لقد لعب التصوف دوراً هاماً في انتشار الإسلام على مر التاريخ من جهة، وساهم في تأمين وحدة المسلمين من خلال وعي الأمة في الفترات التي نشأت فيها تصدعات بينهم من جهة أخرى. ومع ذلك، فإن التصوف كان ولا زال مركزاً للانتقاد. ولا شك أن لذلك أسباب عديدة. من أهم الأسباب التي جعلت التصوف هدفاً للانتقادات في الماضي وفي يومنا هذا أيضاً، انحياز بعض الجماعات الصوفية لمعتقد الحلول والاتحاد مع مرور الزمن، والانتقادات الموجهة لبعض الصوفية من أمثال ابن العربي بسبب آرائهم المختلفة حول بعض القضايا الصوفية، والانتقادات حول استغلال بعض المفاهيم الموجودة ضمن بنية الدين الإسلامي كالولاية والكرامة والقدسية، ومعارضة الشيعة الناتجة عن انزعاجهم من الصوفية السنة، عداوة الجماعات السلفية التكفيرية للتصوف. في هذا البحث، سنقف على مفهوم "الولي" ومفهوم "الولاية" الذي يعبر عن مكانته المعنوية كبعض المفاهيم التي ترتكز عليها الانتقادات تجاه التصوف في الماضي وفي يومنا هذا أيضاً، وسندرس استعمالهما في القرآن الكريم والأحاديث الشريفة وكيفية تناول الفكرين الصوفي والشيعي لهما.
Sufism (Islamic mysticism) has performed important duties in spreading Islam on the one hand throughout history, and on the other hand, it has kept Muslims together with the consciousness of the ummah and helped them to regroup during the periods when there were great breaks. However, it has not been able to avoid being the focus of criticism both in the past and today. For sure, there are many different reasons causing these criticisms. Some issues such as that sufi groups turned to hulul and unity beliefs, criticisms made on the interpretations of Ibn al-Arabi and some sufis about some sufistic issues, criticisms related to the exploitation of some concepts such as holiness, sainthood and miracle within the main body of Islamic religion, opposition of Shia against sufis due to the adherence of them to a Sunni belief and lastly the opposition and hostility of the Salafist groups who went to an extreme in the takfir have made Sufism the target of criticism today as in the past. In this study, the concept of “saint (veli)” and “sainthood”, which expresses the spiritual position of the saint in the background of criticism both in the past and today in the Qur'an and Hadiths and how it is understood in the idea of Sufism and Shia will be examined and some relevant determinations and evaluations about Sufism will be made.
Tasavvuf, tarih boyunca bir taraftan İslam’ın yayılmasında önemli görevler icra etmiş, diğer taraftan Müslümanların büyük kırılmalar yaşadığı dönemlerde, onları ümmet şuuru ile bir arada tutup yeniden toparlanmalarını sağlamıştır. Bununla beraber hem geçmişte hem de günümüzde eleştirilerin odağı olmaktan da kurtulamamıştır. Şüphesiz bunun pek çok farklı sebepleri bulunmaktadır. Bazı tasavvufi gurupların tarihi süreçte hulul ve ittihad inancına sapmaları, İbnü’l-Arabî ve bir kısım sufilerin bazı tasavvufi konularla ilgili yorumlarına yapılan eleştiriler, İslam dininin ana bünyesi içerisinde yer alan kutsiyet, velâyet ve keramet gibi bazı kavramların istismar edildiği ile ilgili tenkitler, Şia’nın, sufilerin sünni bir inanca mensub olmasından duyduğu rahatsızlıktan dolayı yapmış olduğu muhalefet, tekfirde aşırıya giden selefi gurupların tasavvuf karşıtlığı ve düşmanlığı gibi pek çok husus geçmişte olduğu gibi günümüzde de tasavvufu eleştirilerin hedefi haline getirmiştir. Bu çalışmamızda, hem geçmişte hem de günümüzde tasavvufa yönelik eleştirilerin odağında yer alan “velî” ve onun manevi konumunu ifade eden “velâyet” kavramının Kur’an ve Hadislerdeki kullanım şekli ile tasavvuf ve Şia düşüncesinde nasıl anlaşıldığı hususu üzerinde durulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 7 Ocak 2021 |
Gönderilme Tarihi | 8 Ağustos 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 23 Sayı: 45 |
Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.