Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Analysis of Medical School Term 1-2-3 Students' Communication and Empathy Skills

Yıl 2020, Cilt: 19 Sayı: 58, 42 - 53, 30.08.2020
https://doi.org/10.25282/ted.647207

Öz

Bacground and Aim: A physician performs between 160.000-300.000 interviews during his/her career, making medical interview the most commonly performed procedure in clinical medicine. Therefore, communication and empathy are important clinical skills that are desired and need to be improved when interviewing patients. When considered from the physician candidates' perspective, communication and empathy are the basic clinical skills that can be taught and learned. The aim of this study is to evaluate physician candidates' pre-clinical communication and empathy skills and to examine them in terms of demographic variables. It is thought that findings obtained in this sense may be in the nature of needs analysis in terms of medical education curriculum.

Methods: Universe of this descriptive research consisted of Term 1-2 and 3 students of Faculty of Medicine of a foundation university located in Ankara in academic year 2017-2018, and it was completed with 90 students agreeing to participate. Personal Information Form, Communication Skills Inventory developed by Ersanlı and Balcı, and Empathy Skill Scale B-Form developed by Dökmen were used for data collection. 

Results: 61.1% of students were female, 53.3% were graduated from Anatolian High School, 93.3% mostly spent their lives in Urban areas/environment, 70% lived at home with their family, 86.7% had a nuclear family. While students' total communication skill score was slightly above the medium-level, total empathy skill score remained below the medium-level. It was also determined that mean communication and empathy skill score of females was higher than that of males. 

Conclusions: Physicians' ability to communicate effectively with patients will help them make an earlier and more accurate diagnosis, reduce the patient's anxiety and increase their compliance and satisfaction during the treatment process. At this point, medical education curriculum should have the content and quality that will enable physician candidates to notice this interaction at an early stage.

Kaynakça

  • 1. Cüceloğlu D. İletişim ve Algılama, Yeniden İnsan İnsana, Remzi Kitabevi, 34. Basım, İstanbul. 2005.
  • 2. Korkut F. Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi. 2005; 28:143-149.
  • 3. Rider EA, Hinrichs MM, Lown BA. A model for communication skills assessment across the undergraduate curriculum. Med Teach. 2006; 28: e127-134. 10.1080/01421590600726540.
  • 4. Hojat M, Gonnella JS, Nasca TJ, Mangione S, Vergare M, Magee M. Physician empathy: definition, components, measurement, and relationship to gender and specialty. Am J Psychiatry. 2002; 159(9):1563-1569.
  • 5. Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Ulusal Çekirdek Eğitim Programı. Erişim Adresi: [http://tip.baskent.edu.tr/kw/upload/600/dosyalar/egitim/Ulusal_CEP.pdf?birim=600&menu_id=16]. Erişim Tarihi: [19.04.2018]
  • 6. Hojat M. Empathy in patient care: Antecedents, development, measurement, and outcomes. New York: Springer. 2007.
  • 7. Dökmen Ü. Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 1988; 21:155-190.
  • 8. Winefield HR, Chur-Hansen A. Evaluating the out-come of communication skill teaching for entry-levelmedical students: does knowledge of empathy in-crease? Med Educ. 2000; 34:90-94.
  • 9. Ersanlı K, Balcı S. İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 1998; 2(10):7-12.
  • 10. Kadıoğlu S, Ögenler O, Kadıoğlu F, Okuyaz S. Klinik Eğitimin Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Empati Düzeyine Etkisi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2011; 18(1):33-37.
  • 11. Yiğitbaş Ç, Deveci SE, Açık Y, Ozan AT, Oğuzöncül AF. Sağlık eğitimi alan bir grup öğrencinin empatik eğilim ve becerisi. SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013; 4(1):7-13.
  • 12. Şen HT, Yılmaz FT, Ünüvar ÖP, Demirkaya F. Birinci basamak sağlık hizmetlerinde görev yapan sağlık çalışanlarının empatik beceri düzeyleri. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2012; 3:6-12.
  • 13. Baykan Z, Naçar M. Tıp Eğitiminde Örtük Müfredat Öğrencilerin Empati Düzeylerini Etkilemekte Midir? Boylamsal Bir Çalışma. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2017; 10(2):775-784.
  • 14. Yeniçeri NE, Yıldız E, Seydaoğulları A, Güleç S, Çetin Sakallı E, Baldemir E. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinde duygusal zeka ve empati ilişkisi. Türk Aile Hekimliği Dergisi. 2015; 19:99-107.
  • 15. Gönüllü İ, Erden Ş, Gökmen D. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İlk Beş Dönem Öğrencilerinin Empati Düzeyinin Değerlendirilmesi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 2017; 7(3):651-656.
  • 16. Spencer J. Decline in empathy in medical education: How can we stop the rot? Med Educ., 2004; 38:916–920.
  • 17. Hojat M, Vergare MJ, Maxwell K, et al. The devil is in the third year: A longitudinal study of erosion in empathy in medical school. Acad Med. 2009; 84:1182–1191.
  • 18. Spıro H. Commentary: The practice of empathy. Acad Med. 2009; 84(9):1177–9.
  • 19. Akgün R, Çetin H. Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Ve Empati Düzeylerinin Belirlenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2018; 7(3):103-117
  • 20. Kataoka H, Koide N, Ochi K, Hojat M, Gonnella JS. Measurement of empathy among Japanese medical students: Psychometrics and score differences by gender and level of medical education. Acad Med. 2009; 84:1192–1197.
  • 21. Cooper MC. Gilligan’s different voice: A perspective for nursing. Journal of Professional Nursing. 1989; 5(1):10-16.
  • 22. Dinç L. Bakım kavramı ve ahlaki boyutu. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi. 2010; 17(2):74-82.
  • 23. Bingöl G, Demir A. Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri. Göztepe Tıp Dergisi. 2011; 26:152-59.
  • 24. Acar MC, Apak H. Sosyal Hizmet Bölümü Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri İle Özgecilik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi. 2017; 28(1):93-112.
  • 25. Karaca A, Açıkgöz F, Akkuş D. Eğitim ile empatik beceri ve empatik eğilim geliştirilebilir mi? Bir sağlık yüksekokulu örneği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013; 4(3):118-122.
  • 26. Hannah A, Millichamp J, Ayers KM. A communication skills course for undergraduate dental students. J Dent Educ. 2004; 68(9):970–977.

Tıp Fakültesi Dönem 1-2-3 Öğrencilerinin İletişim ve Empati Becerilerinin Analizi

Yıl 2020, Cilt: 19 Sayı: 58, 42 - 53, 30.08.2020
https://doi.org/10.25282/ted.647207

Öz

Giriş: Bir hekim, bir ömür boyu süren kariyeri süresince 160.000 ile 300.000 görüşme gerçekleştirmekte ve tıbbi görüşmeyi klinik tıpta en sık uygulanan prosedür haline getirmektedir. Bu nedenle iletişim ve empati, hastalarla görüşme yaparken istenilen ve geliştirilmesi gereken önemli bir klinik beceridir. Hekim adayları açısından düşünüldüğünde ise iletişim ve empati, öğretilip öğrenilebilen temel bir klinik beceridir. Bu çalışmada amacımız, hekim adaylarının klinik öncesi iletişim ve empati becerilerinin değerlendirilmesi ve demografik değişkenler açısından incelenmesidir. Bu anlamda elde edilen bulguların tıp eğitimi müfredatı açısından ihtiyaç analizi niteliğinde olabileceği düşünülmektedir.

Gereç ve Yöntem: Bu araştırma, tanımlayıcı nitelikte olup, evrenini 2017-2018 öğretim yılında Ankara il merkezinde bulunan bir Vakıf Üniversitesinin Tıp Fakültesi Dönem 1, 2 ve 3 öğrencileri oluşturmuş ve çalışmaya katılmayı kabul eden 90 öğrenci ile tamamlanmıştır. Verilerin toplanmasında; Kişisel Bilgi Formu, Ersanlı ve Balcı tarafından geliştirilen İletişim Becerileri Envanteri ve Dökmen tarafından geliştirilen Empati Beceri Ölçeği B-Formu kullanılmıştır.

Bulgular: Öğrencilerin % 61,1’i kadın, % 53,3’ü Anadolu Lisesi mezunu, % 93,3’ü çoğunlukla yaşamını il ortamında geçirmiş, % 70’i evde ailesi ile birlikte yaşamakta, % 86,7’si çekirdek aile yapısına sahiptir. Öğrencilerin iletişim beceri toplam puanı, orta düzeyin biraz üzerindeyken; empati beceri toplam puanı ise orta düzeyin altında kalmıştır. Ayrıca kadınların iletişim ve empati beceri puan ortalamasının erkeklere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

Sonuç: Hekimlerin hastaları ile etkin iletişim kurabilmesi; hekimlerin daha erken ve daha doğru tanı koymasına yardımcı olacak, hastanın kaygısını azaltıp tedavi sürecinde uyumunu ve memnuniyetini artıracaktır. Bu noktada tıp eğitimi müfredatının, söz konusu etkileşimin hekim adaylarında erken dönemde fark edilmesini sağlayacak içerik ve nitelikte olması gerekmektedir.

Kaynakça

  • 1. Cüceloğlu D. İletişim ve Algılama, Yeniden İnsan İnsana, Remzi Kitabevi, 34. Basım, İstanbul. 2005.
  • 2. Korkut F. Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi. 2005; 28:143-149.
  • 3. Rider EA, Hinrichs MM, Lown BA. A model for communication skills assessment across the undergraduate curriculum. Med Teach. 2006; 28: e127-134. 10.1080/01421590600726540.
  • 4. Hojat M, Gonnella JS, Nasca TJ, Mangione S, Vergare M, Magee M. Physician empathy: definition, components, measurement, and relationship to gender and specialty. Am J Psychiatry. 2002; 159(9):1563-1569.
  • 5. Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Ulusal Çekirdek Eğitim Programı. Erişim Adresi: [http://tip.baskent.edu.tr/kw/upload/600/dosyalar/egitim/Ulusal_CEP.pdf?birim=600&menu_id=16]. Erişim Tarihi: [19.04.2018]
  • 6. Hojat M. Empathy in patient care: Antecedents, development, measurement, and outcomes. New York: Springer. 2007.
  • 7. Dökmen Ü. Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 1988; 21:155-190.
  • 8. Winefield HR, Chur-Hansen A. Evaluating the out-come of communication skill teaching for entry-levelmedical students: does knowledge of empathy in-crease? Med Educ. 2000; 34:90-94.
  • 9. Ersanlı K, Balcı S. İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 1998; 2(10):7-12.
  • 10. Kadıoğlu S, Ögenler O, Kadıoğlu F, Okuyaz S. Klinik Eğitimin Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Empati Düzeyine Etkisi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2011; 18(1):33-37.
  • 11. Yiğitbaş Ç, Deveci SE, Açık Y, Ozan AT, Oğuzöncül AF. Sağlık eğitimi alan bir grup öğrencinin empatik eğilim ve becerisi. SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013; 4(1):7-13.
  • 12. Şen HT, Yılmaz FT, Ünüvar ÖP, Demirkaya F. Birinci basamak sağlık hizmetlerinde görev yapan sağlık çalışanlarının empatik beceri düzeyleri. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2012; 3:6-12.
  • 13. Baykan Z, Naçar M. Tıp Eğitiminde Örtük Müfredat Öğrencilerin Empati Düzeylerini Etkilemekte Midir? Boylamsal Bir Çalışma. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2017; 10(2):775-784.
  • 14. Yeniçeri NE, Yıldız E, Seydaoğulları A, Güleç S, Çetin Sakallı E, Baldemir E. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinde duygusal zeka ve empati ilişkisi. Türk Aile Hekimliği Dergisi. 2015; 19:99-107.
  • 15. Gönüllü İ, Erden Ş, Gökmen D. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İlk Beş Dönem Öğrencilerinin Empati Düzeyinin Değerlendirilmesi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 2017; 7(3):651-656.
  • 16. Spencer J. Decline in empathy in medical education: How can we stop the rot? Med Educ., 2004; 38:916–920.
  • 17. Hojat M, Vergare MJ, Maxwell K, et al. The devil is in the third year: A longitudinal study of erosion in empathy in medical school. Acad Med. 2009; 84:1182–1191.
  • 18. Spıro H. Commentary: The practice of empathy. Acad Med. 2009; 84(9):1177–9.
  • 19. Akgün R, Çetin H. Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Ve Empati Düzeylerinin Belirlenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2018; 7(3):103-117
  • 20. Kataoka H, Koide N, Ochi K, Hojat M, Gonnella JS. Measurement of empathy among Japanese medical students: Psychometrics and score differences by gender and level of medical education. Acad Med. 2009; 84:1192–1197.
  • 21. Cooper MC. Gilligan’s different voice: A perspective for nursing. Journal of Professional Nursing. 1989; 5(1):10-16.
  • 22. Dinç L. Bakım kavramı ve ahlaki boyutu. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi. 2010; 17(2):74-82.
  • 23. Bingöl G, Demir A. Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri. Göztepe Tıp Dergisi. 2011; 26:152-59.
  • 24. Acar MC, Apak H. Sosyal Hizmet Bölümü Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri İle Özgecilik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi. 2017; 28(1):93-112.
  • 25. Karaca A, Açıkgöz F, Akkuş D. Eğitim ile empatik beceri ve empatik eğilim geliştirilebilir mi? Bir sağlık yüksekokulu örneği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013; 4(3):118-122.
  • 26. Hannah A, Millichamp J, Ayers KM. A communication skills course for undergraduate dental students. J Dent Educ. 2004; 68(9):970–977.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Orjinal Araştırma
Yazarlar

Seyhan Demir Karabulut 0000-0001-5473-573X

Hatice Yağmur Zengin 0000-0002-9855-2449

Rifat Vedat Yıldırım Bu kişi benim 0000-0001-8982-7239

Zerrin Yılmaz Çelik Bu kişi benim 0000-0001-9158-220X

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2020
Gönderilme Tarihi 15 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 19 Sayı: 58

Kaynak Göster

Vancouver Demir Karabulut S, Zengin HY, Yıldırım RV, Yılmaz Çelik Z. Tıp Fakültesi Dönem 1-2-3 Öğrencilerinin İletişim ve Empati Becerilerinin Analizi. TED. 2020;19(58):42-53.