Trust Tendencies of EU Members in EU and NATO

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 1, 83 - 107, 31.01.2024

Gözde Courbis Poncet

https://doi.org/10.30626/tesamakademi.1429391

Öz

The foundations of the European Union (EU) and NATO (North Atlantic Treaty Organization), two important actors in world politics today, were laid during the Cold War period. NATO was the dominant power on the European Continent during the Cold War. From the Cold War to the present, the EU has covered many distances in the field of defense and security while forming the Common Security and Defense Policy (CSDP) and maintaining its cooperation with NATO.
The aim of this study is to examine the tendency of trust in NATO and the EU, considering the polarization between countries during the Cold War period, and to reach the parameters that affect the tendency of trust in NATO. In the study, the trust tendencies of today's EU member countries toward NATO and the EU were examined in four groups (former Warsaw Pact member EU countries, former Yugoslavia member EU countries, non-NATO member EU countries, and EU countries outside these three groups). Considering the Cold War, it is important for the future of the EU to determine the different trust tendencies of these countries with different ideological backgrounds within the EU. By using the Binary Logistics Regression Analysis method, it has been determined that the tendency to trust the EU, the tendency to trust national armies, and support a common defense and security policy among the EU Member States have a significant effect on the tendency to trust NATO.

Anahtar Kelimeler

European Union, NATO, Cold War, Binary Logistic Regression Analysis

AB Üyelerinin AB’ye ve NATO’ya Güven Eğilimi

Öz

Bugün dünya siyasetinde iki önemli aktör olan Avrupa Birliği’nin (AB) ve NATO’nun (Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü) temelleri Soğuk Savaş döneminde atılmıştır. NATO, Soğuk Savaş döneminde Avrupa Kıtası’nda dominant güç olmuştur. Soğuk Savaş’tan günümüze gelinen süreçte AB, savunma ve güvenlik alanında birçok mesafe kat ederek Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası’nı (OGSP) oluştururken, NATO ile olan iş birliğini sürdürmüştür.
Bu çalışmanın amacı günümüzde NATO’ya ve AB’ye güven eğiliminin Soğuk Savaş döneminde ülkeler arasındaki kutuplaşma göz önünde bulundurularak incelenmesi ve NATO’ya güven eğilimine etki eden parametrelere ulaşılmasıdır. Çalışmada günümüzde AB üyesi olan ülkelerin, NATO’ya ve AB’ye olan güven eğilimleri dört grupta (eski Varşova Paktı üyesi AB ülkeleri, eski Yugoslavya üyesi AB ülkeleri, NATO üyesi olmayan AB ülkeleri ve bu üç grup dışında kalan AB ülkeleri) incelenmiştir. Soğuk Savaş göz önünde bulundurulduğunda farklı ideolojik geçmişe sahip bu ülkelerin AB içinde gösterdiği farklı güven eğilimlerinin tespiti AB’nin geleceği açısından önem taşımaktadır. Binary Lojistik Regresyon Analizi yöntemi kullanılarak AB’ye güven eğilimin, ulusal ordulara güvenin, AB Üye Devletleri arasında ortak bir savunma ve güvenlik politikasına desteğin NATO’ya güven eğiliminde anlamlı etkisinin olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, NATO, Soğuk Savaş, Binary Lojistik Regresyon Analizi

Kaynakça

• Akçay, B. ve Göçmen, İ. (Ed.), (2012). Avrupa Birliği: Tarihçe, teoriler, kurumlar ve politikalar. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Akgül Açıkmeşe, S. ve Dizdaroğlu, C. (2014). NATO-AB ilişkilerinde iş birliği ve çatışma dinamikleri. Uluslararası İlişkiler/International Relations, 131-164.
• Akkor, M. (2017). II. Dünya Savaşı’nın sonu ve Truman Doktrini’nin ortaya çıkışı. Vakanüvis-Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 2(2), 1-17.
• Arman M.N. ve Cengiz Ç. (2021). Avrupa Birliği sosyal kültür ve kimlik boyutlarıyla. Ankara: Astana Yayınları
• Besenyő, J. (2013). The European Union mission In Mali-Hungary’s involvement in the mission. Bilten Slovenske Vojske, 15(3), 25-37.
• Blazek, J. (1995). Break up of Czechoslovakia: Roots, 1989, and consequences. Treballs de la Societat Catalana de Geografia, 143-149.
• Börzel, T. (2005) .‘Mind the gap! European integration between level and scope’. Journal of European Public Policy, 12(2), 217–36.
• Creswell, M. (2002). ‘With a little help from our friends’: How France secured an Anglo-American continental commitment, 1945-54. Cold War History, 3(1), 1-28.
• Cornish, P. (1996). European security: The end of architecture and the new NATO. International Affairs, 72(4), 751-769.
• Croft, S. (1988). British policy towards Western Europe, 1947-9: The best of possible worlds? International Affairs (Royal Institute of International Affairs 1944-), 64(4). 617-629.
• Çayhan, B. E. (2002). Avrupa güvenlik ve savunma politikası ve Türkiye. Akdeniz University Faculty of Economics & Administrative Sciences Faculty Journal/Akdeniz Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi, 2(3).42-55
• De Coning, C. and M. Peter (eds.) (2019). United Nations Peace Operations in a Changing Global Order. Cham: Palgrave Macmillan.
• Deighton, A. (1998). The last piece of the jigsaw: Britain and the creation of the Western European Union, 1954. Contemporary European History, 7(2), 181-196.
• Demir, S. (2009). Avrupa güvenlik mimarisinin tarihsel gelişimi ve Türkiye’nin bu güvenlik mimarisindeki yeri. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 5(9), 9-50.
• Dinç, C. (2019). Avrupa Birliği: Kimlik, siyaset, ekonomi, genişleme. Ankara: Seçkin Yayınevi
• Efe, H. (2010). Soğuk Savaş döneminde Avrupa’da ortak dış politika oluşturma çabaları. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 9(1), 37-62
• Epstein, R. A. (2005). NATO enlargement and the spread of democracy: Evidence and expectations. Security Studies, 14(1), 63-105.
• Haslam, J. (2003). The cold war as history. Annual Review of Political Science, 6(1), 77-98.
• Hudson, R. and Urquhart, A. (2015). War and stock markets: The effect of World War Two on the British stock market. International Review of Financial Analysis, 40, 166-177.
• Irondelle, B. and Mérand, F. (2010). France’s return to NATO: The death knell for ESDP?. European security, 19(1), 29-43.
• Gallis, Paul E. (1997). NATO enlargement: The process and allied views, (CRS Report 97-666), Washington, DC: Congressional Research Service
• Gençalp, E. (2004). Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası’nın (AGSP) Avrupa güvenliğindeki rolü ve NATO ile ilişkileri. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 44-54.
• Güneylioğlu, M. ve Savaş, C. İ. (2016). Avrupa’da Siyasal birlik projesinin sınırları ve ikilemleri: ODGP üzerine bir değerlendirme. R. İzol, S. Atvur ve T. Öztürk (Ed.), 21, (s. 97-124).
• Gürkaynak, M. (2005). Soğuk Savaş sonrasında NATO ve Avrupa Güvenliği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (1), 7-27.
• Fiott, D. (Eds.), (2020). The CSDP in 2020. The EU’s Legacy And Ambition İn Security And Defence. Paris: European Union Institute for Security Studies.
• Kaya, T. Ö. ve Kaya, A. S. (2017). Saint-Malo sonrası dönemde Avrupa Birliği’nin uluslararası kimliği: Bir sivil güçten daha fazlası mı? Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(29), 283-304.
• Kolasi, K. (2013). Soğuk Savaş’ın barışçıl olarak sona ermesi ve Uluslararası İlişkiler teorileri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 68(2), 149-179.
• Lee, S. J. (2004). Avrupa tarihinden kesitler 1789-1980. Ankara: Dost Kitabevi.
• Macdonald, D. J. (1995). Communist bloc expansion in the early Cold War: challenging realism, refuting revisionism. International Security, 20(3), 152-188.
• Missiroli, A. (2004). ESDP- How it works, In N, Gnesotto (Eds.) EU Security and Defence Policy The First Five Years (pp. 55-72). Paris: Institute for Security Studies. New York: Oxford University Press.
• Gül, M. (2015). Kuruluşundan 21. yüzyıla: 1990’larda NATO’da devamlılık ve dönüşüm. Akademik İncelemeler Dergisi, 10(1), 247-265.
• Özdal, B. (2008). Lizbon reform andlaşması’nın Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası’na ilişkin düzenlemelerinin analizi. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 4(7).
• Pałasz-Rutkowska. (2016). Difficult beginnings: The problem concerning the restoration of diplomatic relations between Poland and Japan after World War II, Acta Asiatica Varsoviensia, 29, 147-164
• Pelz, W. A. (2018). Modern Avrupa halkları tarihi. Kolektif Yayınları.
• Polat, D. Ş. (2017). NATO ve Rusya Federasyonu’nun yeni mücadele alanı: Karadeniz. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 5(Özel Sayı Nisan 2017), 67-82.
• Raineri, L. and Strazzari, F. (2019). (B) Ordering hybrid security? EU stabilisation practices in the Sahara-Sahel region. Ethnopolitics, 18(5), 544-559.
• Rees, G. Wyn (1998) The Western European Union at the crossroads: Between trans atlantic solidarity and European integration. Boulder, CO: Westview Press.
• Roberts, J. M. (2015). Avrupa tarihi. İstanbul: İnkılâp Yayınları.
• Robertson, L. (2003). NATO and the transatlantic community: The ‘Continuous Creation’. Journal of Transatlantic Studies, 1(1), 1-7.
• Rubinson, E. (2021). Flexible democratic conditionality? The role of democracy and human rights adherence in NATO enlargement decisions. Journal of International Relations and Development, 24(3), 696-725.
• Sander, O. (1996). Siyasi tarih 1918-1994. Ankara: İmge Kitabevi
• Tan, Ö. (2013). Avrupa Birliği ve Türkiye güvenlik ve savunma ilişkileri. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4), 1-14.
• Tangör, B. (2009). Avrupa Birliği Güvenlik ve Savunma Politikası’nın gelişimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık
• Tangör, B. (2010). Avrupa Birliği’nin dış güvenlik ve savunma politikaları: OGSP. Ankara: Seçkin Yayıncılık
• Türel, O. (2017). Küresel tarihçe, 1945-79. İstanbul: Yordam Kitap.
• Turan, A. P. (2010). Avrupa Birliği güvenlik aktörü olmaya ne kadar yakın? Bilge Strateji, 2(3), 29-57.
• Ülger, İ. K. (2002). Avrupa Birliğinde siyasal bütünleşme (Ortak Dış Politika ve Güvenlik Politikasının oluşumu). İstanbul: Gündoğan Yayınları
• Vecsey, M. (2016). The EU’s hat-trick in Africa‘, Defence Review, 144, 133-143.