BibTex RIS Kaynak Göster

SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 0 - , 27.02.2016

Öz

Günümüzde İslâm dünyası, bin dört yüz yıllık tarihinin en karanlık dönemini yaşamaktadır. Gelinen noktada, huzur ve selamet anlamına gelen İslâm adı, yüzyıllar süren bir maceranın sonunda artık terör ile beraber anılan bir kelime haline dönüşmüştür. Bu dönüşümde, akla, mantığa, bilime değer vermeyen, sanata ve kültüre düşman bir anlayış etkili olmuştur. Bu çalışma, İslâm’ın ilk yıllarından itibaren ortaya çıkan Selefi İslâm anlayışının nasıl ortaya çıktığını, bu anlayışın kollarını, bunların hangi aşamalardan geçerek günümüze ulaştığını, felsefi altyapısını ve Selefiliğin yalnızca Vahhabilik’ten ibaret olmadığını anlatmaktadır.

Kaynakça

  • Abdülhamid, İ. (1995). “Eş‘arî, Ebü’l-Hasan”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 11, ss. 444-447.
  • Ahmet b. Hanbel. (1977). er-Raddu Ale’l-Cehmiyye ve’z-Zenâdika. (Düz: Abdurrahman Umeyrî), Riyad.
  • Ahmet Cevdet Paşa. (1309). Tarih-i Cevdet. İstanbul: Dersaadet Matbaa i Osmaniye.
  • Akalın, D., Parlaz, S. (2012). Nil’de İktidar Mücadelesi ve Kavalalı. Çankırı Karatekin Üniversitesi Uluslararası Avrasya Strareji Dergisi, 1(1), ss.115-134.
  • Altıntaş, H. (1986). Tasavvuf Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • Atvân, H. (1986). el-Firâku’l-İslâmiyye fî Bilâdi’ş-Şâm. Ammân.
  • Baktır, M. (2004). Mütekaddimun Selefiyye ve Metod Anlayışı. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8(2), ss.25-48.
  • Bayur, Y.H. (1957). Türk İnkılap Tarihi. Cilt: 3, Ankara.
  • Büyükkara, M. A. (2004). İhvan’dan Cüheyman’a Suudi Arabistan ve Vahhabilik. İstanbul: Rağbet.
  • Çağatay, N. ve Çubukçu İ.A. (1985). İslâm Mezhepleri Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi.
  • Çelebi, İ. (2004). Mu’tezile’nin Klasik İslâm Düşüncesindeki Yeri ve Modern Döneme Etkileri. Kelam Araştırmaları, 2 (2), ss. 3-24.
  • Dalkılıç, M. (2010). “Ehl-i Sünnet ve’l – Cemaat”. Ed. Büyükkara, M. A., İslâm Mezhepler Tarihi, Eskişehir: AÖF.
  • Ebu Zehra, M. (1983a). İslâmda Siyasi ve İtikadî Mezhepler Tarihi. (Çev: Abdulkadir Şener), İstanbul: Hisar.
  • Ebu Zehra, M. (1983b). İslâmda Fıkhî Mezhepler Tarihi. (Çev: Abdulkadir Şener), İstanbul: Hisar.
  • Ebu Nuaym, İ. (2010). Hilyetu’l Evliya ve Tabakatu’l Asfiya. (Çev. Hüseyin Yıldız - Hasan Yıldız - Zekeriya Yıldız), 1. Baskı, İstanbul: Ocak.
  • El-Eserî, A. A. (2014). el-İmân Hakîkatuhu Havârimuhu Nevâkiduhu İnde Ehli-s-Sünne ve’l-Cemâa. (Çev. Ahmet İyibildiren), İstanbul: Guraba, http://www.cihad.tv/images/ iman_abdullah _yolcu.pdf, Erişim tarihi: 20.10.2014.
  • El-Mes’ûdî, E. A. H. (1964). Murûcu’z- Zeheb ve Meâdinu’l-Cevher. (Düz: M. M. Abdulhamid), I-IV, Mısır.
  • El-Yakubi, A.Y.C. (1884). Tarih al-Ya’kûbi. Leiden.
  • Emin, A. (1946). Zuhru’l-İslâm. Kahire.
  • En-Nevevî, E. Z. M. Ş. (t.y.). Tezibu’l-Esma ve’l-Luğât. I-III, Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Eş-Şak’a, M. (1983). El-İmam Malik b. Enes. Mısır.
  • Eyüp Sabri Paşa. (1992). Tarih-i Vehhabiyyan. (Çev. Süleyman Çelik), İstanbul: Bedir
  • Geylanî, A. (1980). Gunyeü’l-tâlibîn (Hakkı Arayanların Kitabı). (Çev: Abdülkadir Akçiçek), İstanbul
  • Güner, S. (2012). Osmanlı Söyleminde Birinci Vehhâbî-Suûdî Hareketi (1744/45-1819). Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 17(Güz), ss. 83-100
  • Hasan, A. B. (1957). Feth-ul Mecid. Kahire
  • Hûli, E. el-H. (t.y.). Malik b. Enes. Beyrut.
  • Işık, K. (1967). Mu’tezilenin Doğuşu ve Kelamî Görüşleri. Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • İbn A’sem. (1986). el-Fütûh. I-VIII, Beyrut.
  • İbn Abdilberr. (2015). Câmiu Beyâni’l-İlmi ve Fadlihi. İstanbul: Polen & Karınca
  • İbn Abdilhakem. (1954). Sîret-ü Ömer b. Abdülaziz. (Düz; Ahmed Ubeyd), Dımeşk:Mektebetü’l-Vehbe.
  • İbn Ebu Ya’lâ. (1998). Tabakâtu’l-Fukahâi’l-Hanâbile I-II. 1. Baskı,Kahire.
  • İbn Hazm. (2009). el-Ihkâm fî usûli’l-ahkâ. Beyrut: Mektebetü’l-Asriyye
  • İbn Hazm, (t.y.). el-Muhallâ bi’l-Âsâr. Beyrut: Dâru’l-fikr
  • İbn Kayyım. (t.y.). İ’lamü’l Muvakkıîn. Mısır.
  • İbn Kesîr. (1995). el-Bidâye ve’n-nihâye. (Çev: Mehmet Keskin), İstanbul:Çağrı.
  • İbn Kuteybe. (1989). Hadis Müdafaası. (Çev: M. Hayri Kırbaşoğlu), İstanbul:Kayıhan.
  • İbn Mansûr, İ. (2004). Mesâilu’l-İmam Ahmed ibn Hanbel ve İshak b. Raheveyh. (Düz: Ebî’l-Hüseyin Hâlid), Riyad.
  • İbn Nedim. (1994). Fihrist. Beyrut.
  • İbn Sa’d. (1957). et-Tabakatü’l-Kübra. Beyrut: Dâru Beyrut
  • İbn Teymiye. (1905). Mecmûâtü’r-Resâili’l- Kübrâ. Kahire: Amiretu’ş Şerefiyye.
  • İbn Teymiye. (1994). el-Hilâfeve’l-Mülk. Ed. Hammad Selâme, Ürdün: Mektebetü’l-Menâr.
  • İbn Teymiye. (1999). Es-siyasett’üş Şer’iyye (Siyaset). Çev: Vecdi Akyüz, İstanbul:Dergah.
  • İbn Teymiye. (2005). Mecmû‘u’l-Fetâvâ. Thk. Amir el-Cezzâr-Enver el Bâzîa, Riyad:Dâru’l- Vefa.
  • İbnü’l Cevzî. (1984). Sîretü ve Menâkıbu Ömer İbni Abdülazizi’l-Halîfeti’z Zâhid. Beyrut: Dâru’l-Kütütbi’l-İlmiyye.
  • İbnü’l-Esîr. (1348). el-Kâmil fi’t-Târih. 1-10, Mısır.
  • İşcan, M. Z. (2014). Selefilik İslami Köktenciliğin Tarihi Temelleri. 5. Baskı, İstanbul:Kitap
  • İşcan, M. Z. (2015a). Tarih Boyunca Selefi Söylem. İlahiyat Akademi Dergisi, 1 (1-2), ss. 1-14.
  • İşcan, M. Z. (2015b). Tarihî Süreç İçerisinde Selefi Din Söylemi. Diyanet Dergisi, Mayıs, Sayı 293, ss. 18-23.
  • Kadı İyâz. (t.y.). Tertîbü’l-Medârik ve Takrîbu’l-Mesâlik li Ma’rifeti A’lâmi Mezhebi Malik. I-III, Tah. Ahmed Bükeyr Mahmud, Beyrut.
  • Kandemir, M. Y. (1997). Hadis. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 15, ss. 27-64.
  • Karaman, H. (1989). İslâm Hukuk Tarihi. İstanbul: Nesil.
  • Kelvezânî. (1985). et-Temhîd fî usûli’l-fıkh. Neşreden: Müfîd Muhammed Ebû Amese, Cidde: Dâru’l-Medenî.
  • Kırkpınar, M. (2006). Mütevekkil-Alellah. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, c. 32, ss. 212-214.
  • Koca, F. (2002). İslam Hukuk Tarihinde Selefi Söylem: Hanbeli Mezhebi. Ankara: Ankara Okulu.
  • Koca, F. (2008). Ahmet bin Hanbel. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
  • Koçyiğit, T. (1977). Hadis Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyet Fakültesi.
  • Koçyiğit, T. (1989). Hadiscilerle Kelâmcılar Arasındaki Münakaşalar. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyet Fakültesi.
  • Korkmaz, S. (2014). “Selefiliğe Karşı Reddiyeler”. Tarihte ve Günümüzde Selefilik, Ed. Ahmet Kavas, ss. 449-482., İstanbul: Ensar.
  • Köse, M. (2010). Sosyal Siyaset Kavramı ve Ömer b. Abdülaziz’in Sosyal Siyaseti. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 34, ss. 75-98.
  • Mâlik, E. (2009). Muvatta Hadisleri. Hazırlayan: Ahmet Çelik, Konya
  • Maşalı, M.E. (2008), İbn Hazm’ın Dinî Düşünce Sisteminde Kur’ân ve Yorum. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(2), ss.331-358.
  • Musa, S. (2014). 4 Mezhebin Kurucuları. İstanbul: Cuma
  • Muhammed B. Abdülvehhab. (1990/1411). Kitabu’t-Tevhîd. 9. Basım, Medine: el-Camiatu’l-İslamiyye, bi’l-Medineti’l-Münevvera.
  • Özel, A. (2003). “Mâlik b. Enes”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 27, ss. 506-513.
  • Özervarlı, M. S. (2009). “Selefiyye”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 36, ss. 399-402.
  • Özkan, H. (2013). ‘Zühri’. Türkiye Diyanet Vakfı Ansiklopedisi, cilt: 44, ss. 544-549.
  • Sancar, F. (2015). Bağnaz Bir Selefî mi Endişeli Bir Entelektüel Mi?. Dini Araştırmalar, 18(46), ss. 97-125.
  • Serahsî. (1990). el-Usûl. İstanbul: Eda Neşriyat,
  • Sivrioğlu, U. T. (2013). İbn Teymiye’nin Siyaset, Hukuk ve İktisat Teorisi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 2013(20) ss. 88-104. http://dx.doi.org/10.11611 /JMER37
  • Şatıbi (2010). el-Muvafakat. Çev. Mehmet Erdoğan, İstanbul: İz.
  • Şener, A. (1983). İslâm’da Mezhepler ve Hukuk Ekolleri. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26, ss. 371-406.
  • Topaloğlu, B. (2012). Kelam İlmi. İstanbul:Damla
  • Uludağ, S. (1979). İslam Düşüncesinin Yapısı: Selef, Kelam, Tasavvuf, Felsefe. 1. Baskı, İstanbul: Dergah.
  • Uludağ, S. (1988). “Abdülkādir-i Geylânî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 1, ss. 234-239.
  • Vicdani, S. (1995). Tarikatler ve Silsileleri. Yayına Hazırlayan: İrfan Gündüz, İstanbul:Enderun
  • Yörükan, Z. (1953). Vahhabilik. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2(1), ss. 51-67.
Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 0 - , 27.02.2016

Öz

Kaynakça

  • Abdülhamid, İ. (1995). “Eş‘arî, Ebü’l-Hasan”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 11, ss. 444-447.
  • Ahmet b. Hanbel. (1977). er-Raddu Ale’l-Cehmiyye ve’z-Zenâdika. (Düz: Abdurrahman Umeyrî), Riyad.
  • Ahmet Cevdet Paşa. (1309). Tarih-i Cevdet. İstanbul: Dersaadet Matbaa i Osmaniye.
  • Akalın, D., Parlaz, S. (2012). Nil’de İktidar Mücadelesi ve Kavalalı. Çankırı Karatekin Üniversitesi Uluslararası Avrasya Strareji Dergisi, 1(1), ss.115-134.
  • Altıntaş, H. (1986). Tasavvuf Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • Atvân, H. (1986). el-Firâku’l-İslâmiyye fî Bilâdi’ş-Şâm. Ammân.
  • Baktır, M. (2004). Mütekaddimun Selefiyye ve Metod Anlayışı. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8(2), ss.25-48.
  • Bayur, Y.H. (1957). Türk İnkılap Tarihi. Cilt: 3, Ankara.
  • Büyükkara, M. A. (2004). İhvan’dan Cüheyman’a Suudi Arabistan ve Vahhabilik. İstanbul: Rağbet.
  • Çağatay, N. ve Çubukçu İ.A. (1985). İslâm Mezhepleri Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi.
  • Çelebi, İ. (2004). Mu’tezile’nin Klasik İslâm Düşüncesindeki Yeri ve Modern Döneme Etkileri. Kelam Araştırmaları, 2 (2), ss. 3-24.
  • Dalkılıç, M. (2010). “Ehl-i Sünnet ve’l – Cemaat”. Ed. Büyükkara, M. A., İslâm Mezhepler Tarihi, Eskişehir: AÖF.
  • Ebu Zehra, M. (1983a). İslâmda Siyasi ve İtikadî Mezhepler Tarihi. (Çev: Abdulkadir Şener), İstanbul: Hisar.
  • Ebu Zehra, M. (1983b). İslâmda Fıkhî Mezhepler Tarihi. (Çev: Abdulkadir Şener), İstanbul: Hisar.
  • Ebu Nuaym, İ. (2010). Hilyetu’l Evliya ve Tabakatu’l Asfiya. (Çev. Hüseyin Yıldız - Hasan Yıldız - Zekeriya Yıldız), 1. Baskı, İstanbul: Ocak.
  • El-Eserî, A. A. (2014). el-İmân Hakîkatuhu Havârimuhu Nevâkiduhu İnde Ehli-s-Sünne ve’l-Cemâa. (Çev. Ahmet İyibildiren), İstanbul: Guraba, http://www.cihad.tv/images/ iman_abdullah _yolcu.pdf, Erişim tarihi: 20.10.2014.
  • El-Mes’ûdî, E. A. H. (1964). Murûcu’z- Zeheb ve Meâdinu’l-Cevher. (Düz: M. M. Abdulhamid), I-IV, Mısır.
  • El-Yakubi, A.Y.C. (1884). Tarih al-Ya’kûbi. Leiden.
  • Emin, A. (1946). Zuhru’l-İslâm. Kahire.
  • En-Nevevî, E. Z. M. Ş. (t.y.). Tezibu’l-Esma ve’l-Luğât. I-III, Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Eş-Şak’a, M. (1983). El-İmam Malik b. Enes. Mısır.
  • Eyüp Sabri Paşa. (1992). Tarih-i Vehhabiyyan. (Çev. Süleyman Çelik), İstanbul: Bedir
  • Geylanî, A. (1980). Gunyeü’l-tâlibîn (Hakkı Arayanların Kitabı). (Çev: Abdülkadir Akçiçek), İstanbul
  • Güner, S. (2012). Osmanlı Söyleminde Birinci Vehhâbî-Suûdî Hareketi (1744/45-1819). Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 17(Güz), ss. 83-100
  • Hasan, A. B. (1957). Feth-ul Mecid. Kahire
  • Hûli, E. el-H. (t.y.). Malik b. Enes. Beyrut.
  • Işık, K. (1967). Mu’tezilenin Doğuşu ve Kelamî Görüşleri. Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • İbn A’sem. (1986). el-Fütûh. I-VIII, Beyrut.
  • İbn Abdilberr. (2015). Câmiu Beyâni’l-İlmi ve Fadlihi. İstanbul: Polen & Karınca
  • İbn Abdilhakem. (1954). Sîret-ü Ömer b. Abdülaziz. (Düz; Ahmed Ubeyd), Dımeşk:Mektebetü’l-Vehbe.
  • İbn Ebu Ya’lâ. (1998). Tabakâtu’l-Fukahâi’l-Hanâbile I-II. 1. Baskı,Kahire.
  • İbn Hazm. (2009). el-Ihkâm fî usûli’l-ahkâ. Beyrut: Mektebetü’l-Asriyye
  • İbn Hazm, (t.y.). el-Muhallâ bi’l-Âsâr. Beyrut: Dâru’l-fikr
  • İbn Kayyım. (t.y.). İ’lamü’l Muvakkıîn. Mısır.
  • İbn Kesîr. (1995). el-Bidâye ve’n-nihâye. (Çev: Mehmet Keskin), İstanbul:Çağrı.
  • İbn Kuteybe. (1989). Hadis Müdafaası. (Çev: M. Hayri Kırbaşoğlu), İstanbul:Kayıhan.
  • İbn Mansûr, İ. (2004). Mesâilu’l-İmam Ahmed ibn Hanbel ve İshak b. Raheveyh. (Düz: Ebî’l-Hüseyin Hâlid), Riyad.
  • İbn Nedim. (1994). Fihrist. Beyrut.
  • İbn Sa’d. (1957). et-Tabakatü’l-Kübra. Beyrut: Dâru Beyrut
  • İbn Teymiye. (1905). Mecmûâtü’r-Resâili’l- Kübrâ. Kahire: Amiretu’ş Şerefiyye.
  • İbn Teymiye. (1994). el-Hilâfeve’l-Mülk. Ed. Hammad Selâme, Ürdün: Mektebetü’l-Menâr.
  • İbn Teymiye. (1999). Es-siyasett’üş Şer’iyye (Siyaset). Çev: Vecdi Akyüz, İstanbul:Dergah.
  • İbn Teymiye. (2005). Mecmû‘u’l-Fetâvâ. Thk. Amir el-Cezzâr-Enver el Bâzîa, Riyad:Dâru’l- Vefa.
  • İbnü’l Cevzî. (1984). Sîretü ve Menâkıbu Ömer İbni Abdülazizi’l-Halîfeti’z Zâhid. Beyrut: Dâru’l-Kütütbi’l-İlmiyye.
  • İbnü’l-Esîr. (1348). el-Kâmil fi’t-Târih. 1-10, Mısır.
  • İşcan, M. Z. (2014). Selefilik İslami Köktenciliğin Tarihi Temelleri. 5. Baskı, İstanbul:Kitap
  • İşcan, M. Z. (2015a). Tarih Boyunca Selefi Söylem. İlahiyat Akademi Dergisi, 1 (1-2), ss. 1-14.
  • İşcan, M. Z. (2015b). Tarihî Süreç İçerisinde Selefi Din Söylemi. Diyanet Dergisi, Mayıs, Sayı 293, ss. 18-23.
  • Kadı İyâz. (t.y.). Tertîbü’l-Medârik ve Takrîbu’l-Mesâlik li Ma’rifeti A’lâmi Mezhebi Malik. I-III, Tah. Ahmed Bükeyr Mahmud, Beyrut.
  • Kandemir, M. Y. (1997). Hadis. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 15, ss. 27-64.
  • Karaman, H. (1989). İslâm Hukuk Tarihi. İstanbul: Nesil.
  • Kelvezânî. (1985). et-Temhîd fî usûli’l-fıkh. Neşreden: Müfîd Muhammed Ebû Amese, Cidde: Dâru’l-Medenî.
  • Kırkpınar, M. (2006). Mütevekkil-Alellah. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, c. 32, ss. 212-214.
  • Koca, F. (2002). İslam Hukuk Tarihinde Selefi Söylem: Hanbeli Mezhebi. Ankara: Ankara Okulu.
  • Koca, F. (2008). Ahmet bin Hanbel. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
  • Koçyiğit, T. (1977). Hadis Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyet Fakültesi.
  • Koçyiğit, T. (1989). Hadiscilerle Kelâmcılar Arasındaki Münakaşalar. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyet Fakültesi.
  • Korkmaz, S. (2014). “Selefiliğe Karşı Reddiyeler”. Tarihte ve Günümüzde Selefilik, Ed. Ahmet Kavas, ss. 449-482., İstanbul: Ensar.
  • Köse, M. (2010). Sosyal Siyaset Kavramı ve Ömer b. Abdülaziz’in Sosyal Siyaseti. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 34, ss. 75-98.
  • Mâlik, E. (2009). Muvatta Hadisleri. Hazırlayan: Ahmet Çelik, Konya
  • Maşalı, M.E. (2008), İbn Hazm’ın Dinî Düşünce Sisteminde Kur’ân ve Yorum. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(2), ss.331-358.
  • Musa, S. (2014). 4 Mezhebin Kurucuları. İstanbul: Cuma
  • Muhammed B. Abdülvehhab. (1990/1411). Kitabu’t-Tevhîd. 9. Basım, Medine: el-Camiatu’l-İslamiyye, bi’l-Medineti’l-Münevvera.
  • Özel, A. (2003). “Mâlik b. Enes”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 27, ss. 506-513.
  • Özervarlı, M. S. (2009). “Selefiyye”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 36, ss. 399-402.
  • Özkan, H. (2013). ‘Zühri’. Türkiye Diyanet Vakfı Ansiklopedisi, cilt: 44, ss. 544-549.
  • Sancar, F. (2015). Bağnaz Bir Selefî mi Endişeli Bir Entelektüel Mi?. Dini Araştırmalar, 18(46), ss. 97-125.
  • Serahsî. (1990). el-Usûl. İstanbul: Eda Neşriyat,
  • Sivrioğlu, U. T. (2013). İbn Teymiye’nin Siyaset, Hukuk ve İktisat Teorisi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 2013(20) ss. 88-104. http://dx.doi.org/10.11611 /JMER37
  • Şatıbi (2010). el-Muvafakat. Çev. Mehmet Erdoğan, İstanbul: İz.
  • Şener, A. (1983). İslâm’da Mezhepler ve Hukuk Ekolleri. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26, ss. 371-406.
  • Topaloğlu, B. (2012). Kelam İlmi. İstanbul:Damla
  • Uludağ, S. (1979). İslam Düşüncesinin Yapısı: Selef, Kelam, Tasavvuf, Felsefe. 1. Baskı, İstanbul: Dergah.
  • Uludağ, S. (1988). “Abdülkādir-i Geylânî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, cilt: 1, ss. 234-239.
  • Vicdani, S. (1995). Tarikatler ve Silsileleri. Yayına Hazırlayan: İrfan Gündüz, İstanbul:Enderun
  • Yörükan, Z. (1953). Vahhabilik. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2(1), ss. 51-67.
Toplam 76 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil TR
Bölüm Makaleler
Yazarlar

M. Bozkurt Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 27 Şubat 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bozkurt, M. (2016). SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI. TESAM Akademi Dergisi, 3(1).
AMA Bozkurt M. SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI. TESAM Akademi Dergisi. Şubat 2016;3(1).
Chicago Bozkurt, M. “SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI”. TESAM Akademi Dergisi 3, sy. 1 (Şubat 2016).
EndNote Bozkurt M (01 Şubat 2016) SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI. TESAM Akademi Dergisi 3 1
IEEE M. Bozkurt, “SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI”, TESAM Akademi Dergisi, c. 3, sy. 1, 2016.
ISNAD Bozkurt, M. “SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI”. TESAM Akademi Dergisi 3/1 (Şubat 2016).
JAMA Bozkurt M. SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI. TESAM Akademi Dergisi. 2016;3.
MLA Bozkurt, M. “SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI”. TESAM Akademi Dergisi, c. 3, sy. 1, 2016.
Vancouver Bozkurt M. SELEFİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE FELSEFİ ALTYAPISI. TESAM Akademi Dergisi. 2016;3(1).