İLKOKUL VE ORTAOKULA DEVAM EDEN GÖÇMEN ÇOCUKLARIN EĞİTİM SORUNLARINA YÖNELİK OKUL YÖNETİCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 4, 1799 - 1831, 15.12.2020

Serkan Koşar Fatih Aslan

Öz

Bu çalışmanın amacı, Ankara’da ilkokul ve ortaokul düzeyindeki göçmen çocukların eğitim sürecinde karşılaştıkları eğitim sorunlarına yönelik, okul yöneticilerinin görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi ve fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Katılımcıların tespitinde seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden amaçlı örnekleme tekniklerinden maksimum çeşitlilik ve ölçüt örneklemesi kullanılmıştır. Araştırma verilerini toplamak için Ankara ili merkez ilçelerine bağlı okullarda görev yapan 35 okul yöneticisine 2018-2019 eğitim-öğretim güz döneminde görüşme formu uygulanmıştır. Katılımcıların göçmen öğrencilerin sorunlarına ilişkin görüşlerinin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Görüşme metinlerinin analizinde uygun tema, kategori ve kodlamalar kavramsal çerçeveye bağlı kalınarak tablolar ile ortaya konmuştur. Göçmen öğrencilerin dil-iletişim problemleri, aile yapılarının farklı, karmaşık ve kalabalık olması, sokak hayatına bağımlı olunması, göçmen öğrencilerin aralarındaki geçimsizlikler, kültür farklılığına bağlı uyumsuzluk, psikolojik durumları, maddi imkânsızlıkları, kalabalık nüfus, çocuk işçiliği, ailenin ilgisiz ve eğitimsiz olması, beslenme, barınma, sağlık ve temizlik sorunları, öğrencilerin okula yardım alabilmek için gönderilmesi, Türk eğitim sistemine uyumda güçlük, aidiyet duygusunun olmayışı, savaş travmasından çıkamamış olmaları tespit edilen temel sorunlar arasında yer almaktadır. Göçmen öğrencilerin uyum programına dahil edilmeleri, travma nedeniyle psikolojisi bozulan aile ve çocuklara rehabilitasyon desteği sağlanması, çocuk işçiliğinin önüne geçilerek temel ihtiyaçların karşılanmasının sağlanması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

İlkokul, ortaokul, göç, göçmen

Kaynakça

• Adaman, F. ve Keyder, Ç. (2007). Türkiye’de büyük kentlerin gecekondu ve çöküntü mahallelerinde yaşanan yoksulluk ve sosyal dışlanma. http://ec.europa.eu/employment_ social/social_inclusion/docs/2006/study_turkey_tr.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Akkayan, T. (1979). Göç ve değişme. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.
• Aksu, H. ve Sevil, Ü. (2010). Göç ve kadın sağlığı. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2(3), 134-139.
• Ankara Kalkınma Ajansı. (2014). Ankara göç analizi, araştırma Serisi 5. http://www.ankaraka.org.tr/archive/files/yayinlar/Ankara Goc Analizi.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Bayraklı, C. (2007). Dış göçün sosyo ekonomik etkileri: Görece Göçmen Konutları'nda (İzmir) yaşayan Bulgaristan göçmenleri örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Berg, A. H., Combs, T. P., Du, X., Brownlee, M., & Scherer, P. E. (2001). The adipocyte secreted protein acrp30 enhances hepatic insulin action. Nature medicine, 7(8), 947. Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği Türkiye Temsilciliği (1998). Dünya mültecilerinin durumu, bir insanlık sorunu, Ankara: Numune.
• Bozan, İ. (2014). Türkiye'de iç göç hareketleri ve göçün eğitim üzerindeki etkisi: Bir durum çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Antalya: Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.