Environmental Discourses and Developing Countries

Yıl 2006, Cilt: 3 Sayı: 5 - Cilt: 3 Sayı: 5, 60 - 71, 14.07.2016

Aslı Erbil

https://doi.org/10.23835/tasarimkuram.240770

Öz

The overriding view seeks solutions for environmental problems mostly in the positive sciences (natural sciences, engineering), not in the social processes that, indeed, the main cause of the problems. This understanding dominates especially in the ‘emerging economy’ countries, such as Turkey. However, the real solutions for environmental problems can be found at the intersection of positive science and social science disciplines. The main goal of the article is determine how environment and its problems should be deal with in the disciplines, as city planning, that also have practice, and scrutinize that environment concept has social science dimension as much as positive science dimension. Secondly, to open up discussion how environment concept is perceived in the developing countries. To reach the goals, first, I will examine environmental discourses in order to understand the environment concept in social sciences, than I will elaborate the dimensions and the meaning of the environment concept for the developing countries through environmental discourses.

Anahtar Kelimeler

Environment, Environmental discourses, Developing countries

Çevresel Söylemler ve Gelişmekte Olan Ülkeler

Öz

Çevre ile ilgili sorunların ele alınışında hakim olan düşünce, fen bilimleri çerçevesinde geliştirilen çözümlere öncelik verir, sorunların ortaya çıkışının asıl nedeni olan sosyal düşünce ve sistemi çözümün bir parçası olarak görmez. Ancak çevre sorunlarına olan cevaplar sadece fen bilimleri disiplinlerinde değil, sosyal bilimlerin de yer aldığı disiplinler arası sistemlerin kesişiminde bulunabilir. Bu anlayış özellikle Türkiye gibi “gelişmekte olan ekonomiler” sınıfında sayılan ülkelerde daha da ağırlık kazanmaktadır. Bu makalenin amacı, ağırlıklı olarak çevre ve sorunlarının kent planlama gibi uygulama kolu olan disiplinler açısından nasıl ele alınması gerektiğini saptamak, aslında çevre kavramının fen bilimleri boyutundan çok sosyal bir boyuta sahip olduğunu ortaya koymaktır. ‹kinci olarak, özelde ülkemizde genelde gelişmekte olan ülkelerde çevrenin sosyal boyutunun nasıl algılandığını tartışmaya açmaktır. Bunun için ilk önce sosyal bilimlerde çevre kavramı çevresel söylemler ele alınarak açıklanmaya çalışılacak, daha sonra çevre olgusu ve çevresel söylemlerin değerlendirilmesi gelişmekte olan ülkeler bağlamında yapılarak söz konusu ülkelerde çevre kavramının algılanışı çerçevelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Çevre, Çevresel söylemler, Gelişmekte olan ülkeler

Kaynakça

• Beck, U. 1992. Risk Society: Towards a New Modernity, Sage Publications, London.
• Darier, E. 1999. Discourses of the Environment. Blackwell Publishers, Oxford, UK; Malden, MA.
• Desai, U. 1998. Ecological Policy and Politics in Developing Countries : Economic Growth, Democracy, and Environment, SUNY series in international environmental policy and theory, State University of New York Press. Albany.
• Dryzek, J. 1997. The Politics of the Earth: Environmental Discourses, Oxford University Press, Oxford.
• Escobar, A. 1995. Encountring Development: The Making and Unmaking of the Third World, Princeton University Press, Princeton.
• Goodman, D, ve Redclift M. R. 1991. Environment and development in Latin America : the politics of sustainability, Issues in environmental politics, Manchester University Press, Manchester; New York.
• Hajer, M. A. 1995. The Politics of Environmental Discourse: Ecological Modernization and the Policy Process. Oxford University Press, Oxford
• Harvey, D. 1996. Justice, Nature and the Geography of Difference. Blackwell Publishers, Oxford.
• Hastings, A. 1999. Discourse and Urban Change: Introduction to the Special Issue, Urban Studies, 36 (1), 7-12.
• Lash vd. 1996. Risk, Environment and Modernity: Towards a New Ecology, Sage Publications, London. Meadows, vd. 1972.
• Pusch, B. 1999. The Ecology Debate Among Muslim Intellectuals in Turkey, Islam en Turquie: Les Annales de l'Autre Islam, 6:195-209.
• Redclift, M. 1984. Development and Environmental Crisis: Red or Green Alternatives. Methuen, London; New York.
• Redclift, M. ve Goodman, D. 1991. Introduction Goodman, D. ve Redclift M. R ed., Environment and Development in Latin America, Manchester University Press, Manchester.
• Rydin, Y. 2003. Conflict, Consensus and Rationality in Environmental Planning: An Institutional Discourse Approach. Oxford University Press, Oxford; New York.
• Sachs, W. 1999. Planet Dialectics : Explorations in Environment and Development, Zed Books, London; New York.
• Teymur, N. 1982. Environmental Discourse: A Critical Analysis of Environmentalism in Architecture, Planning, Design, Ecology, Social Sciences and the Media. Question Press, London.
• WCED (World Commission on Environment and Development), 1987. Our common future. Oxford University Press, Oxford ; New York.