Suriyeli sığınmacılar, 4 Nisan 2013 tarih ve 6458 sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu’nun 91. maddesi çerçevesinde, geçici koruma statüsünde, Türkiye’de barındırılmaktadır. Türkiye’de yaklaşık 3 milyon Suriyeli, uluslararası hukuk açısından yapılageliş olarak yorumlanabilecek geçici koruma statüsünde, düzenli sağlık, önemli düzeyde eğitim ve barınma hizmeti almaktadır. Ancak geçici koruma statüsündeki bu politika, sürdürülebilir gözükmemektedir; 2018 yılı itibariyle, yaklaşık 8 yıldır kamplarda yaşayan insanlara geçici demek tartışmalıdır. Eldeki veriler ve çeşitli ölçeklerdeki araştırmalar dikkate alındığında, hatırı sayılır düzeyde Suriyeli göçmenin kalıcı olacağı dikkate alınarak, gerekli politikalar üretilmelidir. Bu anlamda Türkiye’nin yönetilebilir ve külfet paylaşımını içeren modellere ihtiyacı vardır. Bu nedenle çözüm olarak liyakat esasına dayalı mültecilik olgusunun geliştirilmesi, gönüllü geri dönüşler için Suriye’nin imarına katkı yapılması ve külfet paylaşımı için uluslararası sivil toplum örgütlerine erişim yollarının aranması gerektiğini söylemek mümkündür.
Suriyeli Sığınmacılar Göç Politikaları Cenevre Sözleşmesi Geçici Koruma Yapılageliş Külfet Paylaşımı Göreli Yoksunluk Kuramı
Syrian asylum seekers are sheltered in Turkey on temporary protection status, under Article 91 of the Foreigners and International Protection Law No. 6458 of 4 April 2013. In Turkey, approximately 3 million Syrians receive services of regular health, significant level of education and of shelter with temporary protection status, which can be interpreted as custom in terms of international law. However, this policy based on the temporary protection status does not seem sustainable; it is already argued whether the people who have been living in the camps for roughly 8 years, as of 2018, are temporary or not. Taking into consideration the available data and the studies on the various scales, necessary policies should be produced considering that the significant number of Syrian migrants will be permanent. In this sense, Turkey needs models that include manageable migration policies and burden-sharing. For this reason, merit based refugee approach should be developed, contributions to the reconstruction of Syria for voluntary return should be made and the ways of access to international NGOs should be sought for sharing the burden.
Syrian Asylum Seekers Migration Policies Geneva Convention Temporary Protection Custom Burden-Sharing Relative Deprivation Theory
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 1 |