Kuzeydoğu Fransa'daki Türkiye Kökenli Kadınlar Arasında Adlandırma Pratikleri Yoluyla Entegrasyon

Yıl 2024, , 106 - 118, 22.09.2024

Feray J. Baskın

https://doi.org/10.61620/tfra.1027

Öz

Ebeveynleri Türk göçmen olan ikinci nesil genç kadın/anneler için geleneksel olmayan Türk
isimlerini seçmek, Batı toplumuna entegre olmada kilit bir rol oynar. Almanya gibi çeşitli
Avrupa ülkelerinde birçok çalışma isimlerle entegrasyon arasındaki bağlantıyı araştırırken,
Fransa'daki Türk topluluğuyla ilgili onomastik araştırmalar eksiktir. Kuzeydoğu Alsace'deki
Türk kökenli genç hamile kadınlar ve annelerle görüşme izlencesiyle yapılan görüşmeler, bu
topluluğun ilk ismi seçerken üç temel ölçütü esas aldığını ortaya koymaktadır.1)uygun uzunluk,
2) Fransızca telaffuzu ve anlamı, 3) seçilen isimlerin Türkçe anlamı. Çalışmam,
Türk dizisi izleme, işhayatında olma, dinden uzaklaşma, geleneksel olmayan giyim tarzı,
başörtüsü takmama ve yerli arkadaşlara sahip olma gibi faaliyetleri içeren modernleşmenin,
Türk ilk isim seçimini etkilediğini öne sürüyor. Bu bağlamda, Eda, Arda, Elisa, Akif gibi
isimler, önceki nesillerin tanıdığı ve daha aşina olduğu Ayşe, Özlem, Hatice, Nuray veya Engin
gibi daha geleneksel isimlere tercih ediliyor. Bununla birlikte çocuğun kimliğinin bir parçası
olan Türk mirasının korunması hayati bir önem taşımaya devam etmektedir ve bu durum, bu
çalışmada, geleneksel bir Türk isminin bu neslin çocukları için ikinci ad olarak dahil
edilmesine yol açmıştır. Görüşmelerden elde edilen dört anlatının incelenmesi, Fransa'daki
Türk göçmenler arasında gözden kaçan ve ülkedeki entegrasyonun bir göstergesi ve sosyal
kimliğin bir ifadesi olarak hizmet eden isimlendirme uygulamlarına yeni bir ışık tutmaktadır.

Anahtar Kelimeler

dil, Fransızca, Türk göçmenler, ikinci nesil, entegrasyon, antroponim

INTEGRATION THROUGH NAMING PRACTICES AMONG WOMEN OF TURKISH ORIGIN IN NORTHEASTERN FRANCE

Öz

For second-generation young women/mothers with Turkish immigrant parents, selecting non-traditional
Turkish names plays a crucial role in integrating into Western society. While various European studies,
particularly in Germany, explore the link between names and integration, there is lack of onomastics
research within the Turkish community France. Guided interviews with young pregnant women and
women who are already mothers of Turkish descent in Northeastern Alsace reveal that this community
prioritize three key criteria when choosing first names: 1) appropriate length, 2) meaning and
pronunciation in French and 3) the Turkish meaning of the selected names. My study suggests that
modernization including activities such as watching Turkish Dizi (TV series), being in the workforce,
distancing oneself from religion, dressing untraditionally, not wearing the headscarf, and having native
friends, impacts the choice of Turkish names. In this context, names like Eda, Arda, Elisa, Akif are
preferred over more traditional names like Ayşe, Özlem, Hatice, Nuray, or Engin, which previous
generations recognize and are more familiar with. Nevertheless, preserving Turkish heritage in a child's
identity remains crucial, leading in this study, to the inclusion of a traditional Turkish name as a middle
name for this generation's offspring. Examining four narratives from interviews shed new light on the
overlooked issue of naming practices among Turkish immigrants in France, serving as an indicator of
integration and a marker of social identity in the country.

Anahtar Kelimeler

language, France, Turkish immigrant, second generation, integration, anthroponımy

Kaynakça

• Aitchison, J. (2001). Language change. Progress or decay? Cambridge University Press. Third edition.
• Alba, R. (2005). Bright vs. blurred boundaries: Second-generation assimilation and exclusion in France, Germany, and the United States. Ethnic and Racial Studies, 28(1): 20–49.
• Baskin, F. (2020) Communicative practices and social integration: An intergenerational study of women of Turkish descent in northeastern France. PhD diss. Indiana University. Becker, B. (2009). Immigrants’ emotional identification with the host society: the example of Turkish parents’ naming practices in Germany. Ethnicities 9(2): 200–25.
• Bourdieu, P. (1977) Outline of a theory of practice. New York: Cambridge University Press. Bozarslan, H. (1996) Femmes originaires de Turquie en France où en est l’intégration? Cahiers d’Études sur la Méditerranée Orientale et le monde Turco-Iranien: (21): 91~118. Retrieved 3/6/22: https://www.persee.fr/doc/cemot_0764-9878_1996_num_21_1_1315
• Brink-Danan, M. (2010) Names that show time: Turkish jews as “Strangers” and the semiotics of reclassification. American Anthropologist. 112(3): 384–96.
• Claridge, T. (2015). Bourdieu on social capital—Theory of capital. Available online at: https://www.socialcapitalresearch.com/bourdieu-on-social-capital-theory-of-capital/. Retrieved 03/01/2022.
• Crul, M. and H. Vermeulen, eds. (2003). The future of the second generation: The integration of migrant youth in six European countries. Special issue of International Migration Review 37(4): 965–1144.
• Elle Magazine https://www.elle.fr/Astrologie/Prenoms/Prenoms-originaux-et-rares/Prenoms-interdits-3598295 . Retrieved 05/24/2021. L’Express Magazine https://www.lexpress.fr/styles/enfant/les-prenoms-interdits_1657138.html. Retrieved 03/01/2022. Gerhards, J., and Silke Hans (2009). From Hasan to Herbert: Name-Giving patterns of immigrant parents between integration and ethnic maintenance. American Journal of Sociology 114(4): 1102–28. Lieberson, S. (2000) A matter of taste. How names, fashions, and culture change. Yale University Press.
• Sue, C., and E. Telles (2007). Assimilation and gender in naming. American Journal of Sociology 112(5): 1383–415.
• Thompson, R. (2006). Bilingual, bicultural and binomial identities: personal name investment and the imagination in the lives of Korean Americans. Language, Identity, and Education 5(3): 179–208
• Tribalat, M. (2013) Assimilation. La fin du modèle français. Editions du Toucan.