Öz
Hüsn ü Aşk masnavi, considered as the most important work of Şeyh Galib, is fertile in terms of individuals. This work referring to people of sufism the process to porfect man in terms of subject matter, although it is allegorical the effects in the plot, change and transformation of the heroes is similar to individuals in novel type. Indıvıduals in novel type, generally examines under the names protagonist, antagonist, norms, fon, intrigue, center, flat, round according their features. It is played sâlik, mürşit, God and ego allegorically in Hüsn ü Aşk that a sufistic masnavi. The purpose of this study is to investigate and assay individuals in Hüsn ü Aşk.
Anahtar Kelimeler
Hüsn ü Aşk protagonist person antagonist person norm person fon person.
Kaynakça
- AKTAŞ, Ş. (1983). Roman Olarak Hüsn ü Aşk. Türk Dünyası Araştırmaları, 27, s. 94-108.
- AKTAŞ, Ş. (2005). Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
- CEBELİOĞLU, E. (2009). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. İstanbul: Ağaç Kitapevi Yayınları.
- ECE, S. (1996). Tahkiye Açısından Haşimî’nin Mihr ü Vefa Mesnevisi (Transkripsiyonlu Metinİnceleme). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- ECE, S. (2012). Hüsnüne Aşk Olsun, Erzurum: Fenomen Yayıncılık.
- EREN, A. (2010). Hüsn ü Aşk Tasvirlerinde Gül. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi The Journal of International Social Research, Volume 3 / 11 Spring 2010.
- GOLDMANN, L. (2005). Roman Sosyolojisi (çev. Ayberk Erkay), Ankara: Birleşik Yayınevi.
- GÖLPINARLI, A. (1971). Şeyh Galib Divanı’ndan Seçmeler.1000 Temel Eser, MEB Yay. İstanbul.
- HOLBROOK, V. (1999). Alegorinin Ölümü, Hüsn ü Aşk’ın Özgünlüğü. Osmanlı Divan Şiiri Üzerine Metinler. (haz. Mehmet Kalpaklı) s449, İstanbul: Yapıkıredi Yayınları.
- İÇLİ, A. (2010). Hüsn ü Aşk Mesnevisinde Dramatik Aksiyonu Oluşturan Değerler Üzerine Bir İnceleme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 20, Sayı: 2, Sayfa: 57-78.
- İPEKTEN, H. (2005). Eski Türk Edebiyatı, Nazım Şekilleri ve Aruz. İstanbul: Dergâh Yayınları. KUNDERA, M. (2005). Roman Sanatı (çev. Aysel Bora). İstanbul: Can Yayınları.
- KURNAZ, C. (2004). Eski Türk Edebiyatı. Ankara: Gazi Kitabevi.
- LUKACS, G. (2007). Roman Kuram (çev. Cem Soydemir). İstanbul: Metis Yayınları.
- MENGİ, M. (2003). Eski Türk Edebiyatı Tarihi. Ankara: Akçağ Yayınları.
- SADIK, M. (2000). Hüsn ü Aşk Şeyh Galip (Nesir Çevirisi). Ankara: Yenik Kuşak Kitabevi.
- STEVICK, P. (2004). Roman Teorisi (çev. Sevim Kantarcıoğlu). Ankara: Akçağ Yayınevi.
- Şeyh Galib (2011). Hüsn ü Aşk (Metin, Düzyazıya Çeviri, Notlar ve Açıklamalar) haz. Muhammet Nur Doğan, İstanbul: Yelkenli Yayınevi.
- TEKİN, M. (2008). Roman Sanatı 1(Roman Unsurları). İstanbul: Ötüken Neşriyat.
- UÇ, H. (2006). Roman Eleştiri Terimleri. Ankara: Bizim Büro Basımevi.
- ULUDAĞ, S. (2001). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Öz
Şeyh Galib’in en önemli eseri olarak kabul edilen Hüsn ü Aşk mesnevisi, şahıslar açısından zengindir. İşlediği konu itibariyle tasavvuf ehlinin İnsan-ı Kâmil mertebesine ulaşma sürecine değinen bu eser, alegorik olmasına karşın kahramanların olay örgüsü içerisinde etkileri, değişim ve dönüşümleri roman türündeki şahıslarla benzerlik gösterir. Roman türünde şahıslar, özelliklerine göre genellikle protagonist, antagonist, norm, fon, entrik, eksen, düz, yuvarlak gibi adlar altında incelenir. Tasavvufi bir mesnevi olan Hüsn ü Aşk’ta sâlik, mürşit, Allah ve nefis alegorik olarak şahıslar üzerinde canlandırılır. Bu çalışmanın amacı, Hüsn ü Aşk mesnevisindeki şahısları tahlil edip incelemektir.
Anahtar Kelimeler
Hüsn ü Aşk protagonist şahıs antagonist şahıs norm şahıs fon şahıs.
Kaynakça
- AKTAŞ, Ş. (1983). Roman Olarak Hüsn ü Aşk. Türk Dünyası Araştırmaları, 27, s. 94-108.
- AKTAŞ, Ş. (2005). Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
- CEBELİOĞLU, E. (2009). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. İstanbul: Ağaç Kitapevi Yayınları.
- ECE, S. (1996). Tahkiye Açısından Haşimî’nin Mihr ü Vefa Mesnevisi (Transkripsiyonlu Metinİnceleme). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- ECE, S. (2012). Hüsnüne Aşk Olsun, Erzurum: Fenomen Yayıncılık.
- EREN, A. (2010). Hüsn ü Aşk Tasvirlerinde Gül. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi The Journal of International Social Research, Volume 3 / 11 Spring 2010.
- GOLDMANN, L. (2005). Roman Sosyolojisi (çev. Ayberk Erkay), Ankara: Birleşik Yayınevi.
- GÖLPINARLI, A. (1971). Şeyh Galib Divanı’ndan Seçmeler.1000 Temel Eser, MEB Yay. İstanbul.
- HOLBROOK, V. (1999). Alegorinin Ölümü, Hüsn ü Aşk’ın Özgünlüğü. Osmanlı Divan Şiiri Üzerine Metinler. (haz. Mehmet Kalpaklı) s449, İstanbul: Yapıkıredi Yayınları.
- İÇLİ, A. (2010). Hüsn ü Aşk Mesnevisinde Dramatik Aksiyonu Oluşturan Değerler Üzerine Bir İnceleme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 20, Sayı: 2, Sayfa: 57-78.
- İPEKTEN, H. (2005). Eski Türk Edebiyatı, Nazım Şekilleri ve Aruz. İstanbul: Dergâh Yayınları. KUNDERA, M. (2005). Roman Sanatı (çev. Aysel Bora). İstanbul: Can Yayınları.
- KURNAZ, C. (2004). Eski Türk Edebiyatı. Ankara: Gazi Kitabevi.
- LUKACS, G. (2007). Roman Kuram (çev. Cem Soydemir). İstanbul: Metis Yayınları.
- MENGİ, M. (2003). Eski Türk Edebiyatı Tarihi. Ankara: Akçağ Yayınları.
- SADIK, M. (2000). Hüsn ü Aşk Şeyh Galip (Nesir Çevirisi). Ankara: Yenik Kuşak Kitabevi.
- STEVICK, P. (2004). Roman Teorisi (çev. Sevim Kantarcıoğlu). Ankara: Akçağ Yayınevi.
- Şeyh Galib (2011). Hüsn ü Aşk (Metin, Düzyazıya Çeviri, Notlar ve Açıklamalar) haz. Muhammet Nur Doğan, İstanbul: Yelkenli Yayınevi.
- TEKİN, M. (2008). Roman Sanatı 1(Roman Unsurları). İstanbul: Ötüken Neşriyat.
- UÇ, H. (2006). Roman Eleştiri Terimleri. Ankara: Bizim Büro Basımevi.
- ULUDAĞ, S. (2001). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Nisan 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 2 Sayı: 4 |
