Yargılama işlemleri dâhil olmak üzere, kişilerin kendilerini ilgilendiren hukuki işlemlerden zamanında haberdar olarak yasal haklarını kullanabilmelerine imkân tanıyan tebligat, gördüğü bu işlev sayesinde hukukun önemli ve güncelliğini hiç yitirmeyen konuları arasında yerini almıştır. İçtihadı birleştirme kararları ise Yargıtay daireleri arasındaki görüş ayrılıklarına son vererek benzer konularda bağlayıcı nitelik taşımaları nedeniyle hukuk düzenin önemli kaynakları arasında yer alırlar. Çalışmamıza konu olan içtihadı birleştirme kararı, muhatabın bilinen en son adresine çıkarılan tebligatın iade edilmesi ve adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin bilinen adresten farklı olması hâlinde; adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat çıkarılmasının yeterli olup olmadığı hususunda uygulamada yaşanan belirsizliğe (şimdilik) bir son vermiş gibi görünse de, verilen kararın halen tartışmaya açık pek çok yönü bulunmaktadır. Kurulun ancak üçüncü görüşmede oy çokluğu ile karar alabilmiş olması ve alınan karara karşı çoğu etraflıca yazılmış olmak üzere toplam beş adet muhalefet şerhinin bulunması da uyuşmazlık hakkında bir sonuca ulaşmanın hiç de kolay olmadığını göstermektedir.
Bilinen son adres adres kayıt sistemindeki adres (Mernis adresi) doğrudan tebligat (Teb. K. m. 21/2) normal yoldan tebligat (Teb. K. m. 21/1) muhataba ulaşılması.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 22 Eylül 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 15 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 31 Sayı: 3 |