Purpose: Smoking and physical inactivity are two major health problems that concern the public.
Although the relationship between physical activity level and smoking status is defined in different
study groups, this relationship is not clearly defined in health care professionals who are thought to
be a guide for community health. Therefore, our study aimed to examine the relationship between
smoking and physical activity level in healthcare professionals.
Methods: A total of 193 healthcare professionals (median age; 38 [interquartile range-IQR; 34-45]
years, body mass index; 24 [IQR; 21-27] kg/m2
), 102 smokers and 91 non-smokers, who worked in
an educational research hospital, participated in the study. Physical activity was assessed using the
International Physical Activity Questionnaire. Smoking history was taken in the smoker group, and
the Fagerström Test for Nicotine Dependence was administered to determine the nicotine addiction
level.
Results: The demographics of the groups were similar (p>0.05). Walking activity, moderate physical
activity and total physical activity scores were significantly lower in smokers than non-smokers
(p<0.001, p=0.021, and p=0.001, respectively). The total physical activity score in the smoking group
was showed a moderate negative correlation with the nicotine dependence and the amount of
cigarette consumption (r=-0.462 and r=-0.483, respectively, p<0.05).
Conclusion: The level of physical activity in smokers' health professionals was found to be low. As
the amount of cigarette consumption and nicotine dependence increases, the level of physical activity
decreases. In this crucial population, further studies should be undertaken to improve both smoking
cessation and physical activity.
Amaç: Sigara içiciliği ve fiziksel inaktivite toplumu ilgilendiren iki büyük sağlık sorunudur. Farklı çalışma
gruplarında fiziksel aktivite düzeyi ve sigara içiciliği ile ilgili ilişki tanımlanmış olsa da, toplum sağlığı
için yönlendirici olduğu düşünülen sağlık profesyonellerinde bu ilişki net olarak tanımlanmamıştır.
Bu nedenle çalışmamızın amacı sağlık profesyonellerinde sigara içiciliği ile fiziksel aktivite düzeyi
arasındaki ilişkinin incelenmesiydi.
Yöntem: Çalışmaya bir eğitim araştırma hastanesinde görev yapmakta olan, 102 sigara içen, 91
sigara içmeyen toplam 193 sağlık çalışanı (ortanca yaş; 38 [çeyrekler arası aralık-ÇAA: 34-45] yıl,
beden kitle indeksi; 24 [ÇAA: 21-27] kg/m2
) katıldı. Katılımcıların fiziksel aktivite düzeyleri Uluslararası
Fiziksel Aktivite Anketi ile değerlendirildi. Sigara içen grupta sigara öyküsü alındı ve nikotin bağımlılığı
düzeyini belirlemek için Fagerström Nikotin Bağımlılık Testi uygulandı.
Sonuçlar: Grupların demografik özellikleri benzerdi (p>0,05). Sigara içen grupta yürüme aktivitesi,
orta şiddetli ve total fiziksel aktivite skorları sigara içmeyenlere göre anlamlı olarak düşük bulundu
(sırasıyla, p<0,001, p=0,021 ve p=0,001). Sigara içen grupta total fiziksel aktivite skorunun nikotin
bağımlılık test skoru ve sigara tüketim miktarı ile orta derecede zıt yönlü ilişkili olduğu görüldü
(sırasıyla, r=-0,462 ve r=-0,483, p<0,05).
Tartışma: Sigara içen sağlık profesyonellerinde fiziksel aktivite düzeyi düşük bulundu. Sigara
tüketim miktarı ve nikotin bağımlılığı arttıkça fiziksel aktivite düzeyi azalma yönündedir. Bu önemli
populasyonda hem sigara bırakma hem de fiziksel aktiviteyi geliştirme konusunda ileri çalışmalar
yapılmalıdır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 30 Sayı: 1 |