Anadolu’da ezgiyle söylenen her parçaya türkü denir. Türkünün ezgi ve söz
olmak üzere iki boyutu vardır. Türkülerin sözleri edebiyat bilimcilerin; ezgi tarafı
ise müzik bilimcilerin incelme alanına girer. Bu çalışmada türkülerin kulakla
işitilen ve yazıya aktarıldığında da gözle görülebilen teknik özellikleri üzerinden
âşık tarzı şiir geleneği ürünlerinin bir uzun hava çeşidi olan “bozlak”a
dönüşmesi ele alınıp irdelenmiştir. Bir aşiret âşığı olarak tanımlanan Dadaloğlu
ile şöhreti Kırşehir ve çevresine yayılmış olan Toklumenli Âşık Said’in şiirlerinin
abdal-bestekârlar (Muharrem Ertaş, Neşet Ertaş gibi) tarafından havalandırılıp/
beste-lenip bozlak olarak icra edilenleri çalışmanın evreni olarak belirlenmiştir.
“Ağ Gelin (Oturmuş Ağ Gelin Taşın Üstüne)” ve “Yağmur Yağdı Yine Bulandı
Hava” bozlakları ile uzun hava ve kırık hava karışımı karma hava özelliği taşıyan
“Çıktım Yücesine Seyran Eyledim (Biter Kırşehir’in gülleri)” örneklem olarak
seçilmiştir. Çalışmada gözle tespit edilebilen unsurlar üzerinde durulduğu için
âşıklara ait şiirler ile onların havalandırılmış (bestelenmiş/türküleştirilmiş) şekil
lerinin metinleri karşılaştırma yöntemiyle incelenmiştir. Dadaloğlu’nun şiir
metinleri kaynakçada adı geçen çeşitli kaynaklardan, Âşık Said'in şiirleri ise
Baki Yaşar Altınok’un çalışmasından alınmıştır. Söz konusu âşıkların türkü/bozlak
olarak icra edilen şiirlerinin metinleri ise onları icra eden Abdal-sanatkârların
elektronik ortamda (ağırlıklı olarak YouTube) bulunan ses ve görüntü kayıtların
dan dinlenerek oluşturulmuştur. Ses kayıtlarının metinleştirilmesinde işitilebilen
tüm sesler fonetik alfabe kullanılmadan yazıya aktarılmıştır. Böylelikle bestekâ
rın -türküler söz konusu olduğu için- “türkü yakıcısının”, bestelediği/havalandır
dığı şiire olan katkısı somut olarak gözler önüne serilmeye çalışılmıştır.
abdallık geleneği Âşık Said bozlak Dadaloğlu Muharrem Ertaş Neşet Ertaş Şemsi Yastıman uzun hava
In Anatolia, every piece performed with a melody is referred to as a türkü (folk song). A türkü consists of two components: the melody and the lyrics. While the lyrics fall within the domain of literary studies, the melodic aspect is examined by musicology. This study explores the transformation of products of the minstrel (âşık) poetic tradition into bozlak, a type of uzun hava (free-rhythm folk song), through their technical features that can be audibly perceived and visually observed when transcribed. The scope of this study comprises poems by Dadaloğlu, known as a tribal minstrel, and Âşık Said of Toklumen, renowned in the region of Kırşehir and its surroundings, which have been adapted and performed as bozlak by abdal-composer-performers such as Muharrem Ertaş and Neşet Ertaş. The study selects as examples the compositions “Ağ Gelin (Oturmuş Ağ Gelin Taşın Üstüne)” and “Yağmur Yağdı Yine Bulandı Hava”, along with “Çıktım Yücesine Seyran Eyledim (Biter Kırşehir’in Gülleri)”, which exhibits characteristics of both long-form and broken-style folk music, resulting in a hybridized form. Given the focus on visually and aurally identifiable elements, the research adopts a comparative methodology, analyzing the original poetic texts alongside their musical adaptations. Primary sources for Dadaloğlu’s poetry were drawn from various works listed in the bibliography, whereas Âşık Said’s compositions were obtained from Baki Yaşa Altınok’s scholarly study. The textual representations of poems performed as songs or bozlaks were transcribed by analyzing audio and video recordings of performances by Abdal musicians, primarily sourced from digital platforms such as YouTube. The transcription process recorded all audible elements without the use of a phonetic alphabet, thus concretely demonstrating the artistic contribution of the composer -or, in the case of folk songs, the “folk song creator”- to the musical adaptation of the original poetic work
abdallık tradition Âşık Said bozlak Dadaloğlu Muharrem Ertaş Neşet Ertaş Şemsi Yastıman long-form folk mus
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türkiye Sahası Türk Halk Bilimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 12 Mart 2025 |
| Kabul Tarihi | 5 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 8 Temmuz 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 371 |
Dergi Ocak ve Temmuz aylarında yılda iki sayı yayımlanır. Çift kör hakem sistematiğinde, açık erişimli bir dergi olan TFA'da yer alan DOI kayıtlı makalelerin dili, Türkçe ve İngilizcedir. Dergi kural ve ilkelerine göre düzenlenmiş makaleler, dergipark’taki ilgili sayfamız aracılığıyla gönderilir. Bu ve benzer konular için info@turkfolklorarastirmalari.com veya tfadergisi@gmail.com adresine yazılabilir.
Açık erişimli dergideki DOI künyeli, APA 7 sistemine göre düzenlenmiş makaleler, çift kör hakem sisteminde ücretsiz olarak yayımlanır. Dernek/Dergi yönetimi yazılardan hiçbir biçimde sorumlu değildir; tüm sorumluluklar yazarlara aittir. Etik Kurul kararı gerektiren makalelerin yazar(lar)ı, makale gönderiminde gerekli raporu da eklemek zorundadır. Makale gönderiminde yazarlar, çalışmanın tüm sorumluluklarını üstlendiklerine, eserin başka bir yerde yayımlanmadığı, yayım için diğer yayın organlarına gönderilmediğine dair Yayın Beyan Formu sunarlar. Açık erişimli dergi gereği yazarlar, ürünlerinin telif haklarına sahiptirler. Yazarlara herhangi bir ücret ödenmez. Eserlerini TFA’yı kaynak göstererek farklı yerlerde kısmen kullanabilir, çevirilerini tam metin yayımlayabilirler.
Adres : Türk Folklor Araştırmaları Derneği- Girne / KKTC (Turkish Folklore Research Society - Kyrenia / TRNC)-
Telefon : 0542 888 80 35- e- ISSN: 3023-4670
Eposta :info@turkfolklorarastirmalari.com ---- tfadergisi@gmail.com