Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Eğitim Davası

Yıl 2022, Sayı: 55, 116 - 134, 02.05.2022

Öz

Sosyal medya platformlarında ünlü bir rap şarkıcısı ve insan hakları aktivisti olarak Prince Ea lakabıyla tanınan, ama aslında bir antropolog olan Richard Williams, 2016 yılında günümüzün eğitim sistemini dava eden I Suid The School System adında yaklaşık altı dakikalık kısa bir film yayınlar. Williams, milyonlarca kişinin ilgiyle izlediği, çeşitli internet sitelerinde halen paylaştığı bu filmde, eğitimin insanların sahip olduğu birbirinden farklı yetenekleri, olanakları, bütünüyle özgür bir şekilde geliştirmeyi, bağımsız düşünebilen, özerk kişiler olarak yetişmelerine yardımcı olmayı, insanın ruhunu canlandırmayı amaçlaması gerektiğine dikkat çekmektedir. Ancak günümüzdeki eğitimin cansız bir hayaletten farksız olduğunu, işlevini yerine getirmediğini, hatta görevini kötüye kullandığını, insanı amaç olarak değil, araç olarak gördüğünü iddia ederek, bugünün eğitim anlayışını/sistemini, öğrencileri eğitmek adına robotlaştırmaktan, onların yaratıcılığını, özgünlüğünü öldürmekten dolayı suçlar ve dava eder. Williams’ın aktivist kimliğini başarılı bir şekilde yansıttığı bu kısa filmde, eğitimle ilgili verdiği kışkırtıcı mesajların dikkate değer olan yanı, milyonlarca kişiyi, eğitime/eğitimde olan bitene, insanın varlık yapısını oluşturan özelliklerin ve olanakların bilgisinden hareketle bakmaya, eğitimin çoğunlukla unutulan veya göz ardı edilen etik boyutunu görmeye, eğitimin anlamını düşünmeye, neliğini ve amacını sorgulamaya davet etmesidir.
İşte bu davete icabet eden bu çalışmada, öncelikle İngilizce education (eğitim) sözcüğünün Latince kökeni bağlamında educare ve educere olarak karşımıza çıkan anlamları, yani eğitimin iki farklı yüzü ele alınmakta, bu iki terimin anlam bakımından aralarındaki derin uçurumun, eğitilen açısından eğitimin amacına nasıl yansıdığı tartışılmaktadır. Buradan hareketle kişilerin, temelini insanın varlık yapısında bulan özelliklerini, olanaklarını bütünüyle geliştirebilmesine, yeteneklerini hayata geçirebilmesine, böylelikle kendini gerçekleştirebilmesine, etik ilişki değerlerini koruyarak insana yakışır bir şekilde yaşayabilmesine yardımcı olan ya da Williams’ın dile getirdiği gibi insanın ruhunu canlandıran bir eğitimin neliği sorgulanmakta ve bir hayaletten farksız dediği günümüzdeki eğitimin ne türden bir eğitim anlayışı olduğu ortaya konulmaktadır. Sonuç olarak ise insanın ruhunu canlandıran bir eğitimde hem educare hem de educere anlamında eğitimin dengeli bir şekilde, bir bütün olarak birlikte iş görmesi gerektiğine dikkat çekilmektedir.

Kaynakça

  • Referans1 Baker, C. (2013). Zorunlu Eğitime Hayır. Ayşegül Sönmezay (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans2 Bakır, K. (2020). Eğitim Felsefesi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Referans3 Bass, R. V. ve Good, J. W. (2004). “Educare and educere: Is a balance possible in the educational system?” The Educational Forum, 68 (2), ss. 161-168.
  • Referans4 Billington, R. (2003). Living Philosophy. Third Edition, London: Routledge.
  • Referans5 Billington, R. (2011). Felsefeyi Yaşamak. Abdullah Yılmaz (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans6 Craft, M. (1984). “Education for diversity”. Maurice Craft (Ed.). Education and Cultural Pluralism (pp. 5-26). London and Philadelphia: Falmer Press.
  • Referans7 Doğan, M. (1996). Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Referans8 Ferrer, F. (2012). “L’École Rénovée”. Peter Glassgold (Ed.). Anarchy, An Anthology of Emma Goldman’s Mother Earth. (New and Expanded Edition), Part Four: Civil Liberties (pp. 257-265). Berkeley, California: Counterpoint.
  • Referans9 Freire, P. (1991). Ezilenlerin Pedagojisi. Dilek Hattatoğlu, Erol Özbek (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans10 Günay, D. (2020). “Eğitim Felsefesinin Temel Bilgisi: Nasıl Öğreniriz?” Eğitime Bakış, Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi Eğitim-Bir-Sen. Yıl: 16 / Sayı: 48, ss. 85-97.
  • Referans11 Hern, M. (2008). Alternatif Eğitim/Hayatımızın Okulsuzlaştırılması. Eylem Çağdaş Babaoğlu (Çev.). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Referans12 Illich, I. (2006). Okulsuz Toplum. Celâl Öner (Çev.). İstanbul: Oda Yayınları.
  • Referans13 İnal, K. (2010). “Eleştirel pedagoji: eğitim(d)e modern özgürleştirici bir yaklaşım”. Alternatif Eğitim e Dergisi, 1, ss. 14-23.
  • Referans14 Kant, I. (2021). Eğitim Üzerine. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Referans15 Krishnamurti, J. (2012). Eğitim ve Yaşamın Anlamı. Aslı Açıkgöz (Çev.). İstanbul: Omega Yayınları.
  • Referans16 Kuçuradi, İ. (1977). “Felsefe ve Kişi Eğitimi”. Felsefe Kurumu Seminerleri. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans17 Kuçuradi, İ. (2011). İnsan Hakları: Kavramları ve Sorunları. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans 18 Kuçuradi, İ. (2013). İnsan ve Değerleri. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans19 Kuçuradi, İ. (2014). Uludağ Konuşmaları. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans20 Kumar, H. ve Pandey, K. H. (2017). “Educational Philosophy”. Foundation Of Education, Unit 1, pp. 3-23. Arunachal Pradesh, India: Rajiv Gandhi University Publishing.
  • Referans21 Milli Eğitim Bakanlığı, “2023 Eğitim Vizyonu”, Erişim Tarihi 01.02.2022 http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf
  • Referans22 Mengüşoğlu, T. (1977). “Antropolojinin Işığında Eğitim”. Felsefe Kurumu Seminerleri 1-2-3, ss. 10-18. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Referans23 Mengüşoğlu, T. (2015). İnsan Felsefesi. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Referans24 Mialaret, G. (2010). Eğitim Bilimlerinin Gelişimi. Hüseyin Izgar, Musa Gürsel (Çev). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Referans25 Reboul, O. (1991). Eğitim Felsefesi. Işın Gürbüz (Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Referans26 Spring, J. (1991). Özgür Eğitim. Aysen Ekmekçi (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans27 Whitehead, A.N. (2020). Eğitimin Amaçları. Hasan Ünder, Raşit Çelik (Çev.). Ankara: Fol Kitap.
  • Referans28 Williams, R. (Senaryo Yazarı). (2016). I Suid The School System [kısa film]. Directed By Joel Bergvall and Joe Lombardi, September 26, 2016 Erişim Tarihi: 01.10.2021 https://www.youtube.com/watch?v=dqTTojTija8
  • Referans29 Yılmaz, M. (2000). “Türk Atasözlerinde Eğitim Anlayışı”. A.Ü. EBF Dergisi, Cilt 3. Sayı 1-2, ss. 137-145.

The Education Case

Yıl 2022, Sayı: 55, 116 - 134, 02.05.2022

Öz

A famous rap singer and human rights activist on social media platforms, Richard Williams, also known by the nickname Prince Ea, is actually an anthropologist, and in 2016, he released a short, six-minute film called I Sued The School System, where he sues today’s education system. Seen by millions of people and still shared on numerous websites, the film draws attention to the fact that education should aim to freely develop different abilities and possibilities in people, help them grow as independent and autonomous thinkers, and invigorate their spirit. He claims, though, that today’s education is but a lifeless body, not fulfilling its duty and even misusing it, treating people as a means rather than an end. So, he accuses -and even sues- today’s educational understanding/system for robotization, killing students’ creativity and individuality. Reflecting his activism with this short film, Williams conveys some provocative messages about education. What is notable about his messages is that Williams invites millions of people to look at education and all that occurs within it from the perspective of human characteristics and potentials, seeing the often-forgotten or neglected ethical dimension of education, reflecting on its meaning, and questioning its nature and purpose.
Responding to his invitation, this article discusses the meanings of the word education, considering the two different aspects based on its Latin roots: educare and educere. The present study also tackles the wide gap between the meanings of these two terms, exploring how it reflects on the purpose of education for students. In this context, this article questions the nature of such an education that helps people develop characteristics and potentials based on the structure of human nature, put their abilities into practice, achieve self-realization, protect their ethical values, and live decently, or as Williams puts it, one that invigorates the human soul. We also try to reveal the true nature of today’s education, which he deems no different from a ghost. In its conclusion, the article suggests that such education that invigorates the human soul should involve training in two meanings of the word: both educare and educere.

Kaynakça

  • Referans1 Baker, C. (2013). Zorunlu Eğitime Hayır. Ayşegül Sönmezay (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans2 Bakır, K. (2020). Eğitim Felsefesi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Referans3 Bass, R. V. ve Good, J. W. (2004). “Educare and educere: Is a balance possible in the educational system?” The Educational Forum, 68 (2), ss. 161-168.
  • Referans4 Billington, R. (2003). Living Philosophy. Third Edition, London: Routledge.
  • Referans5 Billington, R. (2011). Felsefeyi Yaşamak. Abdullah Yılmaz (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans6 Craft, M. (1984). “Education for diversity”. Maurice Craft (Ed.). Education and Cultural Pluralism (pp. 5-26). London and Philadelphia: Falmer Press.
  • Referans7 Doğan, M. (1996). Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Referans8 Ferrer, F. (2012). “L’École Rénovée”. Peter Glassgold (Ed.). Anarchy, An Anthology of Emma Goldman’s Mother Earth. (New and Expanded Edition), Part Four: Civil Liberties (pp. 257-265). Berkeley, California: Counterpoint.
  • Referans9 Freire, P. (1991). Ezilenlerin Pedagojisi. Dilek Hattatoğlu, Erol Özbek (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans10 Günay, D. (2020). “Eğitim Felsefesinin Temel Bilgisi: Nasıl Öğreniriz?” Eğitime Bakış, Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi Eğitim-Bir-Sen. Yıl: 16 / Sayı: 48, ss. 85-97.
  • Referans11 Hern, M. (2008). Alternatif Eğitim/Hayatımızın Okulsuzlaştırılması. Eylem Çağdaş Babaoğlu (Çev.). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Referans12 Illich, I. (2006). Okulsuz Toplum. Celâl Öner (Çev.). İstanbul: Oda Yayınları.
  • Referans13 İnal, K. (2010). “Eleştirel pedagoji: eğitim(d)e modern özgürleştirici bir yaklaşım”. Alternatif Eğitim e Dergisi, 1, ss. 14-23.
  • Referans14 Kant, I. (2021). Eğitim Üzerine. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Referans15 Krishnamurti, J. (2012). Eğitim ve Yaşamın Anlamı. Aslı Açıkgöz (Çev.). İstanbul: Omega Yayınları.
  • Referans16 Kuçuradi, İ. (1977). “Felsefe ve Kişi Eğitimi”. Felsefe Kurumu Seminerleri. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans17 Kuçuradi, İ. (2011). İnsan Hakları: Kavramları ve Sorunları. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans 18 Kuçuradi, İ. (2013). İnsan ve Değerleri. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans19 Kuçuradi, İ. (2014). Uludağ Konuşmaları. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Referans20 Kumar, H. ve Pandey, K. H. (2017). “Educational Philosophy”. Foundation Of Education, Unit 1, pp. 3-23. Arunachal Pradesh, India: Rajiv Gandhi University Publishing.
  • Referans21 Milli Eğitim Bakanlığı, “2023 Eğitim Vizyonu”, Erişim Tarihi 01.02.2022 http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf
  • Referans22 Mengüşoğlu, T. (1977). “Antropolojinin Işığında Eğitim”. Felsefe Kurumu Seminerleri 1-2-3, ss. 10-18. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Referans23 Mengüşoğlu, T. (2015). İnsan Felsefesi. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Referans24 Mialaret, G. (2010). Eğitim Bilimlerinin Gelişimi. Hüseyin Izgar, Musa Gürsel (Çev). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Referans25 Reboul, O. (1991). Eğitim Felsefesi. Işın Gürbüz (Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Referans26 Spring, J. (1991). Özgür Eğitim. Aysen Ekmekçi (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Referans27 Whitehead, A.N. (2020). Eğitimin Amaçları. Hasan Ünder, Raşit Çelik (Çev.). Ankara: Fol Kitap.
  • Referans28 Williams, R. (Senaryo Yazarı). (2016). I Suid The School System [kısa film]. Directed By Joel Bergvall and Joe Lombardi, September 26, 2016 Erişim Tarihi: 01.10.2021 https://www.youtube.com/watch?v=dqTTojTija8
  • Referans29 Yılmaz, M. (2000). “Türk Atasözlerinde Eğitim Anlayışı”. A.Ü. EBF Dergisi, Cilt 3. Sayı 1-2, ss. 137-145.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Sosyoloji
Yazarlar

Ayşe Çiğdem Kocaman 0000-0003-1354-1335

Yayımlanma Tarihi 2 Mayıs 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 55

Kaynak Göster

APA Kocaman, A. Ç. (2022). Eğitim Davası. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi(55), 116-134.
AMA Kocaman AÇ. Eğitim Davası. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Mayıs 2022;(55):116-134.
Chicago Kocaman, Ayşe Çiğdem. “Eğitim Davası”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 55 (Mayıs 2022): 116-34.
EndNote Kocaman AÇ (01 Mayıs 2022) Eğitim Davası. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 55 116–134.
IEEE A. Ç. Kocaman, “Eğitim Davası”, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 55, ss. 116–134, Mayıs 2022.
ISNAD Kocaman, Ayşe Çiğdem. “Eğitim Davası”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 55 (Mayıs 2022), 116-134.
JAMA Kocaman AÇ. Eğitim Davası. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2022;:116–134.
MLA Kocaman, Ayşe Çiğdem. “Eğitim Davası”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 55, 2022, ss. 116-34.
Vancouver Kocaman AÇ. Eğitim Davası. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2022(55):116-34.

Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi