SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ÖĞRETİM ÜYELERİNİN ÖĞRETİM STİLLERİ; İLK SONUÇLAR

Esin Kulaç; Erol Gürpınar; Hasan Hüseyin Uysal

Teaching Styles of Medical Teachers in Suleyman Demirel University Faculty of Medicine; Preliminary Results

Yıl 2012, Cilt: 34 Sayı: 34, 28 - 32, 01.08.2012

Esin Kulaç Erol Gürpınar Hasan Hüseyin Uysal

Öz

Aim: Teaching style is continuous and consistent behaviors adopted by faculty members throughout teaching process. The aim of this study is to reveal the teaching styles of faculty members in Suleyman Demirel University Faculty of Medicine. Material Method: Grasha's Teaching Styles Inventory attached with a questionnaire seeking demographic characteristics of the participants was delivered to all faculty members in 2011. Results: Teaching Styles Inventory was filled out by 82.3% of all faculty members. Of the faculty members; 18.6% were in the first group (expert / formal authority), 40.2% in the second group (expert / formal authority / personal model), 18.6% in the third group (expert / personal model / facilitator), and 22.5% in the fourth group (expert / facilitator / delegator) regarding their teaching styles. Conclusion: Most of the faculty members were found to adopt the teaching style as expert / formal authority / personal model. Our findings are similar to those of relevant studies in the literature. Faculty development programs to improve teaching styles of the teaching staff in favor of better medical education may be beneficial.

Anahtar Kelimeler

Teaching styles, faculty members, Teaching Styles Inventory

Kaynakça

) Harden RM, Crosby J. AMEE Guide No 20: The Good Teacher is More Than A Lecturer-The Twelve Roles Of The Teacher. Medical Teacher 2000: 22(4); 334–347.
) Vatansever K. Öğretim Üyelerinin Öğretme Yönelimlerinin Belirlenmesi: Klinisyen Öğretim Üyeleriyle Niteliksel Bir Çalışma. Tıp Eğitimi Dünyası.29(10)
) Simpson M,Buckman R, Stewart M, Maguire P, Lipkin M,Novack D, Till J. Doctor-patient communication: the Toronto consensus statement. BMJ 1991;303:1385–7.
) Demirbaş M, Yağbasan R. Sosyal Öğrenme Teorisine Dayalı Öğretim Etkinliklerinin, Öğrencilerin Bilimsel Tutumlarının Kalıcılığına Olan Etkisinin İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XVIII (2), 2005, 363–382.
) Vaughn L, Baker R. Teaching In The Medical Setting: Balancing Teaching Styles, Learning Styles and Teaching Methods. Medical Teacher 2001:23(6); 610-12.
) Vaughn L, Del Rey JG, Baker R. Microburst Teaching and Learning. Medical Teacher 2001: 23(1);39–43
) Lütfi Üredi. İlköğretim 1. ve 2. Kademe Öğretmenlerinin Öğretim Stili Tercihlerine Göre Öğretmenlik Mesleğine Ilişkin Algılarının İncelenmesi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlöğretim Anabilim Dalı, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı Doktora Tezi.Tez Danışmanı: Doç.Dr.Yıldız Güven. İstanbul, 2006.
) Grasha, A. F. (2002). The dynamics of one-on-one teaching. College Teaching, 50 (4), 139–146.
) Banu Kolay. Öğretim Stillerinin Farklı Öğrenme Stillerine Sahip 6. Sınıf Öğrencilerinin Fen ve Teknoloji Dersi Başarısı Arasındaki Ilişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Fen Bilgisi Öğretimi Yüksek Lisans Tezi. Tez Danışmanı: Doç.Dr.Salih Ateş. Bolu, 2008.
) Grasha, F.A.“A Matter of Style: The Teacher as Expert, Formal, Authority, Personal Model, Facilitator, and…”, College Teaching, 42, 4, (1994), 8–12.
) Grasha AF. Teaching with Style: A Practical Guide To Enhancing Learning By Understanding Teaching &Learning Styles. Pittsburgh, PA: Alliance Publishers United States of America.1996.
) Squires G. A Framework for Teaching. British Journal of Educational Studies 2004; 52: 342–58.

SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ÖĞRETİM ÜYELERİNİN ÖĞRETİM STİLLERİ; İLK SONUÇLAR

Yıl 2012, Cilt: 34 Sayı: 34, 28 - 32, 01.08.2012

Esin Kulaç Erol Gürpınar Hasan Hüseyin Uysal

Öz

Amaç: Öğretim stili, öğretim üyelerinin öğretim süreci içinde sergiledikleri davranışlarında gösterdikleri süreklilik ve tutarlılıktır. Bu çalışmada Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi öğretim üyelerinin öğretim stillerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: 2011 yılında, öğretim üyelerine sosyodemografik bilgiler ve Grasha’nın öğretim stilleri ölçeğinin yer aldığı bir veri formu uygulanmıştır. Bulgular: Öğretim stili ölçeği öğretim üyelerinin % 82.3'ü tarafından doldurulmuştur. Öğretim stillerine göre öğretim üyelerinin %18.6’sı birinci grupta (uzman/otoriter), %40.2’si ikinci grupta (uzman/otoriter/kişisel model), %18.6’sı üçüncü grupta (uzman/kişisel model/kolaylaştırıcı) ve %22.5’i dördüncü grupta (uzman/kolaylaştırıcı/temsilci) yer almaktadır. Sonuç: Sonuçlar benzer çalışmalar ile uyumludur. Öğretim stillerinin geliştirilmesi için eğitici gelişim programları düzenlemek yararlı olabilir.

Anahtar Kelimeler

Öğretim stilleri, öğretim üyeleri, Grasha öğretim stili ölçeği

Kaynakça

) Harden RM, Crosby J. AMEE Guide No 20: The Good Teacher is More Than A Lecturer-The Twelve Roles Of The Teacher. Medical Teacher 2000: 22(4); 334–347.
) Vatansever K. Öğretim Üyelerinin Öğretme Yönelimlerinin Belirlenmesi: Klinisyen Öğretim Üyeleriyle Niteliksel Bir Çalışma. Tıp Eğitimi Dünyası.29(10)
) Simpson M,Buckman R, Stewart M, Maguire P, Lipkin M,Novack D, Till J. Doctor-patient communication: the Toronto consensus statement. BMJ 1991;303:1385–7.
) Demirbaş M, Yağbasan R. Sosyal Öğrenme Teorisine Dayalı Öğretim Etkinliklerinin, Öğrencilerin Bilimsel Tutumlarının Kalıcılığına Olan Etkisinin İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XVIII (2), 2005, 363–382.
) Vaughn L, Baker R. Teaching In The Medical Setting: Balancing Teaching Styles, Learning Styles and Teaching Methods. Medical Teacher 2001:23(6); 610-12.
) Vaughn L, Del Rey JG, Baker R. Microburst Teaching and Learning. Medical Teacher 2001: 23(1);39–43
) Lütfi Üredi. İlköğretim 1. ve 2. Kademe Öğretmenlerinin Öğretim Stili Tercihlerine Göre Öğretmenlik Mesleğine Ilişkin Algılarının İncelenmesi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlöğretim Anabilim Dalı, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı Doktora Tezi.Tez Danışmanı: Doç.Dr.Yıldız Güven. İstanbul, 2006.
) Grasha, A. F. (2002). The dynamics of one-on-one teaching. College Teaching, 50 (4), 139–146.
) Banu Kolay. Öğretim Stillerinin Farklı Öğrenme Stillerine Sahip 6. Sınıf Öğrencilerinin Fen ve Teknoloji Dersi Başarısı Arasındaki Ilişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Fen Bilgisi Öğretimi Yüksek Lisans Tezi. Tez Danışmanı: Doç.Dr.Salih Ateş. Bolu, 2008.
) Grasha, F.A.“A Matter of Style: The Teacher as Expert, Formal, Authority, Personal Model, Facilitator, and…”, College Teaching, 42, 4, (1994), 8–12.
) Grasha AF. Teaching with Style: A Practical Guide To Enhancing Learning By Understanding Teaching &Learning Styles. Pittsburgh, PA: Alliance Publishers United States of America.1996.
) Squires G. A Framework for Teaching. British Journal of Educational Studies 2004; 52: 342–58.

Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Orjinal Araştırma
Yazarlar	Esin Kulaç Bu kişi benim Erol Gürpınar Bu kişi benim Hasan Hüseyin Uysal Bu kişi benim
Yayımlanma Tarihi	1 Ağustos 2012
Gönderilme Tarihi	5 Eylül 2015
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2012 Cilt: 34 Sayı: 34

Kaynak Göster

Vancouver	Kulaç E, Gürpınar E, Uysal HH. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ÖĞRETİM ÜYELERİNİN ÖĞRETİM STİLLERİ; İLK SONUÇLAR. TED. 2012;34(34):28-32.