BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, Cilt: 10 Sayı: 1, 4 - 13, 27.04.2015

Gül Çavuşoğlu Şaban Ünver Erol Doğan İzzet İslamoğlu Sevtap Özdemir

Öz

The purpose of this study is to compare the burnout levels of academics of Faculty of Sports Sciences and academics of other faculties in Ondokuz Mayıs University (OMU). A total of 285 academics working in different faculties and higher schools of OMU participated in the study. The data was collected through a demographic information form prepared by the researchers and Maslach Burnout Inventory (1981). Kolmogorov Smirnov test, T test and Anova test were used for the statistical analysis of the data. When the burnout levels of the participants were compared in terms of gender, a significant difference was found in the emotional exhaustion subscale scores (p<0.05), while no significant difference was found in depersonalization and personal accomplishment subscales (p>0.05). When the burnout levels of the participants were compared in terms of title, a significant difference was found in the emotional exhaustion subscale scores (p<0.05), while no significant difference was found in depersonalization and personal accomplishment subscales (p>0.05). Unlike literature, the low burnout levels of research assistants in this study can be explained with the fact that they have ensured an environment of personal success both within the university and around their own working environment and thus this has resulted with a positive effect of burnout with their commitment to their occupations. In the comparison between faculties and higher schools, a significant difference was found between the scores of exhaustion, depersonalization and personal accomplishment subscales (p<0.05). Comparisons showed that the academics in the Faculty of Sports Sciences had higher burnout levels when compared with the academics in other faculties and higher schools. The fact that the academics in the Faculty of Sports Sciences teach both theoretical and applied courses and having a tiring student profile caused by the hectic and active lifestyle of the students due to the sports they play and the scientific publications which form the criteria of academic success may have caused their exhaustion. In line with these results, the associations between the numbers of the courses academics teach and their burnout levels can be examined

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

  • AKTUĞ İ.Y. SUSUR A. KESKİN S. BALCI Y. SEBER G. (2006). Osmangazi Üniversitesi tıp fakültesinde çalışan hekimlerde tükenmişlik düzeyleri, Osmangazi Tıp Dergisi, 28(2), 91-101.
  • ARAS M. KARAKİRAZ A. (2013). Zaman temelli iş aile çatışması, düşük başarı hissi ve iş tatmini ilişkisi: doktora yapan araştırma görevlileri üzerinde bir araştırma. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 1-14.
  • ARDIÇ K. POLATÇI S. (2008). Tükenmişlik sendromu akademisyenler üzerinde bir uygulama (GOÜ Örneği) Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 10(2): 69-96.
  • ARI G.S. ve BAL E.Ç. (2008). “Tükenmişlik Kavramı: Birey ve Örgütler Açısından Önemi”, Yönetim ve Ekonomi, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. 15/1, 131-148
  • AVŞAROĞLU S. DENİZ M.E. KAHRAMAN A. (2005). Teknik Öğretmenlerde Yaşam Doyumu, İş Doyumu ve Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi”, S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14:115-129.
  • AYDIN Ş. (2004). “Örgütsel Stres Yönetimi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3).
  • BERBEROĞLU M. SAĞLAM B. (2010). Meslek Yüksekokulu Akademik Personellerinin Tükenmişliği ve İş Tatmini Üzerine Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 2:102-118.
  • DAĞCI A. KARTOPU S. (2014). Meslekî Tükenmişlik İle Dindarlık Eğilimi Arasındaki İlişki Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic 9(8) 365-383.
  • DERİCİOĞULLARI A.B. KONAK Ş. ARSLAN E. ÖZTÜRK B. (2007). “ Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeyleri: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Örneği”, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 2(5), 13-23.
  • ERGİN C. (1993). “Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ve Maslach Tükenmişlik Ölçeğinin Uyarlanması”, VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Türk Psikolog Derneği Yayınları, Ankara
  • FREUD S. (2009). Amatör Psikanalizi (Çev. Kamuran Şipal). İstanbul: Cem Psikoloji Yay.
  • GENÇAY A. ÖKKEŞ (2007). “Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İş Doyumu Ve Mesleki Tükenmişliklerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi. 15(2); 765–780.
  • GEZER E. YENEL F. ŞAHAN H. (2009). Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeyleri İle Sosyodemografik Değişkenleri Arasındaki İlişki. The Journal of International Social Research 2(6); 243-250
  • HELVACI I. TURHAN M. (2013). Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi: Silifke’de Görev Yapan Sağlık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi. 1(4); 58-68 ISSN:2147-804X.
  • İRAZ R. GANİYUSUFOĞLU A. (2011). Örgütlerde Mesleki Tükenmişlik ve Akademisyenler Üzerinde Bir Uygulama, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11; 451-472.
  • JAMES W. (2002). The Varieties of Religious Experience. Pennsylvania/USA: The Pennsylvania State University Press.
  • JUNG C.G. (2010). Psikoloji ve Din (Çev. Raziye Karabey). İstanbul: Okyanus Yay.
  • KALE F. (2007). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İş Doyumu Ve Tükenmişlik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KELGÖKMEN H.A. SAÇLI F. DEMİRHAN G. (2007). “İlköğretim Okullarında Görev Yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeylerinin Saptanması ve Karşılaştırılması” 5. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu, Adana.
  • KIRILMAZ A.Y. ÇELEN Ü. SARP N. (2003). “İlköğretimde Çalışan Bir Öğretmen Grubunda “Tükenmişlik Durumu” Araştırması”, İlköğretim- Online, 2: 2-9
  • KONAKAY G. ALTAŞ S.S. (2011). Akademisyenlerde Tükenmişlik ve İş Tatmini Düzeylerinin Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi: Kocaeli Üniversitesi Örneği. SAÜ Fen Edebiyat Dergisi, 13(2), 35-71.
  • KURTLAR C. (2009). Engelli Okullarında Görev Yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma (Marmara Bölgesi Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KUTANİS R.Ö. KARAKİRAZ A. (2013). Akademisyenlerde Tükenmişliğin Kopenhag Tükenmişlik Envanteri (CBI) ile Ölçülmesi: Bir Devlet Üniversitesi Örneği, İşletme Bilimi Dergisi :1(2)
  • MASLACH C. JACKSON S.E. (1981). “The Measurement of Experienced Burnout”, Journal of Occupational Behavior, 2, 99-113.
  • OĞUZBERK M. AYDIN A. (2008). Ruh Sağlığı Çalışanlarında Tükenmişlik Klinik Psikiyatri. 11:167-179.
  • ÖZKAN Ş.Y. (2007). “Niğde İlinde Görevli Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin Araştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • PEPE Ş. (2008). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • SERİNKAN C. BARDAKCI A. (2009). Pamukkale Üniversitesi’ndeki Akademik Personelin İş Tatminleri Ve Tükenmişlik Düzeylerine İlişkin Bir Araştırma Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi. 21: 115-132.
  • SOYSAL A. (2010). Polislerde Tükenmişlik: Bazı Demografik Değişkenler Açısından K.Maraş Emniyet Müdürlüğü’nde Bir Araştırma, Kilis 7 Aralık Üniversitesi İ.İ.B.F. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (Prof. Dr. Alaeddin Yavaşça Özel Sayısı). 55-80
  • SÜNTER A.T. CANBAZ S. DABAK Ş. ÖZ H. PEKŞEN Y. (2006). “Pratisyen Hekimlerde Tükenmişlik, İşe Bağlı Gerginlik ve İş Doyumu Düzeyleri” Genel Tıp Dergisi,16(1): 9-14
  • SÜRVEGİL O. BUDAK G. (2006). “Akademik Personelin Tükenmişlik Düzeyini Etkileyen Çalışma Yaşamı Alanlarının ve Demografik Değişkenlerin Analizi”, 14. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 22-24 Mayıs, 231-239.
  • ŞAHİN Ş. (2008). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik ve Yaşam Doyumu Düzeyleri, Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • TOKER B. (2011). Burnout among University Academicians: An Emprical Study on the Universities of Turkey. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(1); 114-127.
  • TUNA M. ÇİMEN Z. (2013). Ankara’da Görev Yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sciences 2013, Vol.4, No.2, Pg:60-78 ISSN: 1309-0356.
  • TÜMKAYA S. (2007). “Burnout and Humor Relationship Among University Lecturers”. Humor, 20(1), 73-92.
  • YILDIRIM Y. TAŞMEKTEPLİGİL M.Y. (2011). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarındaki Görevli Akademisyen Personelin Örgütsel Stres ve Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Ix(4) 131-140

Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması

Yıl 2015, Cilt: 10 Sayı: 1, 4 - 13, 27.04.2015

Gül Çavuşoğlu Şaban Ünver Erol Doğan İzzet İslamoğlu Sevtap Özdemir

Öz

Bu araştırma, Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) Spor Bilimleri Fakültesi öğretim elemanları ile diğer fakülte öğretim elemanlarının tükenmişlik düzeylerinin karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya OMÜ’de farklı fakülte ve yüksek okullarda görev yapmakta olan toplam 285 öğretim elemanı katılmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından hazırlanan Demografik Bilgi Formu ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği (1981) kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde; Kolmogorov Smirnov testi, T testi ve Anova testi kullanılmıştır. Katılımcıların tükenmişlik düzeylerinin cinsiyete göre karşılaştırmasında duygusal tükenmişlik alt boyutu puanlarında anlamlı farklılık bulunurken (p<0.05), duyarsızlaşma ve kişisel başarı alt boyutlarında anlamlı farklılık gözlenmemiştir (p>0.05). Tükenmişlik düzeylerinin unvana göre karşılaştırmasında duygusal tükenmişlik alt boyutunda anlamlı farklılık tespit edilirken (p<0.05), duyarsızlaşma ve kişisel başarı alt boyutlarında anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Bu çalışmada literatür bulgularının aksine araştırma görevlilerinin tükenmişlik seviyelerinin düşük olması gerek üniversite içinde gerekse çalışma çevrelerinde bireysel başarı sağlayacak ortamlarının sağlanmış olması dolayısıyla bunun da söz konusu kişilerin mesleğe bağlanmalarıyla birlikte tükenmişliklerini pozitif yönde etkilemesiyle açıklanabilir. Fakülte ve yüksek okullara göre yapılan karşılaştırmada duygusal tükenmişlik, duyarsızlaşma ve kişisel başarı alt boyutu puanlarında anlamlı farklılık saptanmıştır (p<0.05). Çalışmamızda yapılan karşılaştırmada tükenmişlik alt boyutlarında diğer fakülte ve yüksek okullara nazaran Spor Bilimleri Fakültesi’nde çalışan öğretim elamanlarının daha yüksek tükenmişlik düzeyine sahip olduğu tespit edilmiştir. Bu durum Spor Bilimleri Fakültesi’nde çalışan öğretim elemanlarının hem teorik hem de uygulama derslerine girmeleri ve bu fakültedeki öğrencilerin spor yapmanın da vermiş olduğu hareketli ve aktif yaşam tarzından dolayı yorucu bir öğrenci profiline sahip olması, buna ek olarak akademik başarının ölçütü olan bilimsel yayınlarla uğraşmaları onların enerjilerini alarak tükenmişliğe yol açabilir. Bu sonuçlar doğrultusunda çalışılan bilim alanlarına göre öğretim elemanlarının ders yükü ile tükenmişlik düzeyi arasındaki ilişki araştırılabilir.

Anahtar Kelimeler

Öğretim Elemanı Tükenmişlik Üniversite

Kaynakça

  • AKTUĞ İ.Y. SUSUR A. KESKİN S. BALCI Y. SEBER G. (2006). Osmangazi Üniversitesi tıp fakültesinde çalışan hekimlerde tükenmişlik düzeyleri, Osmangazi Tıp Dergisi, 28(2), 91-101.
  • ARAS M. KARAKİRAZ A. (2013). Zaman temelli iş aile çatışması, düşük başarı hissi ve iş tatmini ilişkisi: doktora yapan araştırma görevlileri üzerinde bir araştırma. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 1-14.
  • ARDIÇ K. POLATÇI S. (2008). Tükenmişlik sendromu akademisyenler üzerinde bir uygulama (GOÜ Örneği) Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 10(2): 69-96.
  • ARI G.S. ve BAL E.Ç. (2008). “Tükenmişlik Kavramı: Birey ve Örgütler Açısından Önemi”, Yönetim ve Ekonomi, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. 15/1, 131-148
  • AVŞAROĞLU S. DENİZ M.E. KAHRAMAN A. (2005). Teknik Öğretmenlerde Yaşam Doyumu, İş Doyumu ve Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi”, S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14:115-129.
  • AYDIN Ş. (2004). “Örgütsel Stres Yönetimi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3).
  • BERBEROĞLU M. SAĞLAM B. (2010). Meslek Yüksekokulu Akademik Personellerinin Tükenmişliği ve İş Tatmini Üzerine Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 2:102-118.
  • DAĞCI A. KARTOPU S. (2014). Meslekî Tükenmişlik İle Dindarlık Eğilimi Arasındaki İlişki Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic 9(8) 365-383.
  • DERİCİOĞULLARI A.B. KONAK Ş. ARSLAN E. ÖZTÜRK B. (2007). “ Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeyleri: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Örneği”, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 2(5), 13-23.
  • ERGİN C. (1993). “Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ve Maslach Tükenmişlik Ölçeğinin Uyarlanması”, VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Türk Psikolog Derneği Yayınları, Ankara
  • FREUD S. (2009). Amatör Psikanalizi (Çev. Kamuran Şipal). İstanbul: Cem Psikoloji Yay.
  • GENÇAY A. ÖKKEŞ (2007). “Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İş Doyumu Ve Mesleki Tükenmişliklerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi. 15(2); 765–780.
  • GEZER E. YENEL F. ŞAHAN H. (2009). Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeyleri İle Sosyodemografik Değişkenleri Arasındaki İlişki. The Journal of International Social Research 2(6); 243-250
  • HELVACI I. TURHAN M. (2013). Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi: Silifke’de Görev Yapan Sağlık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi. 1(4); 58-68 ISSN:2147-804X.
  • İRAZ R. GANİYUSUFOĞLU A. (2011). Örgütlerde Mesleki Tükenmişlik ve Akademisyenler Üzerinde Bir Uygulama, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11; 451-472.
  • JAMES W. (2002). The Varieties of Religious Experience. Pennsylvania/USA: The Pennsylvania State University Press.
  • JUNG C.G. (2010). Psikoloji ve Din (Çev. Raziye Karabey). İstanbul: Okyanus Yay.
  • KALE F. (2007). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İş Doyumu Ve Tükenmişlik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KELGÖKMEN H.A. SAÇLI F. DEMİRHAN G. (2007). “İlköğretim Okullarında Görev Yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeylerinin Saptanması ve Karşılaştırılması” 5. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu, Adana.
  • KIRILMAZ A.Y. ÇELEN Ü. SARP N. (2003). “İlköğretimde Çalışan Bir Öğretmen Grubunda “Tükenmişlik Durumu” Araştırması”, İlköğretim- Online, 2: 2-9
  • KONAKAY G. ALTAŞ S.S. (2011). Akademisyenlerde Tükenmişlik ve İş Tatmini Düzeylerinin Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi: Kocaeli Üniversitesi Örneği. SAÜ Fen Edebiyat Dergisi, 13(2), 35-71.
  • KURTLAR C. (2009). Engelli Okullarında Görev Yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma (Marmara Bölgesi Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KUTANİS R.Ö. KARAKİRAZ A. (2013). Akademisyenlerde Tükenmişliğin Kopenhag Tükenmişlik Envanteri (CBI) ile Ölçülmesi: Bir Devlet Üniversitesi Örneği, İşletme Bilimi Dergisi :1(2)
  • MASLACH C. JACKSON S.E. (1981). “The Measurement of Experienced Burnout”, Journal of Occupational Behavior, 2, 99-113.
  • OĞUZBERK M. AYDIN A. (2008). Ruh Sağlığı Çalışanlarında Tükenmişlik Klinik Psikiyatri. 11:167-179.
  • ÖZKAN Ş.Y. (2007). “Niğde İlinde Görevli Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin Araştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • PEPE Ş. (2008). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • SERİNKAN C. BARDAKCI A. (2009). Pamukkale Üniversitesi’ndeki Akademik Personelin İş Tatminleri Ve Tükenmişlik Düzeylerine İlişkin Bir Araştırma Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi. 21: 115-132.
  • SOYSAL A. (2010). Polislerde Tükenmişlik: Bazı Demografik Değişkenler Açısından K.Maraş Emniyet Müdürlüğü’nde Bir Araştırma, Kilis 7 Aralık Üniversitesi İ.İ.B.F. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (Prof. Dr. Alaeddin Yavaşça Özel Sayısı). 55-80
  • SÜNTER A.T. CANBAZ S. DABAK Ş. ÖZ H. PEKŞEN Y. (2006). “Pratisyen Hekimlerde Tükenmişlik, İşe Bağlı Gerginlik ve İş Doyumu Düzeyleri” Genel Tıp Dergisi,16(1): 9-14
  • SÜRVEGİL O. BUDAK G. (2006). “Akademik Personelin Tükenmişlik Düzeyini Etkileyen Çalışma Yaşamı Alanlarının ve Demografik Değişkenlerin Analizi”, 14. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 22-24 Mayıs, 231-239.
  • ŞAHİN Ş. (2008). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik ve Yaşam Doyumu Düzeyleri, Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • TOKER B. (2011). Burnout among University Academicians: An Emprical Study on the Universities of Turkey. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(1); 114-127.
  • TUNA M. ÇİMEN Z. (2013). Ankara’da Görev Yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sciences 2013, Vol.4, No.2, Pg:60-78 ISSN: 1309-0356.
  • TÜMKAYA S. (2007). “Burnout and Humor Relationship Among University Lecturers”. Humor, 20(1), 73-92.
  • YILDIRIM Y. TAŞMEKTEPLİGİL M.Y. (2011). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarındaki Görevli Akademisyen Personelin Örgütsel Stres ve Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Ix(4) 131-140
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Articles
Yazarlar

Gül Çavuşoğlu Bu kişi benim

Şaban Ünver Bu kişi benim

Erol Doğan Bu kişi benim

İzzet İslamoğlu Bu kişi benim

Sevtap Özdemir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 27 Nisan 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çavuşoğlu, G., Ünver, Ş., Doğan, E., İslamoğlu, İ., vd. (2015). Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması. Spor Yönetimi Ve Bilgi Teknolojileri, 10(1), 4-13.
AMA Çavuşoğlu G, Ünver Ş, Doğan E, İslamoğlu İ, Özdemir S. Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri. Nisan 2015;10(1):4-13.
Chicago Çavuşoğlu, Gül, Şaban Ünver, Erol Doğan, İzzet İslamoğlu, ve Sevtap Özdemir. “Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları Ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması”. Spor Yönetimi Ve Bilgi Teknolojileri 10, sy. 1 (Nisan 2015): 4-13.
EndNote Çavuşoğlu G, Ünver Ş, Doğan E, İslamoğlu İ, Özdemir S (01 Nisan 2015) Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri 10 1 4–13.
IEEE G. Çavuşoğlu, Ş. Ünver, E. Doğan, İ. İslamoğlu, ve S. Özdemir, “Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması”, Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri, c. 10, sy. 1, ss. 4–13, 2015.
ISNAD Çavuşoğlu, Gül vd. “Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları Ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması”. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri 10/1 (Nisan 2015), 4-13.
JAMA Çavuşoğlu G, Ünver Ş, Doğan E, İslamoğlu İ, Özdemir S. Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri. 2015;10:4–13.
MLA Çavuşoğlu, Gül vd. “Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları Ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması”. Spor Yönetimi Ve Bilgi Teknolojileri, c. 10, sy. 1, 2015, ss. 4-13.
Vancouver Çavuşoğlu G, Ünver Ş, Doğan E, İslamoğlu İ, Özdemir S. Spor Bilimleri Fakültesi Öğretim Elemanları ile Diğer Fakülte Öğretim Elemanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri. 2015;10(1):4-13.
 Kapak Resmi İndir