Dijital İletişim Araçlarının Rekreasyon Alanları Tercihine Etkisi: Sakarya Örneği

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 43 - 60

Esra Erşahin , İlknur Çakar

https://doi.org/10.52272/srad.1523310

Öz

Bu çalışmanın amacı, Sakarya’da eğitim gören üniversite öğrencileri ve üniversite personeli arasında dijital iletişim araçlarının kullanımının, rekreasyon alanlarını tercih etme davranışları üzerindeki etkisini belirlemek ve bu bağlamda dijital iletişim araçlarının rekreasyonel aktivitelerin seçimine olan potansiyel katkısını değerlendirmektir. Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi öğrencileri, akademisyenleri ve idari personelinden oluşan 275 katılımcıya çevrimiçi anket uygulanarak dijital iletişim araçlarının kullanım sıklıkları ile rekreasyonel tercihler arasındaki ilişki değerlendirilmiştir. Analizde 14 kayıp veri tespit edilmiş ve örneklem büyüklüğü 261 olarak belirlenmiştir. SPSS.26 kullanılarak yapılan analizlerde, demografik ifadeler için frekans analizleri, anket maddeleri için Cronbach Alfa değerleri, tanımlayıcı istatistikler ve gruplar arası karşılaştırmalar için bağımsız t-testi analizleri kullanılmıştır. Anket maddeleri için Cronbach Alfa değerleri 0,830 bulunmuştur. Elde edilen bulgulara göre, kadınların ve öğrencilerin yüksek katılımı dikkat çekmiştir. Özellikle ön lisans mezunlarının araştırmaya ilgisinin (%59) yoğun olduğu görülmüştür. Varılmıştırrın %56,7’sinin günde 3 saatten fazla internette zaman geçirdiği sonucuna varılmıştır. Sosyal medya platformlarından Instagram’ın (%82,8) en çok tercih edildiği platform olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcılar genellikle su kenarları, tarihi alanlar ve açık rekreasyon alanlarını tercih etmişlerdir. Sosyal medyanın rekreasyon tercihlerinde önemli bir rol oynadığı ve yeni keşifleri teşvik ettiği görülmüştür. Katılımcıların %52,1’nin sosyal medyayı rekreasyon haritası olarak kullandığı, %45,3’ünün yeni rekreasyon alanları için arkadaşlarının ya da influencerların seçimlerini sosyal medyadan takip ettiği görülmektedir. Diğer yandan Sosyal medya kullanımı rekreasyon alanlarının tercihini anlamlı ve pozitif yönde etkilediği görülmektedir. Ayrıca, katılımcıların anket ifadelerine verdikleri yanıtlarda cinsiyete göre anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç olarak, dijital iletişim araçları, rekreasyon tercihlerini belirlemede önemli bir rol oynamaktadır ve yönetim stratejilerinin oluşumunda yeni eğilimleri göz önünde bulundurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Dijital iletişim araçları, rekreasyon alan tercihleri, sosyal medya tercihleri, Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi

The Impact of Digital Communication Tools on Preference for Recreational Areas: The Case of Sakarya

Öz

The aim of this study is to determine the effect of digital communication tools usage on recreational area preference behaviors among university students and university staff studying in Sakarya and in this context to evaluate the potential contribution of digital communication tools on the selection of recreational activities. An online survey was conducted on 275 participants consisting of students, academicians and administrative staff of Sakarya University of Applied Sciences to evaluate the relationship between the frequency of digital communication tools usage and recreational preferences. 14 missing data were detected in the analysis and the sample size was determined as 261. In the analyses conducted using SPSS.26, frequency analyses were used for demographic expressions, Cronbach's alpha values for survey items, descriptive statistics and independent t-test analyses were used for comparisons between groups. Cronbach's alpha values for survey items were found to be 0.830. According to the findings, the high participation of women and students was remarkable. It was observed that especially associate degree graduates were interested in the research (59%). It was concluded that 56.7% of the participants spent more than 3 hours a day on the internet. It was concluded that Instagram (82.8%) was the most preferred platform among social media platforms. Participants generally preferred waterfronts, historical areas and open recreation areas. It was observed that social media played an important role in recreation preferences and encouraged new discoveries. It was observed that 52.1% of the participants used social media as a recreation map, and 45.3% followed their friends' or influencers' choices for new recreation areas on social media. On the other hand, it was observed that social media use significantly and positively affected the preference of recreation areas. In addition, a significant difference was detected in the participants' responses to the survey statements according to gender (p<0.05). As a result, digital communication tools play an important role in determining recreation preferences and new trends should be taken into consideration in the formation of management strategies.

Anahtar Kelimeler

Digital communication tools, recreational place preferences, social media preferences, Sakarya Applied Sciences University

Kaynakça

• Argan, M. (Edt.) (2013). Rekreasyon yönetimi. Anadolu Üniversitesi Web-ofset Tesisleri.
• Aşıroğlu, B. (2020). Üniversite öğrencilerinin destinasyon imajı algısı üzerinde sosyal medyanın etkisi: Lavanta turizmi örneği (Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Aydın, B. & Arslan E. (2016). The role of social media on leisure preferences: a research on the participants of outdoor recreation activities. Turizm Akademik Dergisi, 3 (1), 1-10.
• Başarangil, İ. (2019). Sosyal medyanın tatil tercihlerine etkisi: kırklareli üniversitesi turizm fakültesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 7 (2), 839-852.
• Başoğlu, U. D., & Yanar, Ş. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım amaçları ve alışkanlıklarının belirlenmesi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 6-13.
• Beisswenger, M. (2015). Sprache und medien. Digitale kommunikation. Studiekurs sprach- und textverständnis. E-Learning-Angebot der öffentlich-rechtlichen Universitäten und Fachhochschulen und des Ministeriums für İnnovation, Wissenschaft und Forschung (MIWF) des Landes Nordrhein-Westfalen.
• Bozkurt, A., Hamutoğlu, N. B., Liman Kaban, A., Taşçı, G., & Aykul, M. (2021). Dijital bilgi çağı: Dijital toplum, dijital dönüşüm, dijital eğitim ve dijital yeterlilikler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUAD), 7(2), 35-63.
• Cordes, K. A., & Ibrahim, H. M. (1999). Applications in recreation and leisure: for today and the future (2nd ed.). Mcgraw-Hill Book Company Europe.
• Çevik, S., & Sarıipek, S. (2019). Fotoğraftan Yayılan Kavanta Kokusu: Sosyal Medyanın Destinasyon İmajına Etkisi. In Proceeding of the 3th International Congress on Tourism, Economic and Business Sciences (pp. 35-40).
• Çoruh, E. A. (2016). Sosyal medya kullanımının rekreasyon eğilimleri üzerindeki etkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Durmuş, B., Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2013). Sosyal bilimlerde SPSS'le veri analizi. İstanbul: Beta Yayınları
• Er, B., Yıldız, K., ve Güzel, P. (2017). Üniversite öğrencilerinin rekreatif bir etkinlik alanı olarak sosyal medya kullanım amaçlarının incelenmesi. MCBÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, II. Uluslararası Lisansüstü Eğitim Kongresi bildiri kitabı, 4, 1000-1000.
• Erol, G., & Hassan, A. (2014). Gençlerin sosyal medya kullanimi ve sosyal medya kullaniminin tatil tercihlerine etkisi. Journal of International Social Research, 7(31). Fidan, M., & Lokmanoglu, E. (2022). Dijital iletişim araçları kullanılarak yapılan arabuluculuk görüşmelerinin avantaj ve dezavantajları. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 9(4), 275-293.
• Güzel, M., & Yeşil, M. (2021). Rekreasyon alanlarında ziyaretçi tercihlerinin sosyal medya verileri kullanılarak değerlendirilmesi: Ordu ili örneği. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 11(2), 437-450.
• İspir, B. (2013). Yeni iletişim teknolojilerinin gelişimi. İçinde M. C. Öztürk (ed.). Dijital iletişim ve yeni medya (ss. 2-26). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Kaderoğlu, M.A. (2023). Üniversite öğrencilerinin rekreasyon etkinliklerini belirlemede kullanılan kaynaklar ve sosyal medya kullanımının rolü (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Kalafat, E. (2023). Rekreasyon alan kullanım tercihlerinin sosyal medya verileri aracılığı ile belirlenmesi: Giresun ili örneği (Yüksek Lisans Tezi). Ordu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ordu.
• Kalıpsız, A. (1981). İstatistik yöntemler. İstanbul: İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları.
• Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon (3. Baskı). Ankara: Bağırgan Yayınevi
• Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon: Boş zamanları değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi.
• Karataş, M. & Uzun, İ. N. (2022). Rekreatif aktivite ve spor. İçinde Faruk Güven (ed.). Rekreasyon ve spor (ss. 109-129). İstanbul: Efe Akademi.
• Keçeci, G. (2019). İstanbul’da 5 yıldızlı uluslararası otel ve otel zincirlerinde konaklama seçiminde sosyal medyanın etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Keser, A. (2005). Elektronik postanın örgütlerde kullanımı ve çalışanların elektronik posta kullanımlarına yönelik bir araştırma. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 7(1), 58-80.
• Kılıçman, İ. (2020). Rekreasyon farkındalığı ve sosyal medya bağımlılığının yaşam doyumu üzerine etkilerinin incelenmesi: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma (Yüksek Lisans Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Kline, R. B. (2011). Convergence of structural equation modeling and multilevel modeling. In Williams, M., & Vogt, W. P. The SAGE handbook of innovation in social research methods (pp. 562-589). London: SAGE Publications Ltd.
• Li, D., Chau, R. Y. & Lou, H. (2005). Understanding ındividual adoption of ınstant messaging:an empirical ınvestigation. Journal of the Association for Information Systems, 6(4), 102-129.
• Maigret, E. (2014). Medya ve iletişim sosyolojisi (Çev: H. Yücel). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Okun, O. (2022). Dijital çağ, dijital kültür. İçinde Serkan ADA, Sümeyra CEYHAN (ed.). Dijital çağda yönetim üzerine güncel konular ve araştırmalar (ss. 25-42). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Özçelik Baloğlu, Ö. (2023). Teknolojik bir dönüşüm olarak dijitalleşme kavramı ve etkileri. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 13(2), 1189-1210.
• Özüdoğru, Ş. (2014). Bir web 2.0 uygulaması olarak bloglar: Blogların dinamikleri ve blog alemi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 4(1), 36-50.
• Ribble, M. (2011). Digital citizenship in schools. Washington: International Society for Tecnology in Education.
• Sayımer, İ. (2009). Sanal ortamda stratejik halkla ilişkiler yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları Schwietering, A., Steinbauer, M., Mangold, M., Sand, M., & Audorf, V. (2024). Digitalization of planning and navigating recreational outdoor activities. German Journal of Exercise and Sport Research, 54, 107–114.
• Spivock, M., Leitner, M. J., & Leitner, S. F. (2004). Leisure in later life (3rd ed.). Binghamton, NY: Haworth Press.
• Vurguncu, K. (2019). Bireylerin rekreasyonel aktivite tercihlerine sosyal medya etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ankara.
• Yankın, F. B. (2019). Dijital dönüşüm sürecinde çalışma yaşamı. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 7(2), 1-38.
• Yıldız, İ. (2020). Sağlık iletişimi kapsamında sağlık bakanlığı’nın dijital iletişim kanallarını kullanımı, İçinde Nural İmik Tanyıldızı (Edt.). Dijital iletişim yaklaşımları (ss. 121-144). İstanbul: Efe Akademi Yayınevi.
• Çevrimiçi Kaynaklar
• Gartner Inc. (2020). Digitalization. (Erişim:01.05.2020), https://www.gartner.com/en/informationtechnology/glossary/digitalization
• Türk Dil Kurumu (2024). Türk Dil Kurumu Sözlükleri. [Online]https://sozluk.gov.tr/, [Erişim Tarihi: 20.04.2024]
• Yazar, B. (2013). Görüntülü İletişim–Video Konferans Teknolojilerinin Kullanım Alanları. XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri (23-25 Ocak 2013), Akdeniz Üniversitesi, Antalya. [Erişim Tarihi: 20.08.2024], https://ab.org.tr/ab13/kitap/yazar_AB13.pdf.