Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

The Importance of Foreign Language Learning in the Education System (Review and Case Study)

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 2, 73 - 88, 23.10.2024

Öz

One of the aspects of reaching universality is through communication. It is possible to transfer emotions, thoughts and information to others in various ways through communication. Education is also a communication process. Education is impossible without communication. The need for the use of foreign languages in the education process is felt much more today than in the past. Therefore, it will be useful in terms of getting better results to increase the level of language education in the education system. It is not possible to isolate foreign language education from general education systems. With globalization, foreign languages and cultures have started to take an important place in people's lives. In our country, great efforts have been made with contemporary education studies on foreign language education, and serious time and resources have been spent on this subject. However, in general, the targeted level of success in foreign language education could not be achieved. In this study, the importance of foreign language learning in our education system was investigated in light of the author's experiences and literature studies.

Kaynakça

  • Alkan, C., & Kurt, M. (1998). Özel öğretim yöntemleri (Disiplinlerin öğretim teknolojisi). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Altan, M. Z. (2012). Profesyonel Öğretmenliğe Doğru. Pegem Akademi. Ankara.
  • Altan, M. Z. (2014). Türkiye’nin Eğitim Çıkmazı. Girişimci Öğretim Girişimci Öğretmen. Pegem Akademi. Ankara.
  • Altan, M. Z. (2015). Girişimci Öğretim ve Girişimci Öğretmen. 4. Öğrenci Konferansı. Karadeniz Teknik Üniversitesi. 13-15 Mayıs.
  • Baran, G., & Halıcı, P. (2006). Çocuklarda Yabancı Dil Eğitimi. Eurasian Journal of Educational Research. 24, 44-52.
  • Bikçentayev, V.R. (2004). Çok erken yaşlarda çocuklarda yabancı dil eğitimi. Retrieved February 16, 2004, from http://www.dilokulu.com/dildendile.
  • Cihan, N. (2001). Erken yaşta çok dillik ve yabancı dil. Yüksek lisans tezi (basılmamış), İstanbul Üniversitesi.
  • Demircan, O. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Demirel, Ö. (1990). Yabancı Dil Öğretimi. (2. Baskı). Ankara: Usem Yayınları.
  • Gedikoğlu, T. (2008). Avrupa Birliği Sürecinde Türk Eğitim Sistemi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1) 66-80.
  • Gümüş, H. (1991). Diladam Konferansı. İstanbul: LV. Mly. Ok. ve Eğt. Mrk. Matbaası.
  • Günday, R. (2015). Yabancı dil öğretiminde yaklaşımlar, yöntemler, teknikler ve multimedya araç ve materyalleri. Ankara: Favori Yayınları.
  • Günday, R., & Aycan, A. (2018). Yabancı dil öğreniminde kültürlerarası iletişim becerisi edinimi. International Journal of Languages' Education and Teaching, 6(3), 533-545.
  • Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizdeki yanlışlar nereden kaynaklanıyor?. Journal of Language and Linguistic Studies, 4(2), 15-26.
  • Karagözoğlu, G., Arıcı, H., Bülbül, S., & Çoker, N. (1995). Türkiye’de öğretmen eğitim politikaları ve modelleri. Avrupa Konseyi Ülkeleri Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Modelleri Toplantısı. Milli Eğitim Basımevi Yayın, (3), 209-222.
  • Kayaoğlu, M. N. (2019). Yabancı Dil serüvenimiz. Eğitime Bakış. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi. Yıl: 15, Sayı: 47. Hermes Ofset Ltd. Şti., Ankara.
  • Kızılet, E. (2016). Exploring English language teachers’ and learners’ perceptions of technology: Insights from the Fatih Project. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi.
  • Koçak, M., & Çoban, F. (2017). Dünyada İkinci Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Danimarka Örneği. International Journal of Education Sciences. 1(1) 1-12.
  • Kopp, C. & Krakow,J. (1982). The child. USA: Addison. Wesley Publishing Company.
  • Pretceille, M.A. (1999). L’éducation interculturelle. Paris: Presses Universitaires de France.
  • Soner, O. (2007). Türkiye’de yabanci dil eğitiminin dünü bugünü. Öneri Dergisi, 7(28), 397-404.
  • Stevenson, H., Azuma, H., & Hakuta, K. (1986). Child development and education in japan. (5.Series). New York: W. H. Freeman Company.
  • Uygur, N. (1984). Dilin Gücü, Denemeler. İstanbul: Birim Yayınları.
  • Yaman, E. (2019). Geleceğin Dünyası ve Geleceğin Eğitimi. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi. Yıl: 15, Sayı: 47. Hermes Ofset Ltd. Şti., Ankara.
  • Yaman, İ. (2018). Türkiye’de İngilizce öğrenmek: zorluklar ve fırsatlar. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (11), 161-175.

Eğitim Sisteminde Yabancı Dil Öğreniminin Önemi (Derleme ve Durum Çalışması)

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 2, 73 - 88, 23.10.2024

Öz

Evrenselliğe erişebilmenin bir yönü de iletişim kurma yollarından geçmektedir. Duygu, düşünce ve bilgilerin çeşitli yollarla başkalarına aktarılması, iletişim ile mümkündür. Eğitim de bir iletişim sürecidir. İletişim olmaksızın eğitim imkânsızdır. Eğitim sürecinde de yabancı dil kullanımına olan ihtiyaç, günümüzde geçmişte olduğundan çok daha fazla hissedilmektedir. Dolayısıyla eğitim sistemi içinde dil eğitiminin daha verimli bir düzeye çıkarılması daha iyi sonuçlar alınması açısından faydalı olacaktır. Yabancı dil eğitimini genel eğitim sistemlerinden soyutlamak mümkün değildir. Küreselleşmeyle beraber yabancı diller ve kültürler insanların yaşamında önemli bir yer almaya başlamıştır. Ülkemizde yabancı dil eğitimi konusunda çağdaş eğitim çalışmaları ile birlikte büyük uğraşlar verilmiş, bu konuda ciddi boyutta zaman ve kaynak harcamaları yapılmıştır. Ancak, genel anlamda yabancı dil eğitiminde hedeflenen düzeyde başarı bir türlü sağlanamamıştır. Bu araştırmada, eğitim sistemimiz içinde yabancı dil öğreniminin önemi, yazarın deneyimleri ve literatür çalışmaları ışığında ele alınarak incelenmiştir.

Kaynakça

  • Alkan, C., & Kurt, M. (1998). Özel öğretim yöntemleri (Disiplinlerin öğretim teknolojisi). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Altan, M. Z. (2012). Profesyonel Öğretmenliğe Doğru. Pegem Akademi. Ankara.
  • Altan, M. Z. (2014). Türkiye’nin Eğitim Çıkmazı. Girişimci Öğretim Girişimci Öğretmen. Pegem Akademi. Ankara.
  • Altan, M. Z. (2015). Girişimci Öğretim ve Girişimci Öğretmen. 4. Öğrenci Konferansı. Karadeniz Teknik Üniversitesi. 13-15 Mayıs.
  • Baran, G., & Halıcı, P. (2006). Çocuklarda Yabancı Dil Eğitimi. Eurasian Journal of Educational Research. 24, 44-52.
  • Bikçentayev, V.R. (2004). Çok erken yaşlarda çocuklarda yabancı dil eğitimi. Retrieved February 16, 2004, from http://www.dilokulu.com/dildendile.
  • Cihan, N. (2001). Erken yaşta çok dillik ve yabancı dil. Yüksek lisans tezi (basılmamış), İstanbul Üniversitesi.
  • Demircan, O. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Demirel, Ö. (1990). Yabancı Dil Öğretimi. (2. Baskı). Ankara: Usem Yayınları.
  • Gedikoğlu, T. (2008). Avrupa Birliği Sürecinde Türk Eğitim Sistemi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1) 66-80.
  • Gümüş, H. (1991). Diladam Konferansı. İstanbul: LV. Mly. Ok. ve Eğt. Mrk. Matbaası.
  • Günday, R. (2015). Yabancı dil öğretiminde yaklaşımlar, yöntemler, teknikler ve multimedya araç ve materyalleri. Ankara: Favori Yayınları.
  • Günday, R., & Aycan, A. (2018). Yabancı dil öğreniminde kültürlerarası iletişim becerisi edinimi. International Journal of Languages' Education and Teaching, 6(3), 533-545.
  • Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizdeki yanlışlar nereden kaynaklanıyor?. Journal of Language and Linguistic Studies, 4(2), 15-26.
  • Karagözoğlu, G., Arıcı, H., Bülbül, S., & Çoker, N. (1995). Türkiye’de öğretmen eğitim politikaları ve modelleri. Avrupa Konseyi Ülkeleri Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Modelleri Toplantısı. Milli Eğitim Basımevi Yayın, (3), 209-222.
  • Kayaoğlu, M. N. (2019). Yabancı Dil serüvenimiz. Eğitime Bakış. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi. Yıl: 15, Sayı: 47. Hermes Ofset Ltd. Şti., Ankara.
  • Kızılet, E. (2016). Exploring English language teachers’ and learners’ perceptions of technology: Insights from the Fatih Project. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi.
  • Koçak, M., & Çoban, F. (2017). Dünyada İkinci Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Danimarka Örneği. International Journal of Education Sciences. 1(1) 1-12.
  • Kopp, C. & Krakow,J. (1982). The child. USA: Addison. Wesley Publishing Company.
  • Pretceille, M.A. (1999). L’éducation interculturelle. Paris: Presses Universitaires de France.
  • Soner, O. (2007). Türkiye’de yabanci dil eğitiminin dünü bugünü. Öneri Dergisi, 7(28), 397-404.
  • Stevenson, H., Azuma, H., & Hakuta, K. (1986). Child development and education in japan. (5.Series). New York: W. H. Freeman Company.
  • Uygur, N. (1984). Dilin Gücü, Denemeler. İstanbul: Birim Yayınları.
  • Yaman, E. (2019). Geleceğin Dünyası ve Geleceğin Eğitimi. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi. Yıl: 15, Sayı: 47. Hermes Ofset Ltd. Şti., Ankara.
  • Yaman, İ. (2018). Türkiye’de İngilizce öğrenmek: zorluklar ve fırsatlar. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (11), 161-175.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Egzersiz ve Spor Bilimleri (Diğer)
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Yüksel Savucu 0000-0002-2749-6806

Yayımlanma Tarihi 23 Ekim 2024
Gönderilme Tarihi 8 Ağustos 2024
Kabul Tarihi 21 Ekim 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Savucu, Y. (2024). Eğitim Sisteminde Yabancı Dil Öğreniminin Önemi (Derleme ve Durum Çalışması). Spor Ve Bilim Dergisi, 2(2), 73-88.