AN EVALUATION FOR THE ORGANISATION OF SOCIAL SERVICES ON LOCAL ADMINISTRATIONS

Yıl 2021, Cilt: 21 Sayı: 52, 689 - 714, 30.09.2021

Sami Kalaycı

https://doi.org/10.21560/spcd.vi.790960

Cited By: 1

Öz

Social services in which disadvantageous individuals and communities are primary are actually defined as all services provided to solve socio-economic problems faced by each member of a society. Therefore, in many countries from the identification to implementation of these services, centralized administration has primarily been responsible for all these steps. However, From the 1980s onward, as a result of ideas of globalization and localization with neo-liberal policies, local administrations have also begun to take place in the implementation of these services. Through reforms developed from these changes, one of the countries that authorize local administrations for social services is Turkey. Soon after the reforms in public administration in the early 2000s, municipalities have been significantly authorized for social services and they have operated services through their own organizational forms. However, it was found that the organization of social services by municipalities, though it’s an important service domain which centers individuals, is out of specific standards and thus service departments are complicated within the organization. From this aspect, the study aims to evaluate the organizational formations of social service departments of metropolitan municipalities in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Social Service Organisation, Municipalities, Social Work, Local Administrations, Social Service Cycle

SOSYAL HİZMETLERİN YEREL YÖNETİMLERDE ÖRGÜTLENMESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Öz

Sosyal hizmetler, dezavantajlı bireyler ile toplulukların öncelikli olduğu ancak toplumun tüm üyelerinin karşılaştığı sosyo-ekonomik sorunların çözümüne yönelik sunulan hizmetlerin bütünüdür. Dolayısıyla birçok ülkede, bu hizmetlerin belirlenmesinden üretilip sunulmasına kadar tüm süreçten birincil derecede sorumlu olan yönetim kademesi merkezi yönetim olmuştur. Ancak 1980’li yıllarla birlikte küreselleşme, yerelleşme gibi fikirler ile neo-liberal politikalar sonucunda sosyal hizmetlerin yürütülmesinde, merkezi idareler yanında yerel yönetimler de yer almaya başlamıştır. Bu dönüşümden etkilenerek geliştirilen reformlarla yerel yönetim kademelerini sosyal hizmetler konusunda yetkilendiren ülkelerden birisi de Türkiye’dir. Özellikle 2000’li yıllarda başlatılan kamu yönetimi alanındaki reformlarla, belediyelere sosyal hizmetler alanında önemli yetki ve sorumluluklar yüklenmiştir. Böylece Türkiye’de yerel alanda sunulan sosyal hizmetler konusunda belediyeler de kendilerine özgü geliştirdikleri örgütlenme biçimleri ile bu hizmetleri yürütmüşlerdir. Ancak niteliği itibariyle bireyi merkeze alan önemli bir hizmet alanı olan sosyal hizmetlerin belediyelerdeki örgütlenme şekilleri durum itibariyle belirli bir standart ve ölçüden uzak kaldığı ve buna bağlı olarak da hizmet kollarının teşkilatlanma içerisinde dağınık bir yapıda olduğu gözlemlenmiştir. Bu bağlamda, çalışmada Türkiye’deki büyükşehir belediyelerinin teşkilat yapıları içerisinde sosyal hizmetlerle ilgili birimlerin örgütlenme şekilleri ele alınarak bir değerlendirme yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Hizmetlerin Örgütlenmesi, Belediyeler, Sosyal Hizmet, Yerel Yönetimler, Sosyal Hizmetlerin Devri

Kaynakça

• Aydın, A. H. (2017). Türk Kamu Yönetimi-Sistem Örgütsel Yapı Sorunlar (7. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Cılga, İ. (2004). Bilim ve Meslek Olarak Türkiye’de Sosyal Hizmet. Ankara: Ümit Ofset Matbaacılık.
• Daft, R. L. (2015). Örgüt Kuramları ve Tasarımını Anlamak. (Ö. N. Timurcanday Özmen, Çev. Ed.) Ankara: Nobel Yayıncılık, Mayıs.
• Duyan, V., Özgür Bayır, Ö. (2016). Sosyal Hizmete Giriş Öğrenciler ve Uygulayıcılar İçin Bir Rehber (1. Baskı). Ankara: Sosyal Çalışma Yayınları, Yayın No: 026, Ekim.
• Ersöz, H. Y. (2011). Sosyal Politikada Yerelleşme. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayını.
• Eryılmaz, B. (2017). Kamu Yönetimi - Düşünceler, Yapılar, Fonksiyonlar, Politikalar- (Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 10. Baskı). Kocaeli: Umuttepe Yayınları, Ağustos.
• Gezici H. S., Kocaoğlu M. (2018). Dünyada ve Türkiye’de Kardeş Şehir Uygulamaları. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 27(2), 113-139.
• John, P. (2001). Local Government In Western Europe. London: Sage Publications.
• Kalaycı, S. (2017). Belediyelerin Sosyal Hizmetlerin Sunumuna Yönelik Yasal Sorumlulukları. International Journal of Academic Value Studies, 3(10), May, 124-129.
• Kalaycı, S. (2018). Yerel İdareciler Gözünden Belediyelerde Sosyal Hizmetin Örgütlenme Sorunu. Reyhanoğlu, M. (Ed.), Araştırmalar Işığında Yönetimde Güncel Konular (ss. 337-350). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karataş, K. (2001). Belediyelerin Sosyal Görevleri: Belediyeler ve Sosyal Hizmetler.
• Karataş, K., Arıkan, Ç. (Ed.), İnsani Gelişme ve Sosyal Hizmet: Prof. Dr. Nesrin Koşar'a Armağan (ss. 214-226).
• Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayını, Yayın No: 009.
• Kavruk, H. (2016). “Yerel Politika”, Kamu Politikaları Ansiklopedisi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kesgin, B. (2012). Kamu Sorumluluğunda Sosyal Hizmet (Birinci Baskı). İstanbul: Açılım Kitap Yayınları, Aralık.
• Kesgin, B. (2016). Sosyal Hizmet ve Sosyal Yardımda Büyükşehir Belediyeleri ile İlçe Belediyeleri Arasında Nasıl Bir Dağılım Yapılabilir?, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(3), 447-462.
• Koray, M. (2008). Sosyal Politika. Ankara: İmge Kitabevi.
• Kut, S. (1995). Prof. Dr. Sema Kut’un Konuşması. Keskin, H. (vd.) (Ed.), 2000’li Yıllara Doğru Sosyal Devletin Gerçekleştirilmesinde Sosyal Hizmetlerin Yeri ve Önemi: 4. Ulusal Sosyal Hizmetler Konferansı Kitabı (ss. 23-26). Ankara
• Kut, S. (2005). Türkiye’de Sosyal Hizmet Mesleğinin Eğitimi. Onat, Ü. (Ed.), Sosyal Hizmet Sempozyumu’ 2002, Sosyal Hizmet Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar, 18-19 Ekim 2002, Ankara, Bildiriler Kitabı (ss. 9-13). Ankara,Yayın No: 17.
• Mavili Aktaş, A., Genç, F. N. (2008). Globalleşme, Sosyal Sorunlar ve Sosyal Belediye. Yılmaz, A., Bozkurt, Y. (Ed.), Küresel Esintiler ve Yerel Etkiler Sarmalında Türk Kamu Yönetimi (ss. 81-95). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Neuman, W. L. (2014). Toplumsal Araştırma Yöntemleri, Nitel ve Nicel Yaklaşımlar – I. (S. Özge, Çev.) Ankara: Yayın Odası, 7. Basım, Ekim.
• Saruhan, Ş. C., Yıldız, M. L. (2013). Çağdaş Yönetim Bilimi (2. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Sheafor, B., Horejsi, C. (2014). Sosyal Hizmet Uygulaması: Temel Teknikler ve İlkeler. Ankara: Nika Yayınevi.
• Tokol, A., Alper, Y. (2012). Sosyal Politika. Bursa: Dora Basım Yayın Dağıtım.
• Tortop, N., İşbir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M. A. (2017). Yönetim Bilimi (11. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık, Kasım.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Genişletilmiş 9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık, Ekim.
• 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi. Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020 15 sayılı Bazı Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi. Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 1580 Sayılı Belediye Kanunu. https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/1471.pd. Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 2008 yılı Faaliyet Raporu. (2009). T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü. Ankara.
• 225 sayılı Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Kuruluş ve Memurları Kanununda ve 4862 Sayılı Kanuna Bağlı (1) ve (2) Sayılı Cetvellerde Değişiklikler Yapılmasına Dair Kanun.
• 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu. Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 3017 sayılı Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Teşkilat Kanunu. Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 3030 sayılı Büyükşehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun. Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 5216 sayılı Büyükşehir Belediye Yasası. https://www.alomaliye.com/2004/07/23/buyuksehir-belediyesi-kanunu-5216-sayili-kanun/ Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 5393 sayılı Belediye Yasası. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 633 nolu Kanun Hükmünde Kararname. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat? MevzuatNo=633&MevzuatTur=4&MevzuatTertip=5 Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• 6771 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/02/20170211-1.htm
• 7355 sayılı Sosyal Hizmetler Enstitüsü Kurulmasına Dair Yasa. https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/10233.pdf
• Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (2020). Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü Tarihçemiz, Erişim Tarihi: 27 Nisan 2020, https://ailevecalisma.gov.tr/eyhgm/kurumsal/kurum-hakkinda/
• https://kms.kaysis.gov.tr/(X(1)S(testro0pz25uwzgpdwkovwmp))/Home/Goster/73475. Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Sosyal Hizmetler Dairesi Başkanlığı Görev Ve Çalışma Yönergesi. https://kms.kaysis.gov.tr/Home/Goster/60376 Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• Van Büyükşehir Belediyesi Sosyal Hizmetler Dairesi Başkanlığı Görev, Yetki Ve Çalışma Yönetmeliği.https://kms.kaysis.gov.tr/Home/Goster/66522 Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• Van Büyükşehir Belediyesi Teşkilat Şeması. https://van.bel.tr/assets/doc/teskilatsemasi.pdf Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020
• Samsun Büyükşehir Belediyesi. https://www.samsun.bel.tr/birim/kadin-aile-ve-sosyal-hizmetler-dairesi-baskanligi# Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020