Performance Appraisal in Public Institutions

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 14, 58 - 76, 13.12.2021

Ramazan Tiyek Murat Tuysuz

https://doi.org/10.25069/spmj.1002379

Öz

Performance appraisal reveals the results indicating to what extent the expectations of the employers from employees in an organization are met. Listing the success status of the employees among themselves is also important in terms of presenting the results showing who served how much for the organizations. Along with the benefits of performance appraisal for the organization and the managers, it has also many benefits for the employees themselves. In general, there are different performance appraisal methods in the form of classical and modern, but among them, the most suitable one for the structure of the organization must be used and it must be updated for the current needs of the organizational units. There is no single correct performance appraisal method that can be accepted by everyone. In the performance appraisal process, the performance grades should be conveyed in an annotated way at the end of the appraisal as well as the notification of the criteria to the employees in advance. In the successful performance appraisal process, agreeing both with appraiser and appraise on the appraised grade level will contribute to the employee motivation. Practices appraising the performance of employees should become widespread in public institutions working at accountability level, as in the private sector.

Anahtar Kelimeler

Public Institutions, Human Resources Management, Performance Appraisal

Performance Appraisal in Public Institutions

Öz

Performans değerlendirme, bir örgütte işverenlerin çalışanlardan beklentilerinin ne ölçüde karşılandığını gösteren sonuçları ortaya koymaktadır. Çalışanların kendi aralarındaki başarı durumlarının listelenmesi, örgütlere kimin ne kadar hizmet ettiğini gösteren sonuçların sunulması açısından da önemlidir. Performans değerlendirmenin örgüte ve yöneticilere sağladığı faydaların yanı sıra çalışanların kendilerine de birçok faydası bulunmaktadır. Genel olarak klasik ve modern olmak üzere farklı performans değerlendirme yöntemleri bulunmakla birlikte, bunların içerisinden organizasyon yapısına en uygun olanı kullanılmalı ve organizasyon birimlerinin mevcut ihtiyaçlarına göre güncellenmelidir. Herkes tarafından kabul edilebilecek tek bir doğru performans değerlendirme yöntemi yoktur. Performans değerlendirme sürecinde, performans notları değerlendirme sonunda açıklamalı olarak iletilmesi ve kriterlerin çalışanlara önceden bildirilmesi gerekmektedir. Başarılı bir performans değerlendirme sürecinde, hem değerlendiren hem de değerlendiren ile takdir edilen sınıf düzeyinde anlaşmak çalışan motivasyonuna katkı sağlayacaktır. Hesap verebilirlik düzeyinde çalışan kamu kurumlarında da özel sektörde olduğu gibi çalışanların performansını değerlendiren uygulamalar yaygınlaştırılmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Kurumları, İnsan Kaynakları Yönetimi, Performans Değerlendirme

Kaynakça

• Akçakaya, Murat (2012), “Kamu Sektöründe Performans Yönetimi ve Uygulamada Karşılaşılan Sorunlar” Karadeniz Araştırmaları, Sayı 32, 171-202.
• Annakis, John; Antonio Lobo ve Soma Pillay (2011), Exploring Monitoring, Work Environment and Flexibility as Predictors of Job Satisfaction within Australian Call Centres, International Journal of Besiness and Management, Cilt: 6, Sayı: 8, 75-93.
• Armstrong, Michael (2006), A Handbook of Human Resource Management Practice (10th Edition), London: Kogan Page.
• Barutçugil, İsmet (2002), Performans Yönetimi, 2. Baskı, İstanbul: Kariyer Yayınları.
• Barutçugil, İsmet (2006), Yöneticinin Yönetimi, Kariyer yayınları, İstanbul.
• Behn, Robert D (2003), “Why Measure Performance? Different Purposes Require Different Measures”, Public Administration Review, Cilt 63, Sayı 5, 586-606.
• Bentley, Trevor (1999), İnsanları Motive Etme (Çev. Onur Yıldırım), Hayat Yayınları, İstanbul.
• Brown, Michelle; Douglas Hyatt ve John Benson (2010), “Consequences of the Performance Appraisal Experience”, Personnel Review, Cilt: 39, Sayı: 3.
• Carrell, Michael R.; Norbert F. Elbert ve Robert D. Hatfield (1995), Human Resource Management: Global Strategies for Managing A Diverse Workforce, New Jersey: Prentice-Hall.
• Cascio, Wayne F. (1998), Applied Psychology in Human Resource Management, 5. Baskı, Upper Saddle River: Prentice Hall.
• Casson, Herbert N. (2003), İnsan Yönetme Sanatı, (Çev. Özcan Ünlü), İstanbul: Hayat Yayınları.
• Chen, Jie ve Derek Eldridge (2010), Are “standardized performance appraisal practices” really preferred? A Case Study in China, Chinese Management Studies, Sayı: 4, No:3, 244-257.
• Coşkun, Bayram, ve Lale Sanem Şekercioğlu (2011), Belediyelerde Bireysel Performans Değerlendirme: İzmir İli İlçe Belediyelerinin İncelenmesi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 13, Sayı 2, 43-64.
• Cox, Susie S.; Laure E. Marler; Marcia J. Simmering ve Jeff W. Totten (2011), Giving Feedback: Developlment of Scales fort he Mum Effect, Discomfort Giving
• Feedback, and Feedback Medium Preference, Performance Improvement Quarterly, Cilt: 23, Sayı: 4, 49-69.
• Çerçi, Orhan (2006), Polis Performans Yönetimi, Ankara: Emniyet Genel Müdürlüğü Basımevi.
• Çevik, H. Hüseyin; Turgut Göksu; Veysel K. Bilgiç; Muhittin Karakaya; Kazım Seyhan ve Serdar Kenan Gül (2008), Kamu Kurumlarında Performans Yönetimi, Ankara: Seçkin Yayınları.
• Çukurçayır, M. Akif (2003),Yurttaş Odaklı Yerel Yönetim, Konya: Çizgi Kitabevi.
• Çukurçayır, M. Akif (2009), “Yerel Yönetimde Değişim: Bürokratik Örgütten Hizmet İşletmesine Doğru”, Sayıştay Dergisi, Sayı 73, 31-49.
• Çukurçayır, M. Akif, ve Tuğba Eroğlu (2004), “Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanmaya Farklı Bir Yaklaşım: Verimlilik ve Başarı Karnesi (Balanced Scorecard)”, Sayıştay Dergisi, Sayı 53, 41-67.
• David, Emily (2011), Examining the Role of Narrative Performance Appraisal Comments on Performance Change, Houston Üniversitesi, Psikoloji Bölümü, Felsefe Doktora Tezi
• De Cenzo, David A. ve Stephen P. Robbins (1996), Human Resource Management (Fifth Edition), New York: John Wiley & Sons.
• DelPo, Amy (2007), The Performance Appraisal Handbook (2nd Edition), USA: Nolo.
• Dikmen, Burcu ve Özgür Özpeynirci (2010), “Matris Tipi Örgütlerde Bireysel Performans Değerlendirme: 360 Derece Yöntemi ve Hedeflerle Yönetim Teknikleri ile Melez Bir Yöntem Uygulaması”, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 28, Sayı: 1, 71-104.
• Efe, Şeref (2012), “Kamuda Stratejik Planlamaya Dayalı Performans Yönetimi: Türkiye Uygulaması ve Sorunlar”, Sayıştay Dergisi, Sayı 87, 121-142.
• Eraslan, Ergün ve Onur Algün (2005), “İdeal Performans Değerlendirme Formu Tasarımında Analitik Hiyerarşi Yöntemi Yaklaşımı”, Gazi Üniversitesi Mühedislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 20, No 1. 95-106.
• Eren, Erol (2010), Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, 12. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
• Gomez-Mejia, Luis R., David B. Balkin ve Robert L. Cardy (2001), Managing Human Resources, 3. Baskı, New Jersey: Prentice Hall.
• Gomez-Mejia, Luis R., David B. Balkin ve Robert L. Cardy (2004), Managing Human Resources, 4. Baskı, New Jersey: Prentice Hall.
• Guo, Kristina L. (2009), “Effective Communication in Health Care: Strategies to Improve Communication Skills for Managers”, The Business Review, Cilt: 12, Sayı: 2.
• Güllüce, İdris (2004), Yerel Yönetimlerin Sorunları ve Çözüm Önerileri, İstanbul: Alfa Yayınları.
• Gürüz, Demet ve Emet Gürel (2006), Yönetim ve Organizasyon, Ankara: Nobel Yayınları.
• Hanks, Kurt (1999), İnsanları Motive Etme Sanatı, (Çev. Can İkizler), Alfa Yayınları, İstanbul.
• Harvard Business School Press (2009), Performans Değerlendirmesi, (Çev. Melis İnan), Optimist Yayınları, İstanbul.
• Jandt, Fred E. (1998), Yönetim Sorunlarına Etkili Çözümler (Çev. Levent Akın ve Vedat G. Diker), İstanbul: Hayat Yayınları.
• Kara, Derya (2009), “Uygulanan Performans Değerlendirme Yöntemlerinin Yöneticilerin Ulaşmak İstedikleri Amaca Etkisi”, İşletme Araştırmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı “, 53-64.
• Karasu, Mihat Arman (2012), “Büyükşehir Belediyelerinde Stratejik Planlama”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 8, Sayı 16, 159-180.
• Kaya, Erol (2003), Belediyelerde Toplam Kalite Yönetimi ve ISO 9001, İstanbul: İlke Yayınları.
• Kaymaz, Kurtuluş (2009), Performans Değerleme ve Çalışan Verimliliği, Bursa: Dora Yayınları
• Kondrasuk, Jack N. (2011), The Ideal Performance Appraisal is A Format, Not A Form, Proceedings of the Academy of Strategic Management, Cilt: 10, Sayı: 1. 61-75.
• Kranz, Garry (2010), “Employees Want Feedback: Even If It’s Negative”, Workforce Management, Cilt: 89, Sayı: 2.
• Kuzmits, Frank E. (1986), Experiential Exercises in Personnel/Human Resource Management, 2. Baskı, Ohio:Merrill Publishing.
• Mathis, Robert L., ve John H. Jackson (1997), Human Resource Management (8. Baskı), Minneapolis: St. Paul.
• Maund, Linda (2001), An Introduction to Human Resource Management: Theory and Practice, New York: Palgrave.
• Megginson, Leon C.; Mary Jane Byrd ve William L. Megginson (2006), Small Business Management: An Entrepreneur’s Guidebook (5. Baskı), Boston: McGraw-Hill.
• Mert, İbrahim Sani (2011), “Çalışanların Performans Değerlendirme Sisteminin Çıktı ve Engellerine Yönelik Algıları”, Business and Economics Research Journal, Cilt 2, Sayı 3, 87-108.
• Morgeson, Frederick P. (Editör) (2011), Personnel are People, Personnel Psychology, Sayı: 64, 1-5.
• Morrison, James, Harris (1971), The Human Side of Management, Reading: Addison Wesley.
• Nickson, Dennis (2007), Human Resource Management For the Hospitality and Tourism Industries, Amsterdam:Boston Butterworth-Heinemann.
• Okakın, Neslihan (2008), Çalışma Yaşamında İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Yayınları, İstanbul.
• Ovson, Alan (2009), The Art of Feedback, California CPA, Cilt: 78, Sayı: 3.
• Öztürk, Ümit (2009), Performans Yönetimi, İstabul: Alfa Yayınları.
• Pace, Ann (2011), The Performance Management Dilemma, Training and Development, Cilt: 65, Sayı: 7.
• Russell, Jeffrey, ve Linda Russell (2010), “The Next Level of Performance Management”, Training and Development, Cilt 64, Sayı 4, 42-48.
• Sabuncuoğlu, Zeyyat (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Sabuncuoğlu, Zeyyat (2005), İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalı, 2. Baskı, Bursa: Furkan Ofset.
• Sabuncuoğlu, Zeyyat ve Melek Tüz (2005), Örgütsel Psikoloji, Bursa: Furkan Ofset.
• Schraeder, Mike ve Mark Jordan (2011), “Managing Performance: A Practical Performance on Managing Employee Performance”, The Journal of Quality and Participation, Cilt: 34, Sayı: 2.
• Seyyar, Ali ve Cihan Selek Öz (2007), İnsan Kaynakları Terimleri Ansiklopedik Sözlük, Sakarya: Değişim Kitabevi.
• Sillup, George P., ve Ronald Klimberg (2009), “Assessing The Ethics of Performance Appraisal Systems”, Journal of Management Development, Cilt 29, Sayı 1, 38-55.
• Sujanto, Leigh (2011), Performance Anxiety, Charter, 82,3.
• Uğur, Adem (2003), İnsan Kaynakları Yönetimi, Sakarya: Sakarya Kitabevi.
• Uyargil, Cavide (2013), Performans Yönetim Sistemi (3. Baskı), İstanbul: Beta Yayınları.