Öz
Manisa Muradiye Mosque is an important representative of Classical Ottoman art both from the architectural and decoration points of view. In addition to its balanced architectural formation, its striking tiles are examples of underglazed Iznik productions with red color. Unfortunately those tiles, which brought a fabulous visuality into the edifice, have been stolen in 2004. In the process of the restoration works carried out during 2007-2008, the missing tiles were painted on plaster in hand-drawn technique. All we can wish after what happened to many of our cultural heritage is that those tiles are found and placed where they once belonged.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acun (1999) H. Acun, Manisa’da Türk Devri Yapıları, Ankara, 1999.
- Aslanapa (1989) O. Aslanapa, Mimar Sinan’ın Hayatı ve Eserleri, İstanbul, 1989.
- Aslanapa (1993) O. Aslanapa, “Osmanlı Devri Mimari Sanatı”, Başlangıcından Bugüne Türk Sanatı, Ed. Mehmet Önder, İstanbul, 1993, s.185- 238.
- Demirsar Arlı-Altun (2008)
- B. Demirsar Arlı- A. Altun, Anadolu Toprağının
- Hazinesi Çini, Osmanlı Dönemi, İstanbul, 2008. Emecen (1989)
- F. Emecen, XIV. Asırda Manisa Kazası, Ankara, 1989. Kuran (1986)
- A. Kuran, Mimar Sinan, İstanbul, 1986. Ongan (1954)
- A. Ongan, “Manisa Muradiye Külliyesi”, Türkiye Turing ve
- Otomobil Kurumu Belleteni, S. 15, Temmuz 1954, s.9-11. Öney (1976)
- G. Öney, Türk Çini Sanatı, İstanbul, 1976.
- Riefstahl (1941) R. Riefstahl, Cenubi Garbi Anadolu’da Türk Mimarisi, İstanbul, 1941. Su (1949) K. Su, Mimar Sinan’ın Eserlerinden Muradiye Camii, İstanbul, 1940.
- Uluçay-Gökçen (1939) U. Uluçay-İ. Gökçen, Manisa Tarihi, İstanbul, 1939.
- Uzunçarşılı (1929) Yücel (1968) İ. H. Uzunçarşılı, Kitabeler, İstanbul, 1929. E. Yücel, “Manisa Muradiye Camii ve Külliyesi”, Vakıflar Dergisi, C.VII, İstanbul, 1968, s.207-214.
Öz
Manisa Muradiye Camii, gerek mimari kuruluşu, gerekse süslemeleriyle Klasik Osmanlı sanatının önemli temsilcilerinden biridir. Dengeli mimari kuruluşunun yanı sıra, süslemeleriyle de göz dolduran yapının çinileri, İznik üretimi kırmızılı sıraltı teknikli örneklerdendir. Yapıya inanılmaz bir görsellik katan bu çiniler, maalesef 2004 yılında çalınmıştır. 2007-2008 yılındaki restorasyonda çinilerin eksik kısımları alçı üzerine kalemişi tekniğiyle tamamlanmıştır. Birçok eserimizin başına gelen bu talihsiz olaylardan sonra tek umudumuz ve dileğimiz, çalınan çinilerin bulunup, ait oldukları yere getirilmeleridir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acun (1999) H. Acun, Manisa’da Türk Devri Yapıları, Ankara, 1999.
- Aslanapa (1989) O. Aslanapa, Mimar Sinan’ın Hayatı ve Eserleri, İstanbul, 1989.
- Aslanapa (1993) O. Aslanapa, “Osmanlı Devri Mimari Sanatı”, Başlangıcından Bugüne Türk Sanatı, Ed. Mehmet Önder, İstanbul, 1993, s.185- 238.
- Demirsar Arlı-Altun (2008)
- B. Demirsar Arlı- A. Altun, Anadolu Toprağının
- Hazinesi Çini, Osmanlı Dönemi, İstanbul, 2008. Emecen (1989)
- F. Emecen, XIV. Asırda Manisa Kazası, Ankara, 1989. Kuran (1986)
- A. Kuran, Mimar Sinan, İstanbul, 1986. Ongan (1954)
- A. Ongan, “Manisa Muradiye Külliyesi”, Türkiye Turing ve
- Otomobil Kurumu Belleteni, S. 15, Temmuz 1954, s.9-11. Öney (1976)
- G. Öney, Türk Çini Sanatı, İstanbul, 1976.
- Riefstahl (1941) R. Riefstahl, Cenubi Garbi Anadolu’da Türk Mimarisi, İstanbul, 1941. Su (1949) K. Su, Mimar Sinan’ın Eserlerinden Muradiye Camii, İstanbul, 1940.
- Uluçay-Gökçen (1939) U. Uluçay-İ. Gökçen, Manisa Tarihi, İstanbul, 1939.
- Uzunçarşılı (1929) Yücel (1968) İ. H. Uzunçarşılı, Kitabeler, İstanbul, 1929. E. Yücel, “Manisa Muradiye Camii ve Külliyesi”, Vakıflar Dergisi, C.VII, İstanbul, 1968, s.207-214.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | ARAŞTIRMA |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 21 Sayı: 1 |
