Öz
Amaç: Bu çalışma, Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi 2. ve 3. Sınıf öğrencilerinin beceri uygulamalarında karşılaştıkları koçluk hakkındaki algılarını değerlendirmek ve etkin koçluk uygulamaları bakımından öneriler geliştirmek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve yöntem: Ekim-Aralık 2015 aylarında yapılan kesitsel tipte bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesinde öğrenim gören 2. ve 3. sınıf öğrencileri oluşturmuştur. 456 öğrenci çalışma kapsamına alınmıştır. Araştırmanın verileri, öğrencilerin koç, koçluk ve koçluk uygulamaları hakkındaki görüşleri ile sosyo demografik özelliklerini sorgulayan bir soru formu ve Koçluk Süreci Değerlendirme Ölçeği (KSDÖ) aracılığı ile toplanmıştır. Veriler, SPSS 21 paket programında değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde dağılım istatistikleri (frekans, yüzde, ortalama, standart sapma) ile t testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak belirlenmiştir.
Bulgular: Öğrencilere “Beceri eğitiminde koçluk yapan öğretim elemanında olması gereken özellikler” sorulduğunda, öğrencilerin yalnızca üçte biri “Becerinin gösterme ve yaptırma”, “Performansımı geliştirme”, “Yardım Etme”, “Yol gösterici” özelliklerinin tamamını sıralamıştır. Öğrencilerin beceri eğitimi sırasında koçluk özelliklerden en fazla “Yol Gösterici Olma”, en az ise “Yardım Etme” seçeneklerini tercih ettikleri saptanmıştır. 2. Sınıf öğrencilerin koçluk uygulamalarını 3. Sınıf öğrencilere göre daha olumlu algıladıkları (p<0.005) görülmüştür.
Sonuç: Hemşirelik öğretiminde beceri eğitimi veren eğiticilerin bir koçun sahip olması gereken nitelikleri taşıması ve uygulaması beklenmektedir. Buda koçluk yapacak eğiticilerin fakültelerde eğiticilerine yönelik düzenlenebilecek ve sürekli mesleki gelişimlerine katkı sağlayabilecek eğitici gelişim programlarıyla yetiştirilmesi gereklidir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1. Mete S, Uysal N. Hemşirelik Mesleksel Beceri Laboratuarındaki Psikomotor Beceri Eğitiminin Öğrenci ve Eğiticiler Tarafından Değerlendirilmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Derg. 2010;2:28–38.
- 2. Korhan EA, Tokem Y, Yilmaz DU, Gör Ö, Dİlemek H, Gör A. Hemşirelikte Psikomotor Beceri Eğitiminde Video Destekli Öğretim ve OSCE Uygulaması : Bir Deneyim Paylaşımı Video-Based Teaching and OSCE Implementation in Nursing Psychomotor Skills Education : Sharing of an Experience. 2016;1(1):35–7.
- 3. Boztepe H, Terzioğlu F. Hemşirelik Eğitiminde Beceri Değerlendirme. J Anatolia Nurs Heal Sci. 2013;16(1):57–64.
- 4. Castanelli DJ. The rise of simulation in technical skills teaching and the implications for training novices in anaesthesia. Anaesth Intensive Care. 2009;37(6):903–10.
- 5. Durak İH. Tıpta Mezuniyet Öncesi Mesleksel Beceri Eğitimi ve Beceri Laboratuvarları. Tıp eğitimi Dünyası. 2001;5:1–11.
- 6. Hayes E, Kalmakis KA. From the sidelines : Coaching as a nurse practitioner strategy for improving health outcomes. Am Acad Nurse Pract. 2008;19:555–62.
- 7. Pürçek IK. İlk Öğretim Okul Müdürünün Koçluk Davranışı Ve Sınıf Öğretmeninin İş Doyumu (Ankara İli Örneği). Eğitim Bilim Toplum Derg. 2014;12(47):124–57.
- 8. Karagözoğlu Ş. Bilimsel Bir Disiplin Olarak Hemşirelik. C Ü Hemşirelik Yüksek Okulu Derg. 2005;9(1):6–14.
- 9. Ay F. Hemşirelik Eğitiminde Yeterliliğin Sağlanması İçin Yeni Bir Yaklaşım : Rehber Hemşire ( Koçluk ) Sistemi. Fırat Sağlık Hizmetleri Derg. 2007;2(5):52–65.
- 10. Ulfvarson J, Oxelmark L. Developing an assessment tool for intended learning outcomes in clinical practice for nursing students. Nurse Educ Today [Internet]. Elsevier Ltd; 2012;32(6):703–8. Available from: http://dx.doi.org/10.1016/j.nedt.2011.09.010
Öz
Kaynakça
- 1. Mete S, Uysal N. Hemşirelik Mesleksel Beceri Laboratuarındaki Psikomotor Beceri Eğitiminin Öğrenci ve Eğiticiler Tarafından Değerlendirilmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Derg. 2010;2:28–38.
- 2. Korhan EA, Tokem Y, Yilmaz DU, Gör Ö, Dİlemek H, Gör A. Hemşirelikte Psikomotor Beceri Eğitiminde Video Destekli Öğretim ve OSCE Uygulaması : Bir Deneyim Paylaşımı Video-Based Teaching and OSCE Implementation in Nursing Psychomotor Skills Education : Sharing of an Experience. 2016;1(1):35–7.
- 3. Boztepe H, Terzioğlu F. Hemşirelik Eğitiminde Beceri Değerlendirme. J Anatolia Nurs Heal Sci. 2013;16(1):57–64.
- 4. Castanelli DJ. The rise of simulation in technical skills teaching and the implications for training novices in anaesthesia. Anaesth Intensive Care. 2009;37(6):903–10.
- 5. Durak İH. Tıpta Mezuniyet Öncesi Mesleksel Beceri Eğitimi ve Beceri Laboratuvarları. Tıp eğitimi Dünyası. 2001;5:1–11.
- 6. Hayes E, Kalmakis KA. From the sidelines : Coaching as a nurse practitioner strategy for improving health outcomes. Am Acad Nurse Pract. 2008;19:555–62.
- 7. Pürçek IK. İlk Öğretim Okul Müdürünün Koçluk Davranışı Ve Sınıf Öğretmeninin İş Doyumu (Ankara İli Örneği). Eğitim Bilim Toplum Derg. 2014;12(47):124–57.
- 8. Karagözoğlu Ş. Bilimsel Bir Disiplin Olarak Hemşirelik. C Ü Hemşirelik Yüksek Okulu Derg. 2005;9(1):6–14.
- 9. Ay F. Hemşirelik Eğitiminde Yeterliliğin Sağlanması İçin Yeni Bir Yaklaşım : Rehber Hemşire ( Koçluk ) Sistemi. Fırat Sağlık Hizmetleri Derg. 2007;2(5):52–65.
- 10. Ulfvarson J, Oxelmark L. Developing an assessment tool for intended learning outcomes in clinical practice for nursing students. Nurse Educ Today [Internet]. Elsevier Ltd; 2012;32(6):703–8. Available from: http://dx.doi.org/10.1016/j.nedt.2011.09.010
Ayrıntılar
| Bölüm | Orjinal Araştırma |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Mart 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |