INVESTIGATION OF THE EFFECTS OF EDUCATORS WORKING IN A PUBLIC EDUCATION CENTER ON PERCEPTIONS OF INSTITUTIONAL CULTURE AND WORK MOTIVATION

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 151 - 168, 28.11.2022

Mehmet Özyurt

Öz

The aim of the study is to examine the relationship between the organizational culture perceptions of teachers and master trainers working at the Public Education Center and their motivation to work. Descriptive and relational survey model was used in the study.
The sample of this study was created with the participation of 123 educators working in the Public Education Center in Gediz district via electronic environment. Personal information form prepared by the researcher, organizational culture scale prepared by Terzi (2005) and motivation scale prepared by Aksoy (2006) were used in the study.Descriptive statistics, independent t-test, ANOVA, Tukey, correlation and regression tests were used in the analysis of the study. In this research, ‘What is the relationship between the organizational culture and sub-dimensions of the educators working in Public Education Centers and motivation?’ and ‘To what extent do the opinions of the educators working in Public Education Centers about the corporate culture and its sub-dimensions predict motivation?’ answers to the questions were sought.
As a result of the analysis, the average perception of task culture was higher than both the general perception of corporate culture and other sub-dimensions. Work motivation perception is generally reported as satisfied. The motivation perception of those who have been working in the same institution for many years is also low. There is a positive and significant relationship between organizational culture and its sub-dimensions and motivation. Corporate culture significantly predicts 47.5% of motivation.

Anahtar Kelimeler

Culture, Institution, Corporate Culture, Motivation, Lifelong Learning

HALK EĞİTİMİ MERKEZİNDE ÇALIŞAN EĞİTİMCİLERİN KURUM KÜLTÜRÜ ALGILARI İLE ÇALIŞMA MOTİVASYONUNA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Öz

Çalışmanın amacı Halk Eğitimi Merkezi'nde çalışan öğretmen ve usta öğreticilerin kurum kültürü algıları ile çalışma motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmada betimsel ve ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır.
Bu çalışmanın örneklemi ise Gediz ilçesindeki Halk Eğitimi Merkezi’nde çalışan 123 eğitimcinin elektronik ortam üzerinden katılımıyla oluşturulmuştur. Çalışmada araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel bilgi formu, Terzi (2005) tarafından hazırlanan örgüt kültürü ölçeği ile Aksoy (2006) tarafından hazırlanan motivasyon ölçeği kullanılmıştır. Çalışmanın analizinde betimsel istatistik, bağımsız t-testi, ANOVA, Tukey, korelasyon ve regresyon testleri kullanılmıştır. Bu araştırmada ‘Halk Eğitimi Merkezlerinde çalışan eğitimcilerin kurum kültürü ve alt boyutları ile motivasyon arasında bir ilişki var mıdır?’ ve ‘Halk Eğitimi Merkezlerinde çalışan eğitimcilerin kurum kültürü ve alt boyutlarına ilişkin görüşleri, motivasyonu ne düzeyde yordamaktadır?’ sorularına cevap aranmıştır.
Araştırma bulgularına göre görev kültürü algısının ortalaması hem genel kurum kültürü algısından hem de diğer alt boyutlardan daha yüksek çıkmıştır. Çalışma motivasyon algısı genel olarak memnunum şeklindedir. Kurum kültürü ve alt boyutları ile motivasyon arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki vardır. Kurum kültürü, motivasyonun %47,5’ini anlamlı bir şekilde yordamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kültür, Kurum, Kurum Kültürü, Motivasyon, Hayat Boyu Öğrenme

Kaynakça

• Ahmadi, A., ve S., Laei (2012). “Public Education: Compulsory and Free? It's A Paradox”. Usul-Social ve Behavioral Sciences, 47, 868-873.
• Aksoy, H. (2006). Örgüt İkliminin Motivasyon Üzerindeki Etkileri Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Arıkan, A. H. (2019). Örgüt Kültürünün Çalışanların Örgütsel Bağlılıkları ve İş Tatminlerine Etkisi ve Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Balcı, A. (2014). Etkili Okul Geliştirme (Kuram, Uygulama ve Araştırma). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, N. (2014). Öğretmen Liderliği. Ankara: Pegem Akademi.
• Çakır, H. (2017). İSMEK Hayat Boyu Öğrenme Merkezi Öğretmenlerinin Örgüt Kültürü Algıları ile İş Motivasyonları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Çeltek, F.M. (2021). Temel Eğitim Kademesindeki Öğretmenlerin Okul Kültürü Algıları ile İş Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Çetinkaya, A.ve T. Mutlu (2020). Sporda Liderlik ve Motivasyon. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Doğru, Z. ve Y. Uçan (2021). Beden Eğitimi ve Sporda Motivasyon. Ankara: Arı Yayıncılık.
• Dündar, S., H. Özutku, ve F. Taşpınar, (2007). ”İçsel ve Dışsal Motivasyon Araçlarının İş Görenlerin Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Ampirik Bir İnceleme”. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), 105-119.
• Eren, E. (1996). Yönetim ve Organizasyon. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Ergül, H. F. (2005). “Motivasyon ve Motivasyon Teknikleri”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 67-79.
• Fakuç, T. (2022). Muhasebe Eğitiminde Halk Eğitimi Merkezlerinin Rolü: Bilecik Halk Eğitimi Merkezi Uygulaması. Yüksek Lisans Tezi, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Lisans Üstü Eğitim Enstitüsü, Bilecik.
• Genç, Ç. (2016). “Kurum Kültürü ve Değerlerine Yönelik Çalışan Farkındalığı: Özel Bir Eğitim Kurumunda Uygulama Örneği”. Selçuk İletişim, 9(2), 116-137.
• https://e-yaygin.meb.gov.tr/pagePrograms.aspx (07.10.2022).
• Karaca, Ş.ve N. Gümüş (2018). Kültür ve Tüketim (Hofstede Kültür Boyutları ve Ülke Örnekleri ile). Ankara: Gazi Kitapevi.
• Kaya, H. E. (2015). ”Türkiye’de Halk Eğitimi Merkezleri”. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), 3(Special Issue 3), 268-277.
• Kaya, A., R. Balay, ve A. Göçen (2012). “Öğretmenlerin Alternatif Ölçme ve Değerlendirme Tekniklerine İlişkin Bilme, Uygulama ve Eğitim İhtiyacı Düzeyleri”. International Journal of Human Sciences [Online], (9)2, 1229- 1259.
• Kurt, İ. (2008). Yetişkin Eğitimi. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• MEB, (2006). Yaygın Eğitim Kurumları Yönetmeliği. Ankara: T.C. Resmi Gazete, 26080.
• Okay, A. (2018). Kurum Kimliği. İstanbul: Derin Yayınları.
• Özkalp, E. ve Ç. Kırel (2021). Örgütsel Davranış. Bursa: Ekin Yayınları.
• Özkaya, Y. (2019). Okul Yöneticilerinin Girişimci Liderlik Davranışları ile Örgüt Kültürü Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Recepoğlu, E. (2013). “Öğretmenlerin İş Motivasyonlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi “. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2), 575-588.
• Sop, S. (2016). Örgüt Kültürünün Çalışanların Motivasyonuna Etkisi: Celal Bayar Üniversitesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Sørensen J.B. (2002). “The Strength Of The Corporate Culture And The Reliability Of Firm Performance”. Administrative Sciences Quarterly, 47 (1), 70-91.
• Şahin, A. R. (2020). Eğitim Kurumlarında Örgüt Kültürü ve İş Doyumu Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Terzi, A. R. (2005). “İlköğretim Okullarında Örgüt Kültürü”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. (43), 423-442.
• Türkoğlu, M. (2008). Genel Liselerde Örgütsel Kültürün İş Doyumuna Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elâzığ.
• Yıldız, S.G.M. (2018). "Kültürün Mekânsal Değişimler Üzerindeki Etkisi”. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 4(3): 173-184