Evaluation of Dokuz Eylül University School of Medicine’s Educational Strategies by Tutors: SPICES Model

Yıl 2005, Cilt: 18 Sayı: 18, 22 - 26, 01.01.2005

H. Cahit Taşkıran Yücel Gürsel Sema Özan Berna Musal

Öz

Dokuz Eylül University School of Medicine has made a fundamental change in its curriculum from traditional to problem-based in the 1997-1998 academic year. The SPICES model was adopted when designing the new curriculum. The principal educational strategy in the first three years of undergraduate programme is problem-based learning. Task-based learning was adopted as a continuum for the clerkship years. The purpose of this study is to explore the perceptions and future expectations of tutors about the educational strategies of the school. Two identical Likert-type scales were composed of educational strategies in the SPICES model. Tutors were asked to mark each scale, first to express their present perceptions of existing educational strategies, and second their future expectations about these strategies. All of the ratings of items corresponding to educational strategies in the SPICES model were in favour of innovative strategies. The results showed faculty members’ positive thoughts about the school’s educational strategies and their support for the innovative strategies.

Anahtar Kelimeler

Educational strategies, problem-based learning, tutor

Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Stratejilerinin Eğitim Yönlendiricileri Tarafından Değerlendirilmesi: SPICES Modeli

Öz

Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi (DEÜTF) 1997-1998 akademik yılında eğitim programında köklü bir değişiklik yaparak probleme dayalı öğrenime (PDÖ) başladı. İlk üç yılın temel eğitim stratejisi PDÖ olarak benimsendi. Klinik staj yıllarında PDÖ’nün devamı olarak ödeve dayalı öğrenim başlatıldı. Bu çalışma, eğitim yönlendiricilerinin fakültenin eğitim stratejileri ile ilgili görüş ve beklentilerini saptamak amacıyla planlanmıştır. Bu amaçla yeni program oluşturulurken uygulanan SPICES modelindeki eğitimin stratejilerini içeren birbirine eş iki Likert tipi ölçekle eğitim yönlendiricilerinden, ilkinde fakültenin mevcut eğitim stratejilerine, diğerinde ise gelecekte fakültenin bulunmasını istedikleri yere göre puanlamaları istenerek değerlendirme yapılmıştır. SPICES modelindeki eğitim stratejilerine verilen puanların tümü yenilikçi stratejiler lehine bulunmuştur. Bu çalışmanın sonuçları öğretim elemanlarının DEÜTF’nde uygulanmakta olan eğitim stratejileri hakkında olumlu düşüncelere sahip olduklarını ve yenilikçi stratejileri desteklediklerini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim stratejileri, probleme dayalı öğrenim, eğitim yönlendiricisi

Kaynakça

• ) Harden RM & Davis MH. The continuum of problem-based learning. Medical Teacher. 1998; 20(4): 317-322.
• ) Özkan H, Değirmenci H, Musal B, İtil O, Akpınar H, Akalın E, Özkan Ş, Alıcı E. Task-based Learning (TBL) in Dokuz Eylül University Medical School, Turkey. Medical Teacher. 2004; 26(3); 279-280.
• ) Harden RM, Snowden S & Dunn WR. Some educational strategies in curriculum development: the SPICES model, Medical Education. 1984; 18: 284-297.
• ) Musal B, Abacıoğlu H, Dicle O, Akalın E, Sarıoğlu S & Esen A. Faculty development program in Dokuz Eylül University School of Medicine: In the process of curriculum change from traditional to PBL. Medical Education Online. 2002; 7; 2. http://www.med-ed-online.org
• ) Das M, Lanphear JH & Ja’afar R. Faculty evaluation of educational strategies in medical schools. Medical Teacher. 1994; 16(4): 355-361.
• ) Bligh J. Curriculum design revisited. Medical Education. 1999; 33: 82-85.
• ) Yudkowsky R & Tekian A. A model workshop in curriculum development for international medical audiences. Medical Teacher. 1998; 20(3): 258-260.
• ) Tekian A. An application of the SPICES model to the status of medical curricula in the Eastern Mediterranean Region. Medical Teacher. 1997; 19(3): 217.
• ) Leggat PA. Learning experiences in medical education. Medical Teacher. 2000; 22(3): 288-292.