Bu makale geleneksel Türk tiyatrosunun ana türlerinden biri olan meddahlık
sanatını oyunculuk açısından ele almaktadır. Evrensel anlamda oyunculuk
sanatına en fazla başvuran bu gösteri türünün çoğunlukla sözel yanıyla
tanınmasına karşın oyunculuk gösterisi yanının ağırlık kazandığını ileri sürmektedir.
Meddahın gösteri sürecinde seyirci ile kurduğu ilişkiler, gösteri
alanını nasıl işlevsel bir sahneye dönüştürdüğü, aksesuarları nasıl kullandığı
ve doğaçlama yapma özellikleri tek tek ele alınarak sistematik bir teknik
kullandığı açıklanmaktadır. Bu teknik, kendi ve diğerleri mekanizması-
dır. Meddahın kendisini, hikâyeyi, gösteri alanını, seyircileri, aksesuarları
nasıl ve hangi amaçla değiştirdiği, bunları yaparken doğaçlamayı nasıl
kullandığı bu mekanizma içinde ele alınmaktadır. Bildiri, geleneksel Türk
meddahlık sanatının, çağdaş Türk tiyatrosu için, özellikle çağdaş oyunculuk
sanatı için zengin bir kaynak olduğunu vurgulamayı amaçlamaktadır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 30 Sayı: 30 |