Zamanımızın önemli bestecilerinden olan Rodion Shchedrin’in eser yelpazesi son derece çeşitlidir. Yaratıcılık yolunun başlangıcından itibaren Shchedrin farklı türlerde çalışarak, modern besteci tekniğini aktif olarak geliştirmiş, geleneksel biçimlerin radikal bir şekilde yenilenmesini hedeflemiştir. Bu çalışmada, R. Shchedrin’in No: 1 ve No: 2 piyano sonatlarının müzikal özelliklerini incelemeyi ve analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda, sonatların müzikal dilini, özgün biçim anlayışını ve polifonik yaklaşımını ele alarak incelenmektedir. Çalışmada doküman analizi, basılı ve elektronik materyaller incelenerek ve değerlendirerek nitel bir araştırma yöntemi kullanılmıştır. Yapılan araştırmanın sonucunda Rodion Shchedrin’in sonatlarında XX. yüzyıl bestecilerine ait olan kromatik 12 tonlu sistem, atlamalı melodik çizgi, ritim ve müzikal formun asimetrik yapısı, polistilistik eğilimler duyulabilir, ayrıca dodekafoni serisi, hemitonik dizisi, ifade parametresi, bağımsız bir parametre olarak uzamsallık, sonorik ile birlikte tersine çevrilebilir müzik formları, aleatorik ve “üstün” polifoni teknikleri kullanarak, tek bir eser içinde heterojen stilleri birleştirmiş olup, kompozisyon bakımından yeni yaklaşımları sergileyen çalışmalarını orijinal, hatta olağanüstü seviyeye getirmektedir.
The repertoire of Rodion Shchedrin, one of the important composers of our time, is extremely diverse. From the beginning of his creative path, Shchedrin actively developed modern composer techniques by working in different genres and aimed to radically renew traditional forms. This study aims to examine and analyze the musical characteristics of Shchedrin’s Piano Sonatas No. 1 and No. 2. In this context, the musical language, original form understanding, and polyphonic approach of the sonatas are examined. A qualitative research method was used in this study by analyzing and evaluating printed and electronic materials through document analysis. As a result of the research, it can be heard that Shchedrin’s sonatas contain chromatic 12-tone system belonging to 20th century composers, skipping melodic lines, asymmetrical structure of rhythm and musical form, poly-stylistic tendencies, and the use of dodecaphonic series, hemitonic series, expression parameters, spatiality as an independent parameter, reversible music forms with sonority, aleatoric and “superior” polyphony techniques, which combine heterogeneous styles in a single work and exhibit new approaches in composition, bringing his works to an original, even extraordinary level.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klasik Batı Müziğinde Yorumculuk, Müzikoloji ve Etnomüzikoloji |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 95 |