Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKİYE’DE BELEDİYECİLİK ve KARAMAN ÖRNEĞİ

Yıl 2012, Sayı: 3, 34 - 62, 31.12.2012

Öz

Yerinden yönetim içinde belediyeler, il özel idareleri ve köyler bulunmaktadır. Belediyeler, yalnızca yerel halkın ihtiyaçlarını karşılamazlar. Ayrıca demokrasinin ve hizmet kalitesinin artmasında önemli bir paya sahiptirler. Bunun yanında yerel değerlerin öne çıkmasında katkıları vardır. Yerel halkın ihtiyaçlarının nitelik ve nicelik olarak artması, belediyenin hizmetlerini öne çıkarmaktadır. Bu çalışmada Karaman Belediyesi’nin hizmetleri ve yerel halkın bu hizmetlerden memnuniyetleri araştırılmıştır. Klasik belediye hizmetlerinin hemen hemen tümü Karaman Belediyesi tarafından kısmen veya tamamen gerçekleştirilmektedir. Yapılan alan çalışmasına göre katılımcıların azımsanmayacak bir bölümü, belediye hizmetlerinden memnun olmadıklarını ifade etmişlerdir. Karaman Belediyesi’nin hizmetlerinden halkın memnuniyet dereceleri ile ilgili bu çalışma, yapılan ilk akademik çalışmadır. Bu özelliği ile de sadece alanda çalışanlara değil, idarecilere de yardımcı olacaktır.

Kaynakça

  • [1]Açba, Sait (1991), Belediye Bütçesi, Adım Yayıncılık, Ankara.
  • [2]Altıntaş, Osman (2007), İl Özel İdaresi Harcamalarının Mevcut ve Potansiyel Olarak Fonksiyonel Analizi, (Uzmanlık Tezi), DPT Yayın No: 2743, Ankara
  • [3]Akdoğan, Yalçın (2002), "Ulusal Soruna Yerel Çözüm:Sosyal Belediyecilik", Eminönü Bülteni, Şubat Sayısı, İstanbul.
  • [4]Arıkbay, Canan (1993); Yerel Yönetimlerde Eğitim ve Danışmanlık Hizmetleri, Gereksinmeleri ve Karşılanma Kaynakları, Milli Prodüktivite Merkezi, Yayın No: 511, Ankara.
  • [5]Ataç, Beyhan ve Özkazanç, Önder (1977), Belediye Bütçeleri, Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
  • [6]Ataç, Beyhan vd. (2003), Devlet Bütçesi, Anadolu Üniversitesi Yayını, No:1513, Eskişehir.
  • [7]Bulutoğlu, Kenan (2004), Kamu Bütçesi, Kamu Harcamaları, Kamu Borçları, Batı Türkeli Yayıncılık, İstanbul.
  • [8]CDRL (1996), Avrupa Kentsel Şartı, Avrupa Konseyi Yerel ve Bögesel Yönlendirme Komitesi (CDRL), Konrad Adenaur Vakfı, Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü Yayını, No: 10, Ankara.
  • [9]Çoker, Ziya (1995), “Merkezden Yönetim, İl Sistemi ve Yerel Yönetim Reformu”, Yeni Türkiye-Yönetimde Yeniden Yapılanma Özel Sayısı, Sayı: 4, Ankara.
  • [10]Çukurçayır, M.Akif (2000), Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi, Yargı Yayınevi, Ankara.
  • [11]Çukurçayır, M.Akif (2003a), “Dijital Kentler ve Türkiye’de Bazı Uygulamalar”, Yerel ve Kentsel Politikalar, Ed: M.Akif Çukurçayır-Ayşe Tekel, Çizgi Kitabevi, Konya, ss.121-143.
  • [12]Çukurçayır, M.Akif (2003b), Yurttaş Odaklı Yerel Yönetim, Çizgi Kitabevi, Konya.
  • [13]Çukurçayır, M.Akif ve Tekel, Ayşe (2003), “Giriş”, Yerel ve Kentsel Politikalar, Ed: M.Akif Çukurçayır-Ayşe Tekel, Çizgi Kitabevi, Konya, ss.11 -15.
  • [14]Erginay, Akif (1998), Kamu Maliyesi, 16. Askı, Savaş Yayınları, Ankara.
  • [15]Eroğlu, Hamza (1978), İdare Hukuku, 3. Baskı, Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayını, Kalite Matbaası, Ankara.
  • [16]Genç, F.Neval (2003), “Kent Yenileme ve Yerel Yönetimler: Kamu Yönetimi Perspektifi”, Yerel ve Kentsel Politikalar, Ed: M.Akif Çukurçayır-Ayşe Tekel, Çizgi Kitabevi, Konya, ss.413-462.
  • [17]Giritli, İsmet; Bilgen, Pertev ve Akgüner Tayfun (2006), İdare Hukuku, Der Yayınları, Gözden Geçirilmiş 2.Basım, İstanbul.
  • [18]Gökçe, Orhan ve Bayrakçı, Erdal (2006), Yerel Yönetimler (Ders Notları), Dizgi Ofset, Konya.
  • [19]Görmez, Kemal (1995), “Türkiye’de Yerel Yönetim Reformu Üzerine”, Yeni Türkiye Dergisi, Yönetimde Yeniden Yapılanma Özel Sayısı, Yıl:1, Sayı:4.
  • [20]Göymen, Korel (1997), Türkiye ’de Kent Yönetimi, Boyut Yayınları, İstanbul.
  • [21]Gözübüyük, Şeref (1998), Yönetim Hukuku, 11. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • [22]Güler, Birgül A. (2005), “Avrupa ve Yerel Yönetimlerin Anayasa Konumu”, YAYED- Memleket Mevzuat, Sayı: 5, Kasım.
  • [23]Gülöksüz, Yiğit (1994), “Demokratik ve Etkin Yerel Yönetim”, Yerel Yönetim Sisteminin Geliştirilmesi Sempozyumu, Van, 5-6 Ağustos 1994, Kent Basımevi, İstanbul.
  • [24]Günday, Metin (2005), İl Özel İdareleri ve Belediyeler, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • [25]Gündoğdu, Balamir (2005), “Beklenen Belediye Yasaları”, Yerel Yönetim ve Denetim, C: 10, S: 7, Temmuz.
  • [26]Güneş, İsmail (2000), “Yerel Yönetimler ve Yerel Yönetimlerin Varlık Nedenleri”, Prof.Dr. Adnan Tezel’e Armağan, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi Maliye Araştırma Uygulama Merkezi, Yayın No:13, İstanbul, ss.271-292.
  • [27]İçişleri Bakanlığı (1973), “50 Yılda Mahalli İdareler”, Mahalli İdareler Dergisi, Özel Sayı, Yıl: 1, Ekim.
  • [28]İsbir, Eyüp G. (1982), Kentleşme Metropolitan Alan ve Yönetimi, Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayın No:185, Ankara.
  • [30]Karaman Belediyesi ( 2007), Faaliyet Raporu, Karaman.
  • [31]Karaman, Zerrin Toprak (1996), Yerel Yönetimler, 3. Baskı, Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, İzmir.
  • [32]Keleş, Ruşen (1993), “Yerel Yönetimlerin Özerkliği ve Bir Örnek Olay”, Kent ve Siyaset Üzerine Yazılar, IULA-EMME, İstanbul.
  • [33]Keleş, Ruşen (1994), “Yerel Demokrasinin Neresindeyiz”, Yeni Türkiye Dergisi, Yönetimde Yeniden Yapılanma Özel Sayısı, Yıl:1, Sayı: 4.
  • [34]Keleş, Ruşen; (2000), Yerinden Yönetim ve Siyaset, 4. Baskı, Cem Yayınevi, İstanbul.
  • [35]Keleş, Ruşen (2003), “Sunuş”, Yerel ve Kentsel Politikalar, Ed: M.Akif Çukurçayır-Ayşe Tekel, Çizgi Kitabevi, Konya, ss.7-9.
  • [36]Local Government in Britain (1977), Her Majesty’s Stationery Office, Reference Division, Central Office of Information, London.
  • [37]Nadaroğlu, Halil (2001), Mahalli İdareler, 5. Bası, Beta Basım,Yayım,Dağıtım A.Ş., İstanbul.
  • [38]Ökmen, Mustafa (2003), “Globalleşme-Yerelleşme Dinamikleri ve Bir İnsan Hakkı Olarak Yerel Haklar”, Yerel ve Kentsel Politikalar, Ed: M.Akif Çukurçayır- Ayşe Tekel, Çizgi Kitabevi, Konya, ss.17-64.
  • [39]Özer, M. Akif (1998), “Yönetimin Denetimi: Temel Unsurları, İlkeleri ve Kamu Yönetimi Açısından Değerlendirilmesi”,Türk İdare Dergisi, sayı: 419, Haziran.
  • [40]Palabıyık, Hamit (2003), “Yönetimden Yönetişime: Yönetişim, Kentsel Yönetişim ve Uygulamaları ile Yönetişimde Ölçülebilirlik ÜzerineAçılamalar”, Yerel ve Kentsel Politikalar, Ed: M.Akif Çukurçayır-Ayşe Tekel, Çizgi Kitabevi, Konya, ss.225-277.
  • [41]Pehlivan, Osman (2004), Kamu Maliyesi, Derya Kitabevi, Trabzon.
  • [42]Sharpe, L.J. (1970), Theories and Values of Local Government, Political Studies, Vol:XVIII, N:2.
  • [43]Sevinç, M.Nesim (1994), “Yerel Yönetimler Nasıl Olmalıdır?”, Yerel Yönetim Sisteminin Geliştirilmesi Sempozyumu, Van, 5-6 Ağustos 1994, Kent Basımevi, İstanbul.
  • [44]Tortop, Nuri (1992), “Demokratik Mahalli İdareler Anlayışının İlkeleri”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C:1, S:3, TODAİE, Ankara.
  • [45]Tortop, Nuri, (1994), Mahalli İdareler, Seçkin Kitabevi, Ankara.
  • [46]Uluatam, Özhan (2001), Kamu Maliyesi, İmaj Yayıncılık, 7. Baskı, Ankara.
  • [47]Ulusoy, Ahmet ve Akdemir, Tekin (2005), Mahalli İdareler (Teori- Uygulama-Maliye), Seçkin Kitabevi, 3. Baskı, Ankara.
  • [48]Ülkmen, İsmail Hakkı (1960), Mahalli İdareler Maliyesi Dersleri, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, No:103/85, Ajans Türk Matbaası, Ankara.
  • [49]Yalçındağ, Selçuk (1992), “Çağdaş Belediye”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C:1, S: 1, TODAİE, Ankara.
  • [50]Yıldırım, Selahattin (1993), Yerel Yönetim ve Demokrasi: Kavramlar, Yaklaşımlar, T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı ve IULA-EMME, Kent Basımevi, İstanbul.
Toplam 49 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Akif Çukurçayır

Nihal Güneş Ay

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Çukurçayır, A., & Güneş Ay, N. (2012). TÜRKİYE’DE BELEDİYECİLİK ve KARAMAN ÖRNEĞİ. Selçuk Üniversitesi Sosyal Ve Teknik Araştırmalar Dergisi(3), 34-62.

 Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.