Adaptation of Motivational Access to Digital Technologies into Turkish: The Study of Validity and Reliability

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 4, 75 - 88, 29.12.2018

Şefika Şule Erçetin , Sait Akbaşlı , Mehmet Durnalı

https://doi.org/10.19126/suje.431126

Cited By: 4

Öz

The aim of this study
is to adapt ‘Motivational Access’ sub-dimension of Faculty’s Information and
Communication Technology Access (FICTA) (Soomro, Kale, Curtis, Akcaoglu ve
Bernstein, 2018) into Turkish. Firstly, English and Turkish forms were
administered to 40 teachers who are expert in English. The Pearson Correlation
Coefficient which ranged from .87-.95 which indicates that Turkish version of
the scale has language validity. Later, to examine construct validity of the
scale, data were collected from 250 volunteer teachers for the Exploratory
Factor Analysis (EFA) and from 200 volunteer teachers for the Confirmatory
Factor Analysis (CFA) respectively. According to the results of the EFA, as in
English version, Turkish version of the scale consisted of two sub-scales. The
endogenous motivational access and the exogenous motivational access subscales
had both 4 items. After EFA, CFA was accomplished with different data sets and
the factor structure was determined to be acceptable. Reliability of the scale
was determined through Cronbach’s Alpha Coefficient which was .51 for the
overall of the scale. It was .60 for the endogenous motivational access
subscale and .71 for the exogenous motivational access subscale. In conclusion,
the adapted scale is a valid, reliable and measurement tool for Turkish
culture.

Anahtar Kelimeler

Digital divide, digital technologies, motivation, education, validity, reliability

Dijital Teknolojilere Erişim Motivasyonu Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu
araştırmanın amacı, Soomro, Kale, Curtis, Akcaoglu ve Bernstein (2018)
tarafınca geliştirilen Öğretim Üyelerinin Bilgi ve İletişim Teknolojilerine
Erişim Ölçeği’nin bir alt boyutunu, Dijital Teknolojilere Erişim Motivasyon
Ölçeği olarak Türkçe’ye uyarlamaktır. İlk olarak, ölçeğin Türkçe sürümünün
dilsel eşdeğerliğinin sağlanmıştır. Sonrasında, ölçeğin yapı geçerliliğini test
etmek amacıyla Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) için 250 ve son olarak
Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) için gönüllük esasına dayalı olarak 200
öğretmenden veri toplanmıştır. AFA sonucuna göre; İngilizce sürümünde olduğu
gibi ölçeğin Türkçe sürümü iki alt faktörden oluşmuştur. İçsel motivasyon ve
dışsal motivasyon alt faktörlerinin her biri 4 madde olmak üzere toplamda ölçek
8 maddeden oluşmuştur. AFA sonrasında gerçekleştirilen DFA sonucu, faktör yapısının
kabul edilebilir olduğunu göstermiştir. Cronbach Alpha katsayısı ölçeğin tamamı
için .51; İçsel motivasyon alt faktörü için .60 ve dışsal motivasyon alt
faktörü için .71 bulunmuştur. Sonuç olarak, uyarlanan ölçeğin Türk Kültüründe
içsel ve dışsal dijital teknolojilere yönelik erişim motivasyonunun
belirlenmesinde kullanılabileceği, ölçeğin psikometrik özelliklerinin
iyileştirilmesine yönelik çalışmalar yapılmasına devam edileceği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Dijital bölünme, dijital teknolojiler, motivasyon, eğitim, geçerlik, güvenirlik

Kaynakça

• Akbaşlı, S. ve Durnalı, M. (2017). Halk eğitim merkezlerinde çalışan iş görenlerin yaşam boyu öğrenme anahtar yeterlik algıları. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 726-741. DOI: 10.26466/opus.342207.
• Aksoy, H. H. (2003). Eğitim kurumlarında teknoloji kullanımı ve etkilerine ilişkin bir çözümleme. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 1(4), 4-23.
• Akyazı, A. 2007. Bilgi toplumunda dijital bölünme ve yeni medya kavramının dijital bölünmeye etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Atkinson, J., Black, R. ve Curtis, A. (2008). Exploring the digital divide in an Australian regional city: A case study of Albury. Australian Geographer, 39(2), 479- 493.
• Bryman, A., VE Cramer, D. (1999). Quantitative Data Analysis with SPSS Release 8 for Windows. London & New York: Taylor & Francis.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PEGEM Akademi Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş. (2016). Veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Ege, G. B. (2008). Dijital ayrım. Sosyoloji Dergisi, 19, 43-58.
• Hu, L. T., ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
• Ilgaz, H., ve Seferoğlu, S. S. (2010). Sayısal uçurumun boyutları ve teknoloji politikaları [Dimensions of the digital divide and technology policies]. In Proceedings of 10th International Educational Technology Conference (IETC-2010) (Vol. 3, pp. 1302-1306).
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3nd ed.). New York London: The Guilford.
• Norris, P. (2001). Digital divide: Civic engagement information poverty, and the Internet Worldwide. Cambridge: Cambridge University Press.
• Nunnally, J.C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
• OECD (Organisation For Economic Cooperation and Development) (2001). Understanding the digital divide. http://www.oecd.org/dataoecd/38/57/1888451.pdf adresinden 12.04.2018 tarihinde erişilmiştir.
• Oruç, E. ve Arslan, S. (2002). Sayısal uçurumun önlenmesi: Stratejik Plan. Telekomünikasyon Kurumu. Sektörel Araştırma ve Stratejiler Dairesi Başkanlığı. http://www.emo.org.tr/ekler/d98edfd003bcd59_ek.pdf?tipi=38&turu=X&sube=0 adresinden 21.04.2018 tarihinde erişilmiştir.
• Özcivelek, R., Aşkar, M., Geray, H., Tüfekçi, T., Zontul, H., ve Küçükçınar, A. (2000). Sayısal uçurum: Dünya ve Türkiye’de durum. VI. Türkiye'de Internet Konferansı, 9-11.
• Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants part 1. On the horizon, 9(5), 1-6.
• Ritzhaupt, A. D., Liu, F., Dawson, K., ve Barron, A. E. (2013). Differences in student information and communication technology literacy based on socio-economic status, ethnicity, and gender: Evidence of a digital divide in Florida schools. Journal of Research on Technology in Education, 45(4), 291–307.
• Seferoğlu, S. S., Avcı, Ü. ve Kalaycı, E. (2008). Sayısal uçurum: Türkiye'deki durum ve mücadelede uygulanabilecek politikalar. 25. Ulusal Bilişim Kurultayı, Bilişim'08 Bildiriler Kitabı (BTIE-2008), 17-21, Ankara: Türkiye Bilişim Derneği.
• Soomro, K. A., Kale, U., Curtis, R., Akcaoglu, M., ve Bernstein, M. (2018). Development of an instrument to measure Faculty’s information and communication technology access (FICTA). Education and Information Technologies, 1-17.
• Swain, C., ve Pearson, T. (2001). Bridging the digital divide: A building block for teachers. Learning and Leading with Technology, 28(8), 10-13.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Akademi.
• Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
• Tien, F. F., ve Fu, T. T. (2008). The correlates of the digital divide and their impact on college student learning. Computers & Education, 50(1), 421-436.
• Van Dijk, J. A. (2005). The deepening divide: Inequality in the information society. Thousand Oaks: Sage Publications.
• Wang, J., ve Wang, X. (2012). Structural equation modeling: Applications using MPLUS: Methods and applications. West Susex: John Wiley & Sons.
• Warschauer, M. (2004). Technology and social inclusion: Rethinking the digital divide. Cambridge: MIT Press.