Examining Acculturation Attitudes and Social Identity Perceptions of Turkish Migrants In Iran

Yıl 2022, Cilt: 1 Sayı: 1, 33 - 58, 30.06.2022

Zehra Genç

Öz

The purpose of this research is to determine what the acculturation attitudes and social identity perceptions of Turkish immigrants in Iran
are, and how they are shaped. Also as well as to identify the adaptation problems that arise due to this situation. In the context of research method, it is to present a precedent study that can be applied to individuals who migrate to various countries. In response to the research question of whether there is a
relationship between acculturation attitude and social identity perception this study is built on the main hypothesis that there is a multilayered and reciprocal
interaction that social identity perception forms through acculturation attitudes. The sample of the research is the Turkish immigrants in Iran in 2016; The sample is 192 people, all of whom are Turkish, who live in 17 different neighborhoods in Tehran, the capital city of Iran. They were randomly selected and filled in a questionnaire that was administered face-to-face. The research consists of two sections. For The first section, a 3-part questionnaire prepared by the researcher in line with certain scales was applied to the participants and SPSS package program was used to perform statistical analysis on the collected data. The first part consists of questions about demographic characteristics and the current socio-economic and socio-cultural environment. In the second part, the acculturation attitudes of the participants were measured by the acculturation attitude scale consisting of 9 items. In the third part, social identity perceptions of the participants were measured. In the conclusion and discussion sections, the inferences made for all sections in line with the data were analyzed as a related whole. It has been determined that demographic factors are effective on the perception of social identity and acculturation attitudes through some positive and negative correlational relationships. As a result of this research, various suggestions are also made for adaptation problems leading to segregation or assimilation in the continuing process.

Anahtar Kelimeler

Turkish immigrants in Iran, migration, acculturation attitude, integration, assimilation, disintegration, social identity perception

İran’daki Türk Göçmenlerin Kültürleşme Tutumları ve Sosyal Kimlik Algıları Üzerine Bir Araştırma

Öz

Bu araştırma; İran’daki Türk göçmenlerin kültürleşme tutumlarının ve sosyal kimlik algılarının ne olduğunu, hangi değişkenlere bağlı olarak nasıl
şekillendiğini; ortaya çıkan uyum sorunlarını “ölçek analizi” aracılığıyla ortaya koyarak araştırma tekniği bağlamında başka ülkelere göç eden bireylere de uygulanabilecek ve göçmen vatandaşların uyum sorunlarının henüz iptida aşamasındayken çözümüne yönelik bir emsal çalışma ortaya koymak amacıyla
yapılmıştır. Bu çalışma: kültürleşme tutumu ve sosyal kimlik algısı arasında bir ilişki mevcut mudur araştırma sorusuna cevap olarak; çok katmanlı ve karşılıklı bir etkileşimin var olduğu ve sosyal kimlik algısının kültürleşme tutumu doğrultusunda şekillendiği ana hipotezi üzerine inşa edilmiştir. Araştırmanın evreni 2016 yılında İran’daki Türk göçmenler; örneklemi ise İran’ın başkenti Tahran’da 17 farklı mahallede yaşayan kartopu örnekleme yöntemiyle seçilerek yüz yüze anket uygulanan, tamamı Türk olan 192 kişidir. Araştırma iki kısımdan oluşmaktadır. İlk Kısım için araştırma muhtevasına dâhil edilen kişilere belirli ölçekler doğrultusunda 3 bölümlük bir anket uygulanmıştır ve toplanan veriler üzerinde istatistiksel çözümlemelerin yapılabilmesi için SPSS paket programı kullanılmıştır. İlk bölüm demografik özellikler ve mevcut sosyoekonomik sosyokültürel çevreye ilişkin sorulardan oluşmaktadır. İkinci bölümde katılımcıların kültürleşme tutumları 9 maddeden oluşan kültürleşme tutum ölçeği ile ölçülmüştür. Üçüncü bölümde katılımcıların sosyal kimlik algıları ölçülmüştür. Sonuç/Tartışma bölümünde ise tüm bölümler için, veriler doğrultusunda, yapılan çıkarımlar ilişkili bir bütün halinde analiz edilmiştir. Demografik unsurların birtakım pozitif ve negatif korelasyonel ilişkiler ile sosyal kimlik algısı ve kültürleşme tutumları üzerinde etkili olduğu saptanmıştır. Araştırma sonucunda, idame eden süreçte ayrışma yahut asimilasyona varan uyum problemlerine yönelik çeşitli önerilere de yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Göç, İran’daki Türk göçmenler, kültürleşme tutumu, entegrasyon, asimilasyon, ayrışma, sosyal kimlik algısı

Kaynakça

• Ahmedi, H. (2007). Huviyeti ictimai. Naşrney Yayınları.Tahran
• Akıncı, B., Nergiz, A. & Gedik, E. (2015). Uyum süreci üzerine bir değerlendirme: Göç ve toplumsal kabul. Göç Araştırmaları Dergisi, (2), 58-83.
• Aksoy, Z. (2012). Uluslararası göç ve kültürlerarası İletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20): 292-303 https://doi.org/10.19059/mukaddime.481846
• Ameri, S. ve Alireza S. (2010). Esyab şenas farhang der İran. Adareh Yayınları.
• Arduş, H. ve Cevad, M. (2009). Torkiye ve Tork der yek negah. Huda Yayınları.
• Berry J. W. (1980). Acculturation as varieties of adaptation. In A.M. Padilla (Ed.), Acculturation: Theory, models, and some new findings (pp. 9-2). Westview.
• Demir, E. (2008). Göç ve sosyo-kültürel değişim [Yüksek Lisans Tez No: 228140]. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Demirtaş, H. A. (2003). Sosyal kimlik kuramı, temel kavram ve varsayımlar. İletişim Araştırmaları Dergisi,1(1), 123-144.
• Gülnar, B. & Balcı, Ş. (2010). Televizyon izleme motivasyonları ve kültürleşme: Yabancı uyruklu üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (28), 447-483.
• Gülnar, B. (2011). Yabancı öğrencilerde kültürleşme ve medya Kullanımı. Global Media Journal, 2(3), 51-68.
• Gülnar, B. ve Balcı, Ş. (2010). Yeni medya ve kültürleşen toplum. Literatürk Academia, 1(1), 120-125. Herisiyan, M. (2016). Farhange Torki der İran. Tebriz Yayınları.
• İçduygu A., Erder, S., ve Gençkaya, Ö. (2014). Türkiye’nin uluslararası göç politikaları: Ulus devlet oluşumundan ulus-ötesi dönüşümlere. Tübitak MiReKoç Proje Raporları.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2014). Kültürleşme ve aile ilişkileri. Türk Psikoloji Yazıları, 17(34), ss. 120- 127.
• Koydemir, S. ve Schütz, A. (2014). Almanya’daki Türk göçmenlerde yaşam doyumu: Kültürel kimlik ve benlik kurgularının rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42).
• Madran, H. (2012). Sosyal kimlik ve ayrımcılık. Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Nefisi, M. ve Nemazin, M. (2014). Torkiye Heşt. Hurşit Yayınları.
• Öztok Akay, A. A. (2012). Girit kökenli mübadil kadınlar üzerine sosyal antropolojik bir araştırma [Yüksek Lisans Tez No: 312504]. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Saferi, M. ve Ruhan, M. (2014). Farhangpezeri. 2(3),48. Vezir Yayınları.
• Sözen, E, (1991). Sosyal kimlik kavramının sosyolojik ve sosyal psikolojik bir incelemesi. (Sosyoloji Konferansları Proceedings) Istanbul Journal of Sociological Studies, (23), 93-108.
• Şahin, B. (2010). Almanya’daki Türk göçmenlerin sosyal entegrasyonunun kuşaklararası karşılaştırması: Kültürleşme. Bilig, 55: 103- 134.
• Yılmaz, A. (2014). Uluslararası göç: Çeşitleri, nedenleri ve etkileri. Türk Araştırmaları Uluslararası Türk veya Türk dilleri, Edebiyatı ve Tarihi Dergisi, 9(2), 1685-1704. http://dx. doi.org/10.7827/TurkishStudies.6274.