1173-1250 (1760-1834) yılları arasında yaşayan Yemenli âlim Şevkânî, otuz yaşlarına geldiğinde bağlı bulunduğu Zeydiyye mezhebinden ayrılarak kendisini mutlak müctehid ilan etmiştir. Bundan sonra da gerek eserlerinde gerek fetvalarında hiçbir mezhebe bağlı kalmadan kendi icithadıyla hükmetmiştir. Ardında üç yüze yakın telifât bırakan Şevkânî’nin en önemli eserlerinden biri, füru fıkıh alanında kaleme aldığı es-Seylü’lcerrâr isimli eseridir. es-Seylü’l-cerrâr, Yemen'deki hâkim fıkıh mezhebi olan Hâdevîliğin temel metinlerinden biri kabul edilen el-Ezhâr’ın şerhidir. Aynı zamanda Hâdevîliğe yönelik bir reddiye niteliği de taşıyan bu şerh, Şevkânî’nin hem Zeydî-Hâdevî fıkhı hem de Ehl-i Sünnet fıkıh mezhepleri karşısında kendisini nasıl konumlandırdığının anlaşılması açısından önem taşımaktadır. Şevkânî birçok fıkhî meselede hem Hâdevî mezhebinin görüşlerini hem de farklı Sünnî mezheplerin görüşlerini yanlış bularak tenkit etmekte ve yerine kendi ictihadlarını ikame etmektedir. Şevkânî’nin fıkıh anlayışına ışık tutan ve nihâî ictihadlarına yer veren es-Seylü’l-cerrâr, telif edildiği andan itibaren olumlu, olumsuz pek çok eleştiriyle karşılaşmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 79 |