ÖĞRETMEN ADAYLARININ SOSYAL GİRİŞİMCİLİK ÖZELLİKLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Sayı: 80, 339 - 352, 26.12.2019

Mevlüt Aydoğmuş

Öz

Bu araştırma eğitim fakültelerinde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin sosyal girişimcilik özelliklerini demografik değişkenler açısından incelenmesini amaçlamaktadır. Bu amaçla üç boyutlu 21 maddeden oluşan bir ölçme aracı kullanılmıştır. Araştırma grubunu 2019-2020 yılında eğitim fakültesinde öğrenim görmekte olan 510’i kadın, 149’u erkek olmak üzere 659 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Betimsel tarama modelinde yapılan araştırmada verilerin analizinde Parametrik İstatistik teknikleri kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının girişimcilik düzeylerinin cinsiyet, sivil toplum kuruluşuna üyelik ve daha önce herhangi bir işte çalışma değişkenlerine göre farklılık gösterdiği ancak ailelerinin gelir durumuna göre ise farklılık göstermediği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen Adayları, Girişimcilik, Sosyal Girişimcilik, Cinsiyet, Sivil Toplum Kuruluşu.

Kaynakça

• Akar, H. ve Üstüner, M. (2017). Mediation role of self-efficacy perceptions in the relationship between emotional ıntelligence levels and social entrepreneurship traits of pre-service teachers. Journal of Education and Future Year, (12), 95- 115
• Akar, H. ve Aydın, S. (2014, Eylül). Öğretmen adaylarının kişilik özelliklerinin sosyal girişimcilik özelliklerini yordama düzeyi. (V.EYFOR) Eğitim Yönetimi Forumunda sunuldu, Konya.
• Akkan E., Süygün, M.S., (2016). Lisans Öğrencilerinin Özyeterlik Algıları ve Başarma Güdülerinin Sosyal Girişimcilik Eğilimlerine Etkilerinin İncelenmesi, AKÜ İİBF Dergisi, 18(2), 35-63.
• Aladağ, S.(2017). An Investigation of the relationship between social entrepreneurship levels of pre-service primary school teachers and their social values. Journal of Education and Practice, 8 (26), 130-143.
• Cho, A.H. (2006). Politics, values and social entrepreneurship: A critical appraisal. In Jeffrey A. Robinson, J. Mair, and K. Hockerts (Ed.). Social Entrepreneurship, New York: Palgrave Macmillan.
• Alparslan, A. M.,Taş, M. A. ve Yastıoğlu, S. (2017). Girişimcilik niyeti eğitimle mi artar yoksa kültürel değerlerle mi açıklanır? Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 148-161.
• Ateş, Y. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzincan: Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydoğmuş,M.(2019).Investigation ofthe effect ofsocial entrepreneurship on professional attitude and self-efficacy perception: a research on prospective teachers, Studies in Higher Education 44(11), 1-15.
• Aytaç, Ö. (2006). Girişimcilik: Sosyo-kültürel bir perspektif. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (15), 139-160.
• Babson, C.B. (2012). How can family business be more entrepreneurial? Erişim: 10.08.2019, https://www.forbes.com/sites/babson/2012/05/11/how-can-family- business-be-more-entrepreneurial/#56fb69ce270a
• Cansız, E. (2007). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik özelliklerinin belirlenmesi: Süleyman Demirel üniversitesi öğrencileri üzerinde bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Coşkun, E, Sarıkaya, M . (2016). Sosyal girişimcilik eğitiminde gönüllü kuruluşlar. Strategic Public Management Journal, 2(4), 72-82 .
• Coşkun, E. (2015). Gönüllü kuruluşların okul öncesi sosyal girişimcilik eğitimindeki rolü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yalova: Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çakanel, Z. (2018). Duygusal zekâ, sosyal zekâ ve sosyal girişimcilik arasındaki ilişkinin incelenmesi.Yayınlanmamış yüksek lisanstezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Çavdar, O, Cumhur, F, Koç, Y, Doymuş, K. (2018). Öğretmen adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (STEMES’18), 27-33.
• Çermik, F. (2015). Sosyal girişimcilik, küresel vatandaşlık ve çevre davranışı arasındaki ilişki: yapısal eşitlik modellemesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Erzurum:Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çermik, F., & Şahin, İ. F. (2015). Sosyal bilgiler öğretmeni adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Current Research in Education, 1(2), 76-88.
• Dees, J. G. (1998). The meaning of social entrepreneurship. Paper, Center for the Advancement of Social Entrepreneurship, Fuqua School of Business, Duke University, Durham. Web: http://www.fuqua.duke.edu/centers/case/documents/ dees_SE.pdf. adresinden 8 Ağustos 2005’de alınmıştır.
• Deveci, İ., & Çepni, S. (2015). Öğretmen adaylarına yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Science, 12(2), 92-112.
• Drucker, P. F.(1994), Kapitalist ötesi toplum, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
• Eratlı Şirin, Y, Bilir, F, Öz, G. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal girişimcilik eğilimleri: beden eğitimi ve spor yüksekokul örneği. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 35-47 . EU Council. (2006). Action programme in the field of lifelong learning (2004-2006). Official Journal of the European Union L(327), 45–68.
• Goffe, R. ve Scase, R. (1992). Kadınlar iş başında. İstanbul: Eti Kitapları.
• Gündoğdu, K. (2013). The effectiveness of an implemented human rights course designed around non- governmental organizations. International Journal of Psycho- Educational Sciences, 2 (1), 54-67.
• Henderson, R. H. & Sundaresan, T. (1992). Cluster sampling to assess immunization coverage: a review of experience with a simplified sampling method. Bulletin of the World Health Organization, 60(2), 253-260.
• İrmiş, A ve Barutçu, E. (2012). Öğrencilerin kendilerini girişimci bir kişiliğe sahip görmelerini ve iş kurma niyetlerini etkileyen faktörler: bir alan araştırması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(2), 1-25.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Pegem A yayınları.
• Kılıç, R., Keklik, B. Ve Çalış, N. (2012). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimleri üzerine bir araştırma: Bandırma İİBF işletme bölümü örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 423-435
• Konaklı, T. (2015). Effects of self-efficacy on social entrepreneurship in education: a correlational research. Research in Education, 94(1), 30-43.
• Konaklı, T. ve Göğüş, N. (2013). Aday öğretmenlerin sosyal girişimcilik özellikleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 373-391.
• Konakli T, Gogus N 2013. Pre-service teachers’ social entrepreneurship qualifications scale: Validity and reliability study. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF) 33(2), 373-391.
• Korkmaz, S. (2000). Girişimcilik ve üniversite öğrencilerinin girişimcilik özelliklerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma, Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi 18(1),163.
• Kulaksızoğlu, A. (1991). Ortaöğretimde niteliğin arttırılması için öğretmen yetiştirilmesi konusunda bir model önerisi. Eğitimde Nitelik Geliştirme: Eğitimde Arayışlar 1. Sempozyum Bildiri Metinleri içinde (78-80). İstanbul: Kültür Koleji.
• McKeon, H., Johnston, K. and Henry, C. (2004). Multinational companies as a source of entrepreneurial learning: examples from the ıt sector in ıreland, Education+ Training 46(8), 433–443.
• Mesleki Yeterlik Kurumu (2015). Türkiye yeterlikler çerçevesi. Ankara: Mesleki Yeterlik Kurumu.
• Mustar, P. (2009) ‘Technology management education: innovation and entrepreneurship at mines ParisTech, a leading French engineering school’, Academy of Management Learning and Education 8(3), 418–425.
• Neck, H.M. and Greene, P.G. (2011). Entrepreneurship education: known worlds and new frontiers, Journal of Small Business Management 49(1), 55–70.
• Ocak, G. ve Su, A (2016). Öğretmen Adaylarının Girişimcilik Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Asya Öğretim Dergisi 4(1), 1-16.
• Özdevecioğlu, M. ve Cingöz, A. (2009). Sosyal girişimcilik ve sosyal girişimciler: Teorik çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (82), 81-95.
• Özmen, Ç. (2015). Rekreasyon ve spor yöneticiliği bölümü öğrencilerin girişimcilik düzeylerinin değerlendirilmesine yönelik bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
• Pathak, S., & Muralidharan, E. (2018). Economic ınequality and social entrepreneurship. Business & Society 57(6), 1150–1190.
• Pfreffer, J. (1998). İnsanı merkeze alan yönetim. Harvard Business Review Power, Özel Eki.
• Saifan, Abu. (2012). Social entrepreneurship: Definition and boundaries, Technology Innovation Management Review, (2), 22-27.
• Schuyler, G. (1998). Social entrepreneurship: Profit as a means, not an end. CELCEE, Kauffman Centre for Entrepreneurial Leadership Clearing House on Entrepreneurial Education. Digest 98(7), Available: http:// www.celcee.edu/ publications/digest/Dig98-7.html. Posted 30 November 1998.
• Sezen-Gültekin, G. ve Gür-Erdoğan, D. (2016)- The Relationship and Effect between Lifelong Learning Tendencies and Social Entrepreneurship Characteristics of Prospective Teachers- Anthropologist 24(1), 113-118
• Stewart, A., Lumpkin, G.T, Katz, J.A. (2010). An introduction to the special volume on family business and entrepreneurship, in Alex Stewart, G.T. Lumpkin, Jerome A. Katz (ed.)Entrepreneurship and Family Business (Advances in Entrepreneurship, Firm Emergence and Growth, 13- 25.
• Sünbül, A.M. (1996). Öğretmen niteliği ve geliştirilmesi. Eğitim Yönetimi Dergisi, 4, 597-608.
• Şeşen, H, & Basım N. (2012). Demografik faktörler ve kişiliğin girişimcilik niyetine etkisi: Spor bilimleri alanında öğrenim gören üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Ege Akademik Bakış 12, 21-28.
• Wang, C., Wong, P. (2004). Entrepreneurial Interest of University Students in Singapore. Technovation, 24, 163-172.
• Yavuz, A. ve Yavuz, H. İ. (2017). Girişimcilik Eğilimlerinin Belirlenmesi: Taşkent MYO Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 89-100.
• Yazıcı, K., Uslu, S., & Arık, S. (2016). The investigation of the social entrepreneurship characteristics of social studies pre-service teachers. Cogent Education, 3(1), 1-11.
• Yılmaz, H. Ve Sünbül, A.M. (2003). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Konya: Mikro Yayınevi