Isparta ve Burdur sancaklarında gül
tarımı yerel müteşebbislerin gayretleriyle başladı. İlk olarak Isparta’da 1891
yılında Müftü zade İsmail Hakkı Efendi ve Burdur’da 1894 yılında Yörükoğlu
Mustafa Efendi arazilerini gülistan hâline getirdiler. Devletin gülcülüğü
yaygınlaştırmak için verdiği destekten yararlanan bölge, 20. yüzyıl başlarında
dünyanın en önemli gül yağı üretim merkezlerinden birisi olmuştur. Bununla
birlikte geleneksel damıtma yöntemiyle elde edilen gül yağlarında yer yer
yapılan tağşiş nedeniyle piyasa güveni sağlanamamış ve yağın pazarlanmasında
önemli sorunlarla karşılaşılmıştı. Bu nedenle gül yağı hilelerini önleyerek
ürün standardı oluşturmak ve gül yağlarının yüksek fiyattan ihracını sağlamak amacıyla
1913 yılında bir talimatname çıkarıldı. Dokuz maddeden oluşan talimatname ile
üreticilerin gül yağı çıkarma işlerini denetleyecek bir komisyon kurulmuştur. Komisyon
hile yapanlara karşı bazı yaptırımlar uygulama hakkına sahipti.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Ağustos 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 38 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi