TÜRKİYE’DE MİKRO KREDİLERİN KADINLARIN İŞ GÜCÜNE KATILIMI VE EKONOMİK BÜYÜME ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN ÖLÇÜMÜ

Yıl 2018, Sayı: 41, 207 - 232, 27.12.2018

Utku Altunöz

https://doi.org/10.21560/spcd.vi.375659

Cited By: 2

Öz

Türkiye
ekonomisinde öncelikli çözülmesi gereken sorunların başında kadınların
istihdama katılım oranlarındaki yetersizlik gelmektedir. Bu zamana kadar gerek
devlet tarafından gerekse özel sektör tarafından uygulanan kadın istihdamını
arttırıcı politikalara rağmen bu sorunun önüne geçilememiştir. Bu amaca yönelik
uygulamalardan biri de mikro kredilerdir. Kadınların iş gücüne katılımının
arttırılması ve yoksulluk sorunu ile mücadele noktasında mikro krediler dikkat
çekmektedir.  Bu çalışmanın amacı, mikro
kredi uygulanmasının işlevini genel anlamda açıkladıktan sonra Türkiye’deki mikro
kredi uygulamalarının kadın istihdamı ve ekonomik büyüme üzerindeki etkisini ve
etkinliğini sınamaktır. Bu bağlamda çalışmada yoksullukla mücadelede ve
istihdam bağlamında Türkiye’de kullandırılan mikro kredilerin regresyon analizi
yapılmış olup modeldeki sonuçlara göre Türkiye’de kullandırılan kredideki 1
birimlik artış, kendi hesabına çalışan kadın sayısında 0.045 birimlik ve
ekonomik büyümede 0.05 birimlik artışa neden olmaktadır. ARDL sonuçlarına göre
reel gelirin uzun dönem esnekliği beklentiler doğrultusunda pozitif (0.00612)
olarak tahmin edilmiştir. Bu Sonuca göre Türkiye’de mikro kredilerde %1’lik
artış reel GSYH’yi %0,05 arttırmaktadır. Ayrıca yaklaşık 5,5 yıl gibi bir
sürede kısa dönemli sapmalar tekrar uzun dönem dengesine gelmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kadın İstihdamı, Regresyon Analizi, ARDL Sınır Testi Yaklaşımı, Mikro Kredi

MEASURE OF THE EFFECTIVENESS OF MICRO CREDITS IN WOMEN LABOR PARTICIPATION AND OVER THE ECONOMIC GROWTH IN TURKEY

Öz

     One of the first problems to be solved in the
Turkish economy is the inability of women to participate in employment. Until
then, this problem has not been overcome despite the policy of increasing the
employment of women, which is applied by the state and by the private sector.
One of the applications for this purpose is micro-credits. Micro-credits are
attracting attention at the point of increasing women's participation in the
workforce and fighting the problem of poverty. The aim of this study is to test
the effectiveness and impact of micro-credit applications in Turkey on female
employment and economic growth, after having explained the function of
micro-credit application in general terms. In this context, regression analysis
of micro-loans granted in Turkey in the context of poverty alleviation and
employment was conducted. According to the obtained results, the 1 unit
increase in the credit used in Turkey causes 0,045-unit increase in
self-employed women and 0.05 unit increase in economic growth. According to the
ARDL results, the long-run elasticity of real income was estimated to be
positive (0.00612) in the direction of expectations. According to the results
of 1% increase in micro-credit in Turkey boost real GDP 0.05%. In addition,
short cycle deviations are again reach back to the long-term equilibrium in
about 5.5 years.

Anahtar Kelimeler

Women Employment, Regression Analysis, ARDL Bounds Test, Micro Credit

Kaynakça

• Akbıyık, N. ve Şahin, L. (2010). Mikrokredi Uygulaması ve Ekonomik Kriz, Turgut Özal Uluslararası Ekonomi ve Siyaset Kongresi-I 15-16 Nisan Malatya, 2010, e-kitap: http://ozal.congress.inonu.edu.tr/pdf/102.pdf.
• Akgül, A. (2011). Türkiye’de Mikro Kredi Uygulaması, Türkiye İsrafı Önleme Vakfı, (Çevirim içi) http://www.israf.org/indir/mikrokredi.pdf, Erişim Tarihi:09.01.2015.
• Altunöz, U. (2015). Mikro Kredilerinin Kadın İstihdamı ve Kalkınmaya Etkileri: Türkiye Örneği, Çalıma Dünyası Dergisi, Cilt: 3 , Sayı: 1, Sayfa: 7-14. Bakan, İ., Ayrıçay, Y. ve Eyitmiş, M. (2010). Türkiye’de Mikrokredi Uygulamaları Araştırmasının Sonuçları, (Ed: İ. Lofça, A. H. Aydın, S.Güngör ve Ö. Büyükyenigün). Mikrokredi ve Yoksulluk, K.Maraş, K.Maraş Valiliği Yayın No: 8.
• Bayraktutan, Y. ve Akatay, M. (2012). Kentsel Yoksulluk ve Mikro Finansman: Kocaeli Örneği, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24: 1 – 3.
• Çak, D., Kalkınmanın Finansmanının Sağlanmasında Mikrokredi Yöntemi’, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 2007. Cull, R., Demirgüç K., A. and Morduch, J.(2006). Financial Performance and Outreach: A Global Analysis of Leading Microbanks ,Wordbank Papers,76-82.
• Dalgıç, U. (2005). Social capital gender and micro finance: The World Bank ın the 1990s ,RC19, Annual conference, Evanston, (Çevirim içi) http://www.northwestern.edu/rc19/Dalgıc.pdf.,Erişim Tarihi:08.01.2015.
• DPT, (2007). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013), Kırsal Kalkınma Politikaları Özel İhtisas Alt Komisyonu Raporu.
• Erli, T.,Y. (2013), Gelişmişliğin olmazsa olmaz şartı kadın istihdamı..., Dünya Gazetesi, (çevirim içi) http://www.dunya.com/ekonomi/gelismisligin-olmazsa-olmaz-sarti-kadin-istihdami-haberi-223022, Erişim Tarihi: 25.04.2017.
• Erman, T. (1998). Kadınlara bakış açısından köyden kente göç ve kentteki yaşam. İçinde Hacımirzaoğlu, A.B. (Der.), 75 yılda kadınlar ve erkekler. Tarih Vakfı Bilânço Dizisi, İstanbul: Tarih Vakfı yayınları. Ghodsee, Kristen. (2003). “Rethinking Development Templates:Women And Microcredit In Post-Socialist Southeastern Europe, Anthropology of East Europe Review, Vol. 21, No. 2, ss.1-7. Güzel, S. (2011). Kadın yoksulluğu ile mücadelede Dünya bankası ve mikro kredi uygulaması: Türkiye açısından bir değerlendirme, Azerbaycan Vergi Dergisi, 2011, 79-96.
• Kendirli, S., Ülker, Y. ve Tuna, M. (2012). Girişimciliğin Özendirilmesinde Mikro Kredi Uygulamaları: Kırgızistan Ekonomisi İçin Bir Değerlendirme, International Conference on Eurasian Economies, 319-327. Khandker ,S., R. (2003). Household Survey to Conduct Micro-Credit Impact Studies: Bangladesh, Worldbank Studies,45-58. Kwıatkowski, D., Phillips P. C. B., Schmidt, P ve Shin, Y. (1992) Testing the Null Hypothesis of Stationarity Against the Alternative of A Unit Root, Journal of Econometrics, 54, p.p.159- 178. Mikrokredi , Mikrokredi Dergisi, Yıl:1, sayı 1, 2015.
• Mosely, P., & Hulme, D. (1998). Microenterprise finance: is there a conflict between growth and poverty alleviation. World Development, 26 (5), 783-790. Nader, Y. 2008. Microcredit and the socio-economic wellbeing of women and their families in Cairo. Journal of Socio-Economics, 37(2), pp.644–656. Öz, C.,S. ve Çolakoğlu, C. (2014). Türkiye’de Mikro Kredi Uygulamasının Sakarya İli Özelinde İncelenmesi, Çalışma ve Toplum, 177-2016. Özbay, F. (1990). Kadınların ev içi ve ev dışı uğraşlarındaki değişme. içinde Tekeli, Ş. (Der.),Kadın bakış açısından 80'ler Türkiye’sinde kadınlar. İstanbul: iletişim Yayınları. Özmen, F. (2012). Türkiye’de Kadın İstihdamı ve Mikro Kredi, Süleyman Demirel Üniversitesi Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, C.3, S.6. s.109-130 Peck, Robert,Timothy, R.C. and Rosenberg, L.,R. (2003). Guiding Principles on Regulation and Supervision of Microfinance, CGAP The World Bank Group Microfinance Consensus Guidelines.
• Pesaran, H. M. ve Shin, Y. (1996). Autoregressive Distributed Lag Modeling to Cointegration Analysis, DAEWorking Paper Series, No. 9514, Department of Applied Economics, University of Cambridge.
• Pesaran, H. M., ve Pesaran, C. (2001). Bound Testing Approach to the Analysis of Level Relationships. Journal of Applied Econometrics, 16. http://dx.doi.org/10.1002/jae.616
• Soyak,M (2010). Kadın Girişimciliği ve Mikro finans: Türkiye Deneyimi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (İLKE), Sayı 24,129-144.
• Şener, Ü. (2009). Kadın Yoksulluğu, TEPAV Değerlendirme Notu, 18-25. Şengür, M. ve Taban,S.(2012).Yoksullukla Mücadele Stratejisi Olarak Mikro Kredi Uygulaması: Eskişehir İli Örneği, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, ,13(1).59-89.
• Tan, M.,Ecevit, Y,Üşür, S.S. ve Acuner,S. (2008). Türkiye’de Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği: Sorunlar, Öncelikler ve Çözüm Önerileri, TÜSİAD Yayınları, Yayın No: 468, İstanbul. Tömen, G. (2015). Mikrofinans Programlarının Kadın Yoksulluğu ve Girişimciliği Üzerine Etkileri: Bir Araştırma ve Bir İş birliği Modeli Önerisi, Mediterranean Journal of Humanities, V/1, 2015, 343-369. TÜİK. (2011).Hane halkı İşgücü Araştırması, Ankara Yaprak,Ş ve Helvacıoğlu, E.,T. ( 2014). Kadın Girişimciliği ve Mikro finans: Türkiye Deneyimi, Ekonomi Bilimleri Dergisi, Cilt 6, No 2, 20-35. Yaprak,Ş.(2014). Kadınların Çalışma Yaşamına Katılımının Arttırılmasında Mikro Kredi Uygulamasının Önemi ve Afyon Karahisar Örneği, Ekonomi Bilimler Dergisi, Cilt 6, No 2, 20-35. Zengin, B. ve Gökmen,Ş. (2012). Mikrofinans Sistemi Uygulamaları Üzerine Bir Çalışma: Ankara Örneği, 16.Finans Bildiri Kitabı, 539-545.