Professional Role Perceptions of Provincial Administrators from the Point of the View of Sociological Institutionalism

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 165 - 196, 28.02.2020

Sema Müge Özdemiray Önder Kutlu

https://doi.org/10.30626/tesamakademi.696223

Öz

It can be said that the profession of provincial administrators, which has distinctive features from other professional groups due to their historical heritage, professional difficulties they face, the services they have to offer and their responsibilities within the Turkish administrative structure, has become the subject of discussions along with the discourses of localization that started in 1980s. The raising of the opinions that the profession of the provincial administrators does not have a future revealed the importance of the role perceptions of the members in this process. As a matter of fact, the characteristics of their professions, which provincial administrators define by highlighting are important in terms of where they will be located in the change process. In line with the predictions of sociological institutionalism, in this process it is expected from the provincial administrators to adapt to changing conditions by having a role perception that excludes their personal interests in order to maintain the legitimacy of their institutions and professions. The aim of this study is to analyze the professional role perceptions of provincial administrators within the framework of the predictions of sociological institutionalism. In the light of this aim, as a result of qualitative data obtained from interviews with 20 provincial administrators, it has been concluded that there has been a change based on individualism in the professional role perceptions of provincial administrators in the recent period.

Anahtar Kelimeler

New Institutionalism, Sociological Institutionalism, Provincial Administrators, Role Perception, Profession Perception

SOSYOLOJİK KURUMSALCILIK EKSENİNDE MÜLKİ İDARE AMİRLERİNİN MESLEKİ ROL ALGILARI

Öz

Türk idare yapısı içerisinde sahip oldukları tarihsel miras, karşılaştıkları mesleki zorluklar, sunmaları gereken hizmetler ve sorumlulukları dolayısıyla diğer meslek gruplarından ayırıcı özelliklere sahip mülki idare amirliği mesleğinin, 1980’li yıllarla başlayan yerelleşme söylemleri ile birlikte tartışmaların da öznesi konumuna geldiği söylenilebilir. Mülki idare amirliği mesleğinin geleceğinin olmadığına dair görüşlerin gündeme taşınması, bu süreçte meslek mensuplarının rol algılarının önemini ortaya çıkarmıştır. Nitekim mülki amirlerinin mesleklerinin hangi özelliklerini öne çıkararak tanımladıkları yaşanan değişim sürecinde nerede konumlanacakları konusunda önem arz etmektedir. Sosyolojik kurumsalcılığın öngörüsü doğrultusunda bu süreçte mülki amirlerden beklenen, kurumlarının ve mesleklerinin meşruiyetini korumak adına şahsi ilgi ve menfaatlerini dışlayan bir rol algısına sahip olarak değişen koşullara uyarlanmalarıdır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı sosyolojik kurumsalcılığın öngörüleri çerçevesinde mülki idare amirlerinin mesleklerine yönelik rol algılarının analiz edilmesidir. Bu amaç ışığında 20 mülki idare amiri ile gerçekleştirilen görüşmelerden sağlanan nitel veriler neticesinde mülki amirlerin mesleki rol algılarında son dönemde bireycilik temelli bir değişimin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yeni Kurumsalcılık, Sosyolojik Kurumsalcılık, Mülki İdare Amirliği, Rol Algısı, Meslek Algısı

Kaynakça

• Belli, A. (2017). Yeni kamu yönetimi anlayışı bağlamında yerinden yönetimin ve yerel yönetimlerin değerlendirilmesi. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 9(16), 101-118.
• Burrell, G. and Morgan, G. (1979). Sociological paradigms and organisational analysis. London: Heinemann Educational Books.
• Canbolat, E. Ö. ve Çeliksoy, E. (2018). Kurumsal kuramın varsayımlarına kamu kesiminde uyum bağlamında bir eleştiri: Türkiye’de Sağlık Kurumları Örneği. Sayıştay Dergisi, (109), 137-160.
• Çakar, M. ve Danışman, A. (2012). Kurumsal kuram. H. C. Sözen ve H. N. Basım (Der.), Örgüt Kuramları kitabı içinde. İstanbul: Beta Yayınevi.
• Çapar, S. ve Yıldırım, Ş. (2016). 21. yüzyılda mülki idare amirlerinin mülki idare algısı. International Journal of Human Science, 13(1), 2385-2397.
• DiMaggio, J. P. and Powell, W. W. (1991). Introduction. In W. Powell and P. J. DiMaggio (Eds.) The New Institutionalism in Organizational Analysis (pp. 1-38). Chicago: University of Chicago Press.
• Eke, A. E. ve Aksoy, Ş. (1976). Mülki amirlerin rol anlayışları açısından mülki amirlik sisteminin işlev ve sorunları. K. Fişek (Ed.). Toplumsal Yapıyla İlişkileri Açısından Türkiye’de Mülki İdare Amirliği-Sistem ve Sorunlar kitabı içinde (s. 93-117). Ankara: Türk İdareciler Derneği Bilimsel Araştırma Dizisi.
• Ergül, O. (2007). Yeni kurumsalcı yaklaşımla Türk Anayasa Mahkemesi ve demokrasi. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Gökçe, O. ve Kutlu, Ö. (2002). Amerikan ‘hükümetin yeniden keşfi’ (‘reinventing government’) reformu üzerine genel bir değerlendirme. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 3, 63-91.
• Gürol, Y. (2005). Örgüt teorisi olarak kurumsallaşma. Kırklareli: Beta Yayınevi.
• Hall, A. P. and Taylor, C. R. R. (1996). Political science and the three new institutionalisms. MPIFG Discussion Paper, 96(6), 3-32.
• Kalkan, B. (2015). Yeni Kurumsal Siyaset. Gaziantep University Journal of Social Science, 14(3), 559-583.
• Özen, Ş. (2013). Yeni kurumsal kuram. D. Taşçı ve E. Erdemir (Ed.) Örgüt Kuramı kitabı içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
• Özen, Ş. (2015). Yeni kurumsal kuram: örgütleri çözümlemede yeni ufuklar ve yeni sorunlar. A. S. Sargut ve Ş. Özen (Der) Örgüt Kuramları kitabı içinde (s. 237-330). Ankara: İmge Kitabevi.
• Payaslıoğlu, A. (1966). Merkezi idarenin taşra teşkilatı üzerine bir inceleme. Ankara: TODAİE-DPT Ortak Yayını.
• Sargut, S. ve Özen, Ş. (2015). Örgüt kuramlarına genel bakış: karşılaştırmalı bir çözümleme. A. S. Sargut ve Ş. Özen (Der.) Örgüt Kuramları kitabı içinde (s. 11-34). Ankara: İmge Kitabevi.
• Scott, W. R. (1995). Institutions and organizations. London: Sage Publications.
• Sığrı, Ü. (2012). Örgüt araştırmaları alanının doğuşu ve gelişimi. C. Sözen ve N. Basım (Der.) Örgüt Kuramları kitabı içinde (s. 35-53). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Suchman, C. M. (1995). Managing legitimacy: strategic and ınstitutional approaches. The Academy of Management Review, 20(3), 571-610.
• Taşçı, D. (2013). Örgüt kuramlarına giriş. D. Taşçı ve E. Erdemir (Ed.) Örgüt Kuramı kitabı içinde (s. 3-29). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Taşdan, Nevzat ve Gül, Hüseyin (2013). Kamu yönetiminde liderlik ve kaymakamlık. Ankara: Detay Yayıncılık,
• TİAV (Türk İdari Araştırmalar Vakfı). (2014). Toplumda İçişleri Bakanlığı ve Mülki İdare Amirleri Algısı (Rapor IV: Mülki İdare Amirlerinin Algısı). Ankara: Türk İdari Araştırmalar Vakfı.
• Uslu, A. (2014). 2000’li yıllarda Türk kamu yönetiminde yeniden yapılanma çalışmalarının mülki sistem ve mülki idare amirliği mesleği üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta).