Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı)

Yıl 2016, Sayı: 37, 51 - 73, 21.12.2016

Öz







Kişilerin
gittikçe bireyselleştiği açık, çoğulcu bir toplumda her
kesimin ve bireyin ihtiyacını gidermeyi hedef edinen din eğitiminin
engellileri göz ardı etmesi düşünülemez. Engellilere yönelik
din eğitiminde önemli bir unsur ise öğretim materyalleridir.
Öğretim materyalleri öğretilmek istenilen bilginin ve istenilen
davranış değişikliğinin kolay ve somut olarak aktarılmasında
ve kalıcı öğrenmelerin sağlanmasında önemlidir. Ayrıca
materyallerin, heterojen özellik gösteren engellilere yönelik özel
ve özgün olması, birey ve yaşam temelli bir din eğitimi
sağlamasına da olanak sağlaması gerekir. Bu bağlamda yapılan bu
çalışma, öğretmen görüşleri çerçevesinde engellilere
yönelik din eğitiminde öğretim materyallerini konu edinmiştir.
Nitel
bir desende hazırlanan bu çalışma; Erzurum, Trabzon ve Muş
ilinde, Hz. Muhammed’in Hayatı, Temel Dini Bilgiler, Kur’an-ı
Kerim veya Din kültürü ve Ahlak Bilgisi derslerini yürüten 22
öğretmenin görüşlerine dayalıdır. Veriler engel türlerine
göre betimsel olarak ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Çalışmada elde edilen veriler ışığında öneriler sunulmuştur.

Kaynakça

  • Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006, 31 Mayıs 31). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete, 26184.
  • Altaş, N. (2007). Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi Öğretmen El Kitabı. İstanbul: DEM Yayınları.
  • Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı.(1999). I. Özürlüler Şurası.
  • Batar, Y. (2011). Empatik din eğitimi. İstanbul : Elips Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. vv. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara. Pegem Akademi Yayınları.
  • Canöz, Ş. (2011). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. (Ed. Hasan Avcıoğlu) İlköğretimde Özel Eğitim (ss.1-18). Ankara : Nobel Yayınları.
  • Cavkaydar, A. (2012). Özel eğitime gereksinim duyan çocuklar ve özel eğitim”, (Ed. Halil İbrahim Diken,), Özel eğitime gereksinimi olan çocuklar ve özel eğitim (ss.1-28), Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Cebeci, S. (2010). Bilimsel araştırma ve yazma teknikleri. İstanbul : Alfa Yayınları.
  • Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon.
  • Eratay, E. (2010). Zihinsel yetersizliği olan çocuklar ve eğitimleri, (Ed. Necati Baykoç), Öğretmenlik programları için özel eğitim, (ss.170-196), Ankara: Gündüz Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Mateksan Yayınları.
  • Evans, P. (2003, June). Aspects of the integratıon of handıcapped and dısadvantaged students into educatıon. Erişim Tarihi: 15 Nisan 2014). www.oecd.org/edu/school/27141224.pdf‎.
  • Goldman, R. (1997). Religious thinking from childhood to adolescence, London and Henley: Routledge and Kegan Paul.
  • Hallahan, D. P., M. Kauffman, J. M. (2006). Exceptional lerarners - ıntroductionto special education, Boston: Pearson Paplication.
  • Kirk, S vd. (2009). Exceptional children. Houghton Mifflin Harcourt Boston: Publishing Company.
  • Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Kurumları Yönetmeliği. ( 2012). Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Kurumları Yönetmeliği. T. C. Resmi Gazete, 28296.
  • Özokçu, O. (2013). Zihin yetersizliği olan öğrenciler, (Ed. Atilla Çavkaydar), Özel eğitim, (ss. 59-77), Ankara: Vize Yayınları.
  • Peker, H. (2000). Hüseyin, din psikoloji. Samsun: Çamlıca Yayınları.
  • Saban, A. (2010). Öğretim teknolojisi ve materyal tasarımı ile ilgili temel kavramlar,(Ed. Kıymet Selvi) , Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı, (ss.51-88), Ankara, Anı Yayınları.
  • Sadioğlu, Ö. (2011). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin sorunları, beklentileri ve önerilerine yönelik nitel bir araştırma, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
  • Selçuk, M. (1998). Din Öğretimi Özgürleştiren Bir Süreç Olabilir mi? İslamiyat. 1, (73‐87).
  • Yalın, H. İ. (2010). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme . Ankara: Nobel Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.

Teaching Materials for Students with Disabilities at Religion Education (Based on Teachers' Views)

Yıl 2016, Sayı: 37, 51 - 73, 21.12.2016

Öz







 Religion Education is aiming to ensure the needs of the individuals
and groups in an open and multicultural society which people are
becaming more individual. This also ıncludes disapled people. An
important component of religion education which is intended for
disabled students is teaching materyals. These metaryals are
important to provide perminent learning and transfer the desired
changes in behavior. In addition, the materyals must be particular
for every individual disabled person. They should provide religion
education which is special and life baded. In that sense, this study
handles the teaching materyals which is intended for disabled
students within the framework of teachers’ opinions.This
qualititative study is based on 22 teacher opinions who is teaches
Religion Culture and Ethics, Qur’an, Basic Religious Knowledge, and
the Life of Muhammed and these teacher located in Erzurum, Trabzon
and Muş. The data is put forlt descriptively in accordance of the
kind of disability. There are suggestion in accordance with the data
in this study.

Kaynakça

  • Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006, 31 Mayıs 31). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete, 26184.
  • Altaş, N. (2007). Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi Öğretmen El Kitabı. İstanbul: DEM Yayınları.
  • Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı.(1999). I. Özürlüler Şurası.
  • Batar, Y. (2011). Empatik din eğitimi. İstanbul : Elips Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. vv. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara. Pegem Akademi Yayınları.
  • Canöz, Ş. (2011). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. (Ed. Hasan Avcıoğlu) İlköğretimde Özel Eğitim (ss.1-18). Ankara : Nobel Yayınları.
  • Cavkaydar, A. (2012). Özel eğitime gereksinim duyan çocuklar ve özel eğitim”, (Ed. Halil İbrahim Diken,), Özel eğitime gereksinimi olan çocuklar ve özel eğitim (ss.1-28), Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Cebeci, S. (2010). Bilimsel araştırma ve yazma teknikleri. İstanbul : Alfa Yayınları.
  • Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon.
  • Eratay, E. (2010). Zihinsel yetersizliği olan çocuklar ve eğitimleri, (Ed. Necati Baykoç), Öğretmenlik programları için özel eğitim, (ss.170-196), Ankara: Gündüz Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Mateksan Yayınları.
  • Evans, P. (2003, June). Aspects of the integratıon of handıcapped and dısadvantaged students into educatıon. Erişim Tarihi: 15 Nisan 2014). www.oecd.org/edu/school/27141224.pdf‎.
  • Goldman, R. (1997). Religious thinking from childhood to adolescence, London and Henley: Routledge and Kegan Paul.
  • Hallahan, D. P., M. Kauffman, J. M. (2006). Exceptional lerarners - ıntroductionto special education, Boston: Pearson Paplication.
  • Kirk, S vd. (2009). Exceptional children. Houghton Mifflin Harcourt Boston: Publishing Company.
  • Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Kurumları Yönetmeliği. ( 2012). Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Kurumları Yönetmeliği. T. C. Resmi Gazete, 28296.
  • Özokçu, O. (2013). Zihin yetersizliği olan öğrenciler, (Ed. Atilla Çavkaydar), Özel eğitim, (ss. 59-77), Ankara: Vize Yayınları.
  • Peker, H. (2000). Hüseyin, din psikoloji. Samsun: Çamlıca Yayınları.
  • Saban, A. (2010). Öğretim teknolojisi ve materyal tasarımı ile ilgili temel kavramlar,(Ed. Kıymet Selvi) , Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı, (ss.51-88), Ankara, Anı Yayınları.
  • Sadioğlu, Ö. (2011). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin sorunları, beklentileri ve önerilerine yönelik nitel bir araştırma, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
  • Selçuk, M. (1998). Din Öğretimi Özgürleştiren Bir Süreç Olabilir mi? İslamiyat. 1, (73‐87).
  • Yalın, H. İ. (2010). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme . Ankara: Nobel Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Eyüp Şimşek Bu kişi benim

Teceli Karasu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 21 Aralık 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Sayı: 37

Kaynak Göster

APA Şimşek, E., & Karasu, T. (2016). Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı). Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi(37), 51-73.
AMA Şimşek E, Karasu T. Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı). Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. Aralık 2016;(37):51-73.
Chicago Şimşek, Eyüp, ve Teceli Karasu. “Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı)”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, sy. 37 (Aralık 2016): 51-73.
EndNote Şimşek E, Karasu T (01 Aralık 2016) Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı). Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 37 51–73.
IEEE E. Şimşek ve T. Karasu, “Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı)”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, sy. 37, ss. 51–73, Aralık 2016.
ISNAD Şimşek, Eyüp - Karasu, Teceli. “Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı)”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 37 (Aralık 2016), 51-73.
JAMA Şimşek E, Karasu T. Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı). Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2016;:51–73.
MLA Şimşek, Eyüp ve Teceli Karasu. “Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı)”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, sy. 37, 2016, ss. 51-73.
Vancouver Şimşek E, Karasu T. Din Eğitiminde Engellilere Yönelik Öğretim Materyalleri (Öğretmen Görüşlerine Dayalı). Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2016(37):51-73.