. Tarla komşulukları, bağcılık ve hayvancılıktan kaynaklanan
ticari ve sosyal ilişkiler aynı zamanda kültürel etkileşime de yol açmıştır.
Türklerin bir kısmının Rumca, Rumların bir kısmının da Türkçe bilmesi bunun en
önemli göstergelerinden biridir.
Rum ve Türkler
arasındaki komşuluk ilişkisinin neden olduğu kültürel etkileşimin bir kısmı
gündelik dilde kullanılan kelimelere yansırken, bir kısmını yemek türlerinde
görmek mümkündür. Rumların bölgeyi terk etmesi ile birlikte, Rumlara ait
arazilerin bir kısmı yerli Türklere satılmış, bir kısmı da Mübadele ile
Balkanlardan gelenlere dağıtılmıştır. Bugün arazi isimlerinde bunu
görebilmekteyiz.
Bu makalede, söz
konusu dönemin Germiyan köyündeki kültürel izleri, gündelik dilde kullanılan
veya hatırlanan kelimeler, arazi ve eşya adları gibi alanlardaki yansımaları
ele alınacaktır. Böylece yüz yıl öncesine kadar bölgede yaşananların toplumsal
hafızada halen varlığını sürdüren kültürel izleri değerlendirilmeye
çalışılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Mayıs 2017 |
Gönderilme Tarihi | 15 Kasım 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 35 |
Sosyoloji Dergisi, Journal of Sociology, SD, JOS