Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Terk Nedeniyle Boşanma

Yıl 2007, Cilt: 15 Sayı: 1, 39 - 59, 20.06.2007
https://doi.org/10.15337/SUHFD.2017.153

Öz

Terk, eşlerden
birinin evlilik birliğinin kendisine yüklediği yükümlülükleri yerine getirmemek
amacıyla, isteyerek ve sürekli olarak ortak yaşamı terk etmesi ve haklı bir
neden olmadan ortak yaşama dönmemesidir. Bu tanıma uygun bir terk eyleminin
boşanma nedeni olabilmesi için yasada aranan şartların gerçekleşmesi gerekir.

Bu şartlardan
ilki ortak hayatı bırakıp gitme veya dönmemedir. Bırakıp gitme veya dönmemenin
“evlilik birliğinden doğan yükümlülükleri yerine getirmemek maksadı ile”
gerçekleşmesi gerekir. İkinci şart; ortak hayatı bırakıp gitmenin haksız olması
gerektiğidir. Bu konuda ispat yükü davalının üzerindedir. Üçüncü şart ise terk
eyleminin süreklilik arz etmesidir. Bu süre MK. m.164’e göre en az altı aydır.
Bu sürenin fasılasız geçmesi gerekir.

Boşanma davası
açılabilmesi için gereken son şart ise, terk eden eşe bir ihtarda bulunması ve
bu ihtarın sonuçsuz kalmasıdır. İhtar, mahkeme aracılığı ile yapılır. Ayrıca
ihtarın boşanma davası açmak için belirli sürenin dördüncü ayı bittikten sonra
yapılması gerekir.

İhtar alan eş,
iki aylık bir süre için ortak konuta dönerse boşanma davası açılamaz. İhtar
sonuçsuz kalır ve terk eden eş eve dönmez ise artık boşanma davası açılabilir.









Terk nedeniyle
boşanma davası belirli bir hak düşümü süresiyle sınırlı değildir. Terk devam
ettiği sürece bu dava açılabilir.

Kaynakça

  • Akıntürk, Turgut, Türk Medenî Hukuku, Aile Hukuku, 6. Baskı, İstanbul 2002.
  • Feyzioğlu, Feyzi Necmeddin, Aile Hukuku, 3. Baskı, İstanbul 1986.
  • Köprülü, Bülent / Kaneti, Selim, Aile Hukuku, 2. Baskı, İstanbul 1989.
  • Kuntalp, Erden, Mutlak Boşanma Nedenleri, Ankara Hukuk Fakültesi Ellinci Yıl Armağanı (1925-1975), C.2, Boşanma Hukuku Haftası, Ankara 1977, s.113-125.
  • Öztan, Bilge, Aile Hukuku, 4. Baskı, Ankara 2004.
  • Şener, Esat, Uygulamada ve Teoride Her Yönü İle Boşanma, Ankara 1994.
Toplam 6 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Hukuk
Bölüm ÖZEL HUKUK
Yazarlar

Nurşen Ayan

Yayımlanma Tarihi 20 Haziran 2007
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Cilt: 15 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ayan, N. (2007). Terk Nedeniyle Boşanma. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 15(1), 39-59. https://doi.org/10.15337/SUHFD.2017.153
AMA Ayan N. Terk Nedeniyle Boşanma. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. Haziran 2007;15(1):39-59. doi:10.15337/SUHFD.2017.153
Chicago Ayan, Nurşen. “Terk Nedeniyle Boşanma”. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 15, sy. 1 (Haziran 2007): 39-59. https://doi.org/10.15337/SUHFD.2017.153.
EndNote Ayan N (01 Haziran 2007) Terk Nedeniyle Boşanma. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 15 1 39–59.
IEEE N. Ayan, “Terk Nedeniyle Boşanma”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 15, sy. 1, ss. 39–59, 2007, doi: 10.15337/SUHFD.2017.153.
ISNAD Ayan, Nurşen. “Terk Nedeniyle Boşanma”. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 15/1 (Haziran 2007), 39-59. https://doi.org/10.15337/SUHFD.2017.153.
JAMA Ayan N. Terk Nedeniyle Boşanma. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2007;15:39–59.
MLA Ayan, Nurşen. “Terk Nedeniyle Boşanma”. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 15, sy. 1, 2007, ss. 39-59, doi:10.15337/SUHFD.2017.153.
Vancouver Ayan N. Terk Nedeniyle Boşanma. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2007;15(1):39-5.