THE RELATIONSHIP BETWEEN DATING VIOLENCE AND PARENTING STYLES: THE CASE OF UNIVERSITY STUDENTS

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 169 - 199, 28.11.2022

Sabina Bayramova Gamze Aksan

Öz

Parental attitudes perceived in their own childhood are effective in the attitudes of parents while raising their children. The family environment in which the parents grew up sets an example for the families they have established in adulthood. The effect of the parental relationship seen in childhood continues in adulthood. In this respect, the individual, who is now an adult, adopts his parents as a role model in his own relationship. The family environment is the first place where an individual's attitudes towards violence are formed, and the reasons for violence are also valid in dating violence. In this study, the relationship between dating violence and parenting styles was evaluated. In the field research, some results were obtained by interviewing 482 university students. When the relationship between parenting styles and dating violence was evaluated, a correlation was found between the maternal acceptance interest dimension, which is a dimension close to the democratic attitude, and psychological and sexual violence. On the other hand, when viewed categorically with a 4-point split for each parenting style, the negative attitudes of university students towards dating violence are higher in those who perceive the mother as permissive pamper and father authoritarian parenting style.

Anahtar Kelimeler

Parenting Styles, Dating Violence, Violence

FLÖRT ŞİDDETİ VE EBEVEYNLİK STİLLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ: ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİ

Öz

Anne ve babaların çocuklarını yetiştirirken sergiledikleri tutumlarda kendi çocukluğunda algıladığı ebeveyn tutumları etkili olmaktadır. Anne ve babaların büyüdüğü aile ortamı yetişkinlikte kendi kurdukları ailelerinin de örneğini oluşturmaktadır. Çocukluk evresinde görülen ebeveyn ilişkisinin etkisi yetişkinlik döneminde sürmektedir. Bu açıdan artık yetişkin olan birey, kendi ilişkisi içinde de ebeveynlerini rol model olarak benimsemektedir. Bu dönemde görülen ebeveynler arasında saygı, sevgi, çocuğun da duygusal yönden gelişimine katkı sağlamaktadır. Bireyin şiddete dair tutumlarının ilk şekillendiği yer aile ortamıdır ve şiddeti ortaya çıkaran sebepler flört şiddetinde de geçerlidir. Bu çalışmada flört şiddeti ve ebeveynlik stilleri arasındaki ilişki değerlendirilmiştir. Alan araştırmasında 482 üniversite öğrencisi ile görüşülerek bazı sonuçlara ulaşılmıştır. Ebeveyn stilleri ve flört şiddeti arasındaki ilişki değerlendirildiğinde, demokratik tutuma yakın boyut olarak anne kabul ilgi boyutu ile psikolojik ve cinsel şiddet arasında korelasyon ilişkisi tespit edilmiştir. Diğer taraftan kategorik olarak her bir ebeveyn stili için 4’lü ayrım ile bakıldığında üniversite gençlerinin flört şiddetine dair olumsuz tutum anne izin verici şımartan ile baba otoriter ebeveyn stilini algılayanlarda daha yüksektir.

Anahtar Kelimeler

Ebeveyn Tutumları, Flört Şiddeti, Şiddet

Kaynakça

• Altunsu-Sönmez, Ö. Ve G. Aksan (Ed.) (2019). Aile İçi Kadına Yönelik Şiddet ve Kadınlara Düşündürdükleri. Aile Kurumuna Farklı Bakışlar. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Aslan, D., H. Özcebe, F. Temel, S. Takmaz, S. Topatan, A. Şahin ve B. Tanrıverdi (2008). “What İnfluences Physical Activity Among Elders? A Turkish Experience From Ankara, Turkey”. Archives Of Gerontology And Geriatrics, 46(1), 79-88.
• Aydoğdu, F. ve M. Dilekmen (2016). “Ebeveyn Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi”. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 570-585.
• Barter, C. (2009). “In The Name Of Love: Exploitation And Violence In Teenage Dating Relationships”. The British Journal of Social Work, 39(2).
• Başal, Ö. (2015). Alt Ekstremite Kırıkları/Diz ve Bacak Alt Ekstremite Kırıkları/Kalça & Femur. Ankara: Derman Tıbbi Yayıncılık.
• Baumrind, D. (1966). “Effects Of Authoritative Parental Control On Child Behavior”. Child Development, 37(4), 887-907.
• Bolattekin, G. (2014). Die Vergleichende Darstellung Des Lehrerverhaltens İn Den Werken Von Rıfat Ilgazs „Hababam Klasse" Und Von Stephan Serins „Föhn Mich Nicht Zu" Aus Der Pädagogischen Und Humoristischen Sicht. Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Universitesi, Konya.
• Carlson, B. E. (1987). “Dating Violence: A Research Review And Comparison With Spouse Abuse”. Social Casework, 68(1), 16-23.
• Centers for Disease Control and Prevention Chronic Kidney Disease Surveillance Team. (2016). “Trends In Prevalence Of Chronic Kidney Disease In The United States”. Annals Of Internal Medicine, 165(7), 473-481.
• Cuccì, G., K. D. O'Leary, M. G. Olivari, A. Bonanomi ve E. Confalonieri (2019). “Adolescent Dating Violence Perpetration, Emotion Dysregulation, And Parenting Styles”. Journal of Family Psychology, 33(1), 12-22.
• Cyr, M., P. McDuff ve J. Wright (2006). “Prevalence And Predictors Of Dating Violence Among Adolescent Female Victims Of Child Sexual Abuse”. Journal of Interpersonal Violence, 21(8), 1000-1017.
• Çeçen, A. R. (2008). “Öğrencilerinin Cinsiyetlerine ve Anababa Tutum Algılarına Göre Yalnızlık ve Sosyal Destek Düzeylerinin İncelenmesi”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), 415-431.
• Çevik, G. B. ve M. Atıcı (2009). “Lise 3. Sınıf Öğrencilerinin Benlik Saygılarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 339-352.
• Doğruyol, S. ve Ü. Yetim (2019). “Ebeveyne Bağlanma, Algılanan Anne/Baba Tutumu ile Akran İlişkileri Arasındaki İlişkide Benlik Saygısının Aracılık Rolü”. Nesne, 7(14), 34-51.
• Duran, S. ve G. Ünsal (2014). “Öğrencilerin Aile İçi Şiddete Maruz Kalma Oranı ile Başkalarına Karşı Şiddet Kullanımı ve Saldırganlık Eğilimleri Arasındaki İlişki”. Literatür Sempozyum Psikiyatri Nöroloji Davranış Bilimleri Dergisi, 1, 2-8.
• Ekşi, H., D. Ümmet ve E. B. Özoğlu (2017). “Üniversite Öğrencilerinin Ego Durumları: Stresli Yaşantılarına Yönelik Ebeveyn Tepkileri, Ailelerdeki Koruyucu Etkenler ve Bazı Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi”. Balikesir University Journal of Social Sciences Institute, 20(37), 45-72.
• Emery, R. E. (1989). “Family Violence”. American Psychologist, 44(2), 321-328.
• Fidan, F. ve Y. Yeşil (2018). “Nedenleri ve Sonuçları İtibariyle Flört Şiddeti”. Balkan Ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 16-24.
• Follingstad, D. R., L.L. Rutledge, B. J. Berg, E. S. Hause ve D. S. Polek (1990). “The Role Of Emotional Abuse İn Physically Abusive Relationships”. Journal Of Family Violence, 5(2), 107-120.
• Follingstad, D. R., R. G. Bradley, J. E. Laughlin ve L. Burke (1999). “Risk Factors And Correlates Of Dating Violence: The Relevance Of Examining Frequency And Severity Levels In A College Sample”. Violence And Victims, 14(4), 365-380.
• Gonzalez, A., G. Greenwood, ve J. WenHsu (2001). “Undergraduate Students'goal Orientations And Their Relationship To Perceived Parenting Styles”. College Student Journal, 35(2), 182-192.
• Gönenç, İ. M., F. Terzioğlu, F. Özdemir, G. Güvenç, K. Ö. K. Gülşah, N. Y. Sezer ve B. D. Hiçyılmaz (2017). “Flört Şiddeti Tutum Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 19(4), 225-232.
• Gülmez, G. (2020). “Eşcinsel İlişkilerde Partner Şiddeti: Sosyal Destek ve İçselleştirilmiş Homofobi Bakımından Değerlendirilmesi”. Fe Dergi, 12(1), 96-112.
• Halpern, C. T., S. G. Oslak, M. L. Young, S. L. Martin ve L. L. Kupper (2001). “Partner Violence Among Adolescents In Opposite-Sex Romantic Relationships: Findings From The National Longitudinal Study Of Adolescent Health”. American Journal Of Public Health, 91(10), 1679-1685.
• Harned, M. S. (2002). “A Multivariate Analysis Of Risk Markers For Dating Violence Victimization”. Journal Of İnterpersonal Violence, 17(11), 1179-1197.
• Hickman, L. J., L. H. Jaycox ve J. Aronoff (2004). “Dating Violence Among Adolescents: Prevalence, Gender Distribution, And Prevention Program Effectiveness”. Trauma, Violence, & Abuse, 5(2), 123-142.
• Holt, M. K. ve D. L. Espelage (2005). “Social Support As A Moderator Between Dating Violence Victimization And Depression/Anxiety Among African American And Caucasian Adolescents”. School Psychology Review, 34(3), 309-328.
• Ismail, F., H. Berman ve C. Ward-Griffin (2007). “Dating Violence And The Health Of Young Women: A Feminist Narrative Study”. Health Care for Women International, 28(5), 453-477.
• Jackson, S. M. (1999). “Issues In The Dating Violence Research: A Review Of The Literature”. Aggression And Violent Behavior, 4(2), 233-247.
• Kaya, A., H. Bozaslan ve G. E. N. Ç. Gülten (2012). “Üniversite Öğrencilerinin Anne-Baba Tutumlarinin Problem Çözme Becerilerine, Sosyal Kaygi Düzeylerine ve Akademik Başarilarina Etkisi”. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 208-225.
• Kocacık, F. (2001). “Şiddet Olgusu Üzerine”. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(1), 1-7. Muehlenhard, C. L. ve M. A. Linton (1987). “Date Rape And Sexual Aggression In Dating Situations: Incidence And Risk Factors”. Journal Of Counseling Psychology, 34(2), 186-196.
• Muñiz-Rivas, M., M. Vera ve A. Povedano-Díaz (2019). “Parental Style, Dating Violence And Gender”. International Journal Of Environmental Research And Public Health, 16(15), 2722-2738.
• Murphy, C. M. ve S. A. Hoover (1999). “Measuring Emotional Abuse In Dating Relationships As A Multifactorial Construct”. Violence And Victims, 14(1), 39-53.
• Murray, C. E. ve K. N. Kardatzke (2007). “Dating Violence Among College Students: Key Issues For College Counselors”. Journal of College Counseling, 10(1), 79-89.
• Offenhauer, P. ve A. Buchalter (2011). “Teen Dating Violence: A Literature Review And Annotated Bibliography”. Library of Congress, 1-92.
• Özerkmen, N. ve H. Gölbaşı. (2012). "Toplumsal Bir Olgu Olarak Şiddet." Akademik Bakış Dergisi, 28, 1-19; Peker, C. ve A. Aydın (2015). “Ergenlerde Algılanan Ebeveynlik Stilleri, Narsisizm, Psikolojik Ve Sosyal Uyum”. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 24(2), 137-153.
• Polat, O. (2016). “Şiddet”. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
• Povedano, A., M. C. Monreal, P. Cuesta, M. Muñiz, D. Moreno ve G. Musitu (2014). Spanish Parenting Styles And Teen Dating Violence. Parenting: Cultural Influences And Impact On Childhood Health And Well-Being. (Ed. F. García). USA: Nova Science Publishers.
• Schuster, I., B. Krahé, ve E. Toplu-Demirtaş (2016). “Prevalence of Sexual Aggression Victimization And Perpetration in a Sample Of Female And Male College Students in Turkey”. The Journal of Sex Research, 53(9), 1139-1152.
• Shorey, R. C., T. L. Cornelius ve K. M. Bell (2008). “A Critical Review Of Theoretical Frameworks for Dating Violence: Comparing The Dating And Marital Fields”. Aggression And Violent Behavior, 13(3), 185-194.
• Shucksmith, J., L. B. Hendry ve A. Glendinning (1995). “Models Of Parenting: Implications For Adolescent Well‐Being Within Different Types Of Family Contexts”. Journal Of Adolescence, 18(3), 253-270.
• Smith, D. M. ve J. Donnelly (2000). “Adolescent Dating Violence: A Multi-Systemic Approach Of Enhancing Awareness İn Educators, Parents, And Society”. Journal of Prevention & Intervention in the Community, 21(1), 53-64.
• Steinberg, L., S. D. Lamborn, N. S. Mounts ve S. M. Dornbusch (1991). “Patterns Of Competence And Adjustment Among Adolescents From Authoritative, Authoritarian, İndulgent, And Neglectful Families”. Child Development, 62(5), 1049-1065.
• Steinberg, L., A. S. Morris, J. S. Silk, S. S. Myers ve L. R. Robinson (2007). “The Role Of The Family Context In The Development Of Emotion Regulation”. Social Development, 16(2), 361-388.
• Straus, M. A., S. L. Hamby, S. U. E. Boney-McCoy ve D. B. Sugarman (1996). “The Revised Conflict Tactics Scales (CTS2) Development And Preliminary Psychometric Data”. Journal Of Family Issues, 17(3), 283-316.
• Straus, M. A. (2004). “Prevalence Of Violence Against Dating Partners By Male And Female University Students Worldwide”. Violence Against Women, 10(7), 790-811.
• Sugarman, D. B. ve G. T. Hotaling (1989). “Violent Men In Intimate Relationships: An Analysis Of Risk Markers 1”. Journal of Applied Social Psychology, 19(12), 1034-1048.
• Sümer, N. ve M. A. Şendağ (2009). “Orta Çocukluk Döneminde Ebeveynlere Bağlanma, Benlik Algısı ve Kaygı”. Türk Psikoloji Dergisi, 24(63), 86-101.
• Şanlı, D. ve C. Öztürk (2015). “Anne Babaların Çocuk Yetiştirme Tutumları ve Tutumlar Üzerine Kültürün Etkisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 8(4), 240-246.
• Şirin, I. (2015). Annenin Çocuğuna Karşı Aşırı Korumacı Tutumuyla Annenin Çocukluk Çağında Yaşadığı Ayrılık Anksiyetesi Travması Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Thompson, A. ve A. Jones (1986). “Rates And Causes Of Proglacial River Terrace Formation In Southeast Iceland: An Application Of Lichenometric Dating Techniques”. Boreas, 15(3), 231-246.
• Topuz, S. K. ve T. M. Açer (2022). "Güç İlişkileri Bağlamında Ataerkil Şiddeti Anlamak”. Marmara Üniversitesi Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Araştırmaları Dergisi, 6(1), 126-139.
• Tunç, A. ve E. Tezer (2006). “Çocuk Yetiştirme Stilleri ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişki”. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 37-44.
• Tuz, C., M. E. Öksüz ve A. S. Tekiner (2015). “Kadına Yönelik Şiddet Derecelendirme Ölçeği Ve Mağdurların Cinsel Deneyimleri Ölçeği Türkçe Versiyonunun Geçerlilik Ve Güvenilirliği”. Euras J Fam Med, 4(2), 83-89.
• Uyar Mura, E. S. (2018) "Sosyal Bilimlerde Edilgen Dil Kullanımı Üzerine Bir Tartışma: Kadına Yönelik Erkek Şiddeti Örneği." Sosyoloji Notları 2(2), 195-209.
• World Health Organization. (2002). World Report On Violence And Health: Summary. http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/summary_en.pdf, (17.09.2022).
• World Health Organization. (2014). Global Status Report On Violence Prevention 2014. http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/summary_en.pdf, (17.09.2022).
• Yaprak, B. (2007). İlköğretim Öğrencilerinin Algıladıkları Anne-Baba Tutumunun Diskriminant Analiziyle Belirlenmesi ve Benlik Saygısı ile Olan İlişkisinin Değerlendirilmesi Üzerine Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Yavuzer, H. (1990). Ana-Baba Okulu. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yıldız, S. A. (2004). “Ebeveyn Tutumları ve Saldırganlık”. Polis Bilimleri Dergisi, 6(3), 131-150.
• Yıldız, E., ve E. R. C. İ. Behice (2011). “Anne Baba Tutumları ile Adölesan Saldırganlığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(3), 6-11.
• Yıldız, T. G., H. G. E. Kara, E. F. Tanrıbuyurdu ve M. Gönen (2014). “Öz Düzenleme Becerilerinin Öğretmen Çocuk Etkileşiminin Niteliğine Göre İncelenmesi”. Eğitim ve Bilim ,39(176), 329-338.
• Yılmaz, I. (2014). “İslâm Aile Hukukunda Nesebin (Soybağının) Reddi”. Marife Dini Araştırmalar Dergisi, 14(1), 31-51.
• Yılmaz, H. (2018). “Türkçe Ebeveyn Tutum Ölçeğinin Rusça Konuşan Kültürler İçin Uyarlanması”. Asya Studies, 5(5), 1-10.