Kışlık Fiğ Üretimi Sonrası Pamuk (Gossypium Hirsutum L.) Tarımı İçin Uygulanan Farklı Toprak İşleme Sistemlerinin Karşılaştırılması

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 2, 105 - 112, 25.08.2015

Mehmet Demirtaş , Mustafa Koray Şimşek

Öz

Bu çalışma pamuk ekim alanlarında kışlık fiğ tarımı sonrası pamuk tarımı için uygulanan farklı

toprak işleme sistemlerinin ekonomik yönden karşılaştırılması amacıyla 2012-2014 yıllarında Nazilli

Ovasında, sulanabilir koşullarda yürütülmüştür. Deneme, tesadüf blokları deneme desenine göre 5

tekerrürlü ve çakılı olarak kurulmuştur. Denemede GSN 12 pamuk çeşidi materyal olarak kullanılmış,

parsellerde sıra arası 70 cm, sıra üzeri mesafe ise 15 cm olacak şekilde her parselde 12 sırax150 m

ekim yapılmıştır. Çalışma konuları: A konusu; Kontrol (geleneksel toprak işleme ve fiğ ekimi

yapılmamış parsel), B konusu; fiğ ekimi yapılarak ot olarak değerlendirildiği ve toprak işlemeden

anıza pamuk ekiminin yapıldığı parseller, C konusu; fiğ ekimi yapılarak ot olarak değerlendirildiği ve

geleneksel toprak işlenerek pamuk ekiminin yapıldığı parseller, D konusu; fiğ ekimi yapılarak yeşil

gübre olarak değerlendirildiği ve toprak işlenerek pamuk ekiminin yapıldığı parsellerdir. Çalışmada

fiğ kuru ot verimi, kütlü pamuk verimi, 1. el çapası öncesi ve 1. sulama sonrası yabancı ot sayımları

yapılmıştır. Deneme konuları, kısmi bütçe analizi yöntemine göre, brüt kar üzerinden analiz

edilmiştir. Çalışmada pamuk tarımı öncesi fiğ tarımı yapılmasının pamuk üretim sezonunda 1. el

çapası öncesi ve 1. sulama sonrası yabancı ot sayısını bir miktar arttırdığı gözlenmiştir. Çalışmada

en yüksek brüt kar A konusundan elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Pamuk, fiğ, anıza ekim, topak işleme sistemleri, verim

Kaynakça

• AÇIL, A. F. VE DEMİRCİ, R. 1984. Tarım Ekonomisi Dersleri. A.Ü.Ziraat Fakültesi Yayınları:880 Ankara.
• AKBOLATI, D., EKİNCİ, K., CAMCI ÇETİN, Ç., COŞKAN, A., 2004. Farklı Toprak İşleme Sistemlerinin Toprakta Organik Maddenin Ayrışmasına Etkisi. SDÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Isparta, 8-3, 152-160 . ALÇİÇEK, A., KILIÇ, A., AYHAN, V. VE ÖZDOĞAN, M., 2010. Türkiye’de kaba yem üretimi ve sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası (ZMO) 11-15 Ocak 2010, Cilt:2, S.1071-1080, Ankara
• ANONİM, 2011 a. http://www.baktabul.net/ziraatbilimi/ 66901-fig-nedir-fig-yetistiriciliği-fig-ziraatifigcilik. html
• ANONİM, 2011 b. http://topraktanal.blogspot.com/2010/11/figyetistiriciligi- ve-fig.html ANONİM, 2011 c.
• http://ciftci.ksu.edu.tr/dokumanlar/fig_yetistirme.html ANONİM, 2011 d. www.etae.gov.tr/pdf/yayin-ek/tanitimbro/ 12-yem-tanitim-bro.pdf
• BALABANLI, C., 2002. Isparta Ekolojik Koşullarında Meyve Ağaçları Altında Yetiştirilebilecek En Uygun Fiğ Türlerinin Belirlenmesi. SDÜ Araştırma Fonu, Proje No: 208, Isparta.
• GÖK, M., ANLARSAL, A. E., ÜLGER, A. C., YÜCEL, C., ONAÇ, I., 1995. Bazı baklagil yeşil gübre bitkilerinde N2- fiksasyonu ve Biyomas verimi. İlhan Akalan Toprak ve Çevre Sempozyumu Cilt II, C 207-216.
• HATİPOĞLU, R., A. E. ANLARSAL, T. TÜKEL VE H. BAYTEKİN, 1990. Çukurova bölgesi kıraç koşullarında yetiştirilen fiğ+arpa karışımında biçim zamanlarının ot verimi ve botanik kompozisyona etkisi üzerinde bir araştırma. Ç.Ü., Zir. Fak. Dergisi, 5(3):173-182.
• KAHNT, G., 1983. Die Bedeutung der Leguminosen in der Fruchtfolge. Nungesser Agririps, No:1,Seite:1-2, Mai 1983.
• KIRAL, T., KASNAKOĞLU, H., TATLIDİL, F. F., FİDAN, H. ve GÜNDOĞMUŞ, E. 1999. Tarımsal Ürünler için Maliyet Hesaplama Metodolojisi ve Veri Tabanı Rehberi. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayın No:37, 143 s., Ankara.
• ODUM, E.P., 1971. Fundamentals of Ecology. 3rd Edn., W.B. Saunders Company, Philadelphia, pp: 574.
• OGUR 2004. GAP Bölgesinde Fiğ Bitkisinin Pamuğun Kütlü Verim ve Lif Kalite Özelliklerine Etkisi T.C Tarım Ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü GAP Eğitim Yayım ve Araştırma Merkezi Müdürlüğü
• SOYA H., 1991.Fiğ Kültürü. TYUAP Ege-Marmara Dilimi Tarla Bitkileri Grubu ABAV Toplantısı Bildirisi.24-26 Eylül.1991
• Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü MENEMEN. TANRIVERMİŞ, H. ve GÜNDOĞMUŞ, E., 2001. Ankara ilinde Buğday Üreten Tarım İşletmelerinde Farklı Hasat Tekniklerinin Fiziki Girdi Kullanım Düzeyi ve Birim Maliyetlere Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Üçüncü Sektör Kooperatifçilik, Türk Kooperatifçilik Kurumu, (Sayı: 134), 5-27., Ankara.
• TOSUN, F., AYDIN, İ., ACAR, Z., 1991. Karadeniz Bölgesinin Tarımsal Potansiyeli İçinde Çayır- Mera ve Yem Bitkileri Üretiminin Yeri ve Önemi. Türkiye 2. Çayır, Mera ve Yem Bitkileri Kongresi, 33-46, İZMİR.
• TÜKEL, T. ve E. YILMAZ, 1987. Çukurova kıraç koşullarında yetiştirilebilecek fiğ+arpa karışımında en uygun karışım oranının saptanması üzerine bir araştırma. Doğa, 11: 171-178.
• TÜKEL, T., ANLARSAL, A. E., TANSI, V., SAĞLAMTİMUR, T., GÜLCAN, H., 1991. Çukurova’da Yem Bitkilerini Kışlık Ara Ürün Olarak Yetiştirme Olanakları. Türkiye 2. Çayır, Mera ve Yem Bitkileri Kongresi, 302-311, İZMİR.
• YILMAZ, Ş., E. GÜNEL ve T. SAĞLAMTİMUR, 1996. Hatay ekolojik koşullarında yetiştirilebilecek adi fiğ + arpa karışımında en uygun karışım oranının ve biçim zamanının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Türkiye 3.Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi, 17-19 Haziran 1996, Erzurum. 355-361.