If I Were To Be Born Again, I Would Go To The East As A Bride: Unpaid Labor Of Eastern Black Sea Women

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 101 - 117, 30.09.2023

Hayrettin Karadeniz , Züleyha Alim

Öz

The gender-based division of labor accepted within the patriarchal capitalist order has generally restricted women to the private sphere, holding them responsible for domestic services and assigning them a subordinate role dependent on men. We can say that the Eastern Black Sea Region is the first region that comes to mind as a place where women do a lot of labor. Although this situation, which is specific to the region, does not cover all women, the main determinant of their identity as women is that they are hardworking. In this research, which was conducted in the Doğankent district of Giresun province, it was explained how women in rural areas undertake some of the heavy work that should be done by men. Specific to the region, many examples of unpaid women's labor in hazelnut farming, wood and rosewood transportation were presented in this study. While most of the participant women did not react negatively to the fact that these heavy tasks were carried out by women, one participant's statement, "If I were to be born again, I would marry an Easterner. Easterners don't make women carry loads, women always carry them here." revealed a reaction to learned helplessness. As a result of patriarchal bargaining, women are empowered by creating space for themselves without weakening men's authority. The research focuses on how women's unpaid labor in the Eastern Black Sea Region is positioned in society from a feminist perspective. The main purpose of this study is to reveal how gender inequalities are concretely realized in rural areas. Another aim is to contribute to making women's labor, which is at the center of agricultural activities, more visible.

Anahtar Kelimeler

Feminism, Women, Rural Area, Unpaid Labor, Patriarchal Bargaining

Dünyaya Bir Daha Doğacak Olsam Doğululara Gelin Giderdim: Doğu Karadeniz Kadınının Ücretsiz Emeği

Öz

Ataerkil kapitalist düzen içinde kabul edilen cinsiyet temelli iş bölümü, kadınları genellikle özel alanla sınırlamış, ev hizmetlerinden sorumlu tutmuş ve erkeklere bağımlı ikincil bir rol vermiştir. Doğu Karadeniz Bölgesi, kadınların çok emek verdiği yer olarak akla gelen ilk bölgedir diyebiliriz. Bölgeye has olan bu durum tüm kadınları kapsamasa da kadınlık kimliğinin temel belirleyicisi onların çok çalışkan olmalarıdır. Giresun ili, Doğankent ilçesi özelinde yapılan bu araştırmada, kırsal alandaki kadınların, erkeklerin yapması gereken ağır işlerin bazılarını nasıl üstlendikleri açıklanmıştır. Bölgeye özgü olarak fındık tarımı, odun ve güllük taşıma gibi işlerde birçok ücretsiz kadın emeği örnekleri bu çalışma kapsamında sunulmuştur. Katılımcı kadınların çoğu bu ağır işlerin kadınlar tarafından yapılmasına olumsuz bir tepki vermezken, bir katılımcının "Dünyaya bir daha doğacak olsam doğululara gelin giderdim. Doğulular kadına yük taşıtmaz, bizim burada kadınlar taşır hep." ifadesi, öğrenilmiş çaresizliğe bir tepkiyi ortaya koymuştur. Ataerkil pazarlık sonucu, kadın erkeğin otoritesini zayıflatmadan kendilerine alan açarak güçlenmektedir. Araştırma, feminist bir perspektiften ele alınarak Doğu Karadeniz Bölgesi'nde yaşayan kadınların ücretsiz emeğinin toplum içinde kadınların nasıl konumlandırıldığına odaklanmıştır. Bu çalışmanın temel amacı, kırsal alanda toplumsal cinsiyet eşitsizliklerinin somut bir şekilde nasıl gerçekleştiğini açığa çıkarmaktır. Diğer bir amaç ise tarımsal faaliyetlerin merkezinde yer alan kadın emeğinin daha görünür hale getirilmesine katkıda bulunmaktır.

Anahtar Kelimeler

Feminizm, Kadın Emeği, Kırsal Alan, Ücretsiz Emek, Ataerkil Pazarlık.

Etik Beyan

Etik beyana dair bilgilerin yer aldığı form doldurularak sisteme yüklenmiştir.

Kaynakça

• Alim, Z. (2022). Doğu Karadeniz kırsalındaki kadınların toplumsal cinsiyet rolleri bakımından ücretsiz emeği: Giresun İli Doğankent örneği. Giresun: Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• Arendt, H. (1998). İnsanlık durumu. (Çev. Bahadır Sina Şener, 2018). İletişim Yayınları.
• Bora, A. (2018). Kadınların sınıfı: ücretli ev emeği ve kadın öznelliğinin inşası. İletişim.
• Butler, J. (1990). Cinsiyet belası. (Ed. Duygu Özde Gürkan) Çev.: Başak Ertür, 2018.. Metis Yayınları.
• Gazioğlu, E. (2014). Doğu Karadeniz bölgesinin toplumsal cinsiyet rejimi ve kadınların toplumsal konumları. Karadeniz Araştırmaları, Sayı 40 , 95-108.
• Hooks, B. (2019). Feminizm herkes içindir. BGST Yayınları.
• Kandiyoti, D. (2021, Ocak 5). Feminist bellek. https://feministbellek.org/ataerkil-pazarlik/
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev: Osman Akınhay- Derya Kömürcü), Bilim ve Sanat Yayınları.) Bilim ve Sanat Yayınları.
• Meşe, İ. (2016). Toplumsal cinsiyet ve yaşam. sosyoloji: günlük yaşamı anlamak (s. 499-519). içinde Paradigma Akademi Yayınları.
• Slattery, M. (2003). Sosyolojide temel fikirler. 2 edit., (Ed. Tatlıcan, Ü.,2014), Çev.Özlem Belkız vd., Sentez Yayınları.
• Taş, G. (2016). Feminizm üzerine genel bir değerlendirme: kavramsal analizi, tarihsel süreçleri ve dönüşümleri. Akademik Hassasiyetler Dergisi , 163-175.
• Savran, G. A. & Demiryontan, N. T. (2016). Kadının görünmeyen emeği: maddeci bir feminizm üzerine. 3. baskı, Yordam Kitap.
• TÜİK. (2021). https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=Nufus-ve-Demografi-109
• TÜİK. (2021, Aralık). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi. Ağustos 25, 2023 tarihinde https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2021-45500 adresinden alındı
• Ünlütürk, U. Ç. (2018). Feminist sosyal politika: bakım, emek, göç. Notabene Yayıncılık.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.